Quantcast
Channel: Παιδι και αναπτυξη...
Viewing all 1012 articles
Browse latest View live

4ο Παιδικό Φεστιβάλ Αγίου Νικολάου

0
0
Στις 8 και 9 Ιουνίου 2013, πραγματοποιείται το 4ο Παιδικό Φεστιβάλ Αγίου Νικολάου, που υλοποιείται κάθε χρόνο λίγο πριν τη λήξη του σχολικού έτους Παιδικό Φεστιβάλ με ελεύθερη είσοδο για παιδιά προσχολικής ηλικίας και ηλικίας Δημοτικού.

Πρόκειται για ένα εγχείρημα που ξεκίνησε από την ιδέα μιας ομάδας ενεργών Αγιονικολιωτών και υλοποιήθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2010. Έκτοτε, οργανώνεται κάθε χρόνο από τον ίδιο πυρήνα εθελοντών κυρίως χάρη στην αμέριστη βοήθεια συμπολιτών, δασκάλων και φορέων, με την οικονομική στήριξη χορηγών, συλλόγων, του Πολιτιστικού Οργανισμού και Δήμου Αγίου Νικολάου.

Το Παιδικό Φεστιβάλ στοχεύει σε μια πολιτιστική παρέμβαση θεσμικού χαρακτήρα, με το σχεδιασμό και την υλοποίηση δημιουργικών δράσεων, που αναβαθμίζουν την αισθητική καλλιέργεια των παιδιών.

Ο σκοπός του Φεστιβάλ στηρίζεται σε τρεις άξονες:

Παροχή ποιοτικής ψυχαγωγίας για παιδιά.

Ευαισθητοποίηση γονέων και παιδιών γύρω από θέματα πολιτιστικής παιδείας.

Ενίσχυση και έκφραση της εθελοντικής δράσης ατόμων και φορέων με αποδέκτες τα παιδιά.

Στο πλαίσιο αυτό επιλέγουμε ποιοτικές δραστηριότητες, που δίνουν δημιουργική διέξοδο στην παιδική καλλιτεχνική έκφραση, δίνουμε στο παιχνίδι ποικιλία και εκπαιδευτικό προσανατολισμό, ενισχύουμε τη συλλογική συμμετοχή, τη δημιουργία και τη συνεργασία,
προβάλλουμε το έργο και τις δράσεις φορέων, που σχετίζονται με το παιδί και τα ενδιαφέροντά του, παρέχοντας ταυτόχρονα ενημέρωση στους γονείς για εναλλακτικές μορφές διασκέδασης των παιδιών στην Κρήτη και αλλού.

Η δημιουργία του Παιδικού Φεστιβάλ είναι μία (εκ)δήλωση ελπίδας, μία εναλλακτική πρόταση ψυχαγωγίας, και ταυτόχρονα μια προσπάθεια να προστατευτούν τα δικαιώματα των παιδιών στην κοινωνία, στη μάθηση, στον πολιτισμό.

Πηγή: CRETEVENTS.gr | Η πολιτιστική ατζέντα της Κρήτης http://cretevents.gr/event/-4o-paidiko-festibal-agiou-nikolaou~5799#ixzz2ORueefpy


Το παιδί αυνανίζεται

0
0
Από την Αλεξάνδρα Καππάτου Ψυχολόγο - Παιδοψυχολόγο

Oι γονείς της τετράχρονης Eριέττας ήρθαν σε πολύ δύσκολη θέση όταν μου ανέφεραν ότι η κόρη τους, σε κάθε ευκαιρία, «χαϊδεύεται», όπως χαρακτηριστικά είπαν. Δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Άλλοτε προσποιούνται ότι δεν τη βλέπουν, άλλοτε της αλλάζουν δραστηριότητα, όμως ανησυχούν αν αυτό είναι φυσιολογικό.

Aπό πολύ νωρίς, αρκετά παιδιά δείχνουν έντονη ενασχόληση με τα γεννητικά τους όργανα. Aυτό είναι κάτι φυσιολογικό που δεν πρέπει να σας ανησυχεί.

Aς μην ξεχνάμε ότι από τους 18 μήνες μέχρι τα 2,5 με 3 χρόνια οι γονείς προσπαθούν να βοηθήσουν το παιδί να μάθει τις συνήθειες καθαριότητας. Aυτή η ενασχόληση των γονιών δημιουργεί στο παιδί το ενδιαφέρον για τα γεννητικά του όργανα• παρακολουθεί πώς ουρεί ή τις κενώσεις του.

Τι θα πρέπει να γνωρίζετε:

– Η ενασχόληση του παιδιού με το σώμα του είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό.

– Eυτυχώς, αρκετοί γονείς αντιδρούν με ψυχραιμία, παρόλο που ίσως αισθάνονται κάποια αμηχανία, ιδιαίτερα αν το παιδί τους αυνανίζεται συχνά. Έτσι δεν το μαλώνουν ούτε το απειλούν ή το τιμωρούν δημιουργώντας του ενοχές.

– Όταν όμως ένα παιδί αυνανίζεται ενώ υπάρχουν άλλες, ενδιαφέρουσες και ελκυστικές δραστηριότητες για να απασχοληθεί, κι ενώ βρίσκεται με τους φίλους του ή είναι στο σπίτι μαζί σας, δίκαια σας απασχολεί. Ίσως είναι ένα μήνυμα που σας στέλνει για να σας κινητοποιήσει ότι κάτι δεν πάει καλά.

– Μπορεί να εκφράζει έτσι ασυνήθιστη ένταση ή ανησυχία.

– Συχνά υπάρχει ένα περιβάλλον απαγορευτικό που του δημιουργεί άγχος και ανασφάλεια.

– Το παιδί καταφεύγει στον αυνανισμό για πολλούς λόγους• από αντίδραση στην απαγόρευση ή επειδή δεν εισπράττει την ικανοποίηση που έχει ανάγκη από το περιβάλλον του ή για να ξεχνά βιώματα που το ενοχλούν ή για να σας διαμαρτυρηθεί κ.λπ.

– Σε τέτοιες περιπτώσεις, καλό θα είναι να εξετάσετε λίγο πιο προσεκτικά τη ζωή και την κατάσταση του παιδιού, ερευνώντας μήπως δέχεται υπερβολικές πιέσεις.

– Oι πιέσεις αυτές θα μπορούσαν να προέρχονται από πολλές πηγές: από αλλαγή στις συνήθειες της οικογένειας, από μετακόμιση σε άλλο σπίτι ή σε άλλη πόλη, από αλλαγή μπέιμπι-σίτερ ή δασκάλας στον παιδικό σταθμό, από αγχωμένους γονείς ή από γονείς που δεν τα πηγαίνουν καλά ή που δεν ασχολούνται με το παιδί.

– Aν κάνετε τη συμπεριφορά του αυτή «θέμα», το μόνο που θα καταφέρετε είναι να την ενισχύσετε.

– Eπιδιώξτε να περνάτε καθημερινά περισσότερο χρόνο με το παιδί.

– Nα το προτρέπετε να έχει αρκετές δραστηριότητες και επαφές με συνομήλικα παιδιά.

– Aν σας ανησυχεί αυτή η συμπεριφορά του παιδιού σας, αναζητήστε βοήθεια από έναν ειδικό

http://www.akappatou.gr/

Η Δυσλεξία με μια ματιά.

0
0
Δημοσιεύτηκε στο China Daily ένα άρθρο που αναφέρει συνοπτικά τα κύρια συμπτώματα της Δυσλεξίας. Αν κάποια απο αυτά εμφανίζει το παιδί που είναι μαθητής της Δημοτικής εκπαίδευσης για ένα σταθερό χρονικό διάστημα κρίνεται απαραίτητο να διερευνηθεί η πιθανότητα ύπαρξης Δυσλεξίας.

"If your child (primary school student) has six of the following symptoms for more than half a year, it's possible that he or she has dyslexia, which is one of the main causes of learning difficulties.

1. Has difficulties in reading and often misreads.

2. Has difficulties in understanding the content after reading.

3. Skips words or lines while reading.

4. Has difficulties in writing and often makes mistakes. Tends to avoid writing and writes in scrawl.

5. Has difficulties in copying Chinese characters. Need to refer to the original character for each stroke.

6. Short attention span.

7. Hyperactive, with a low efficiency in class.

8. Not good at sports, with a bad sense of balance.

9. Poor motor skills. Bad pen-holding position. Laces up one's shoes and uses chopsticks in a clumsy way.

10. Poor interpersonal skills, shy, introvert or impetuous.

11. No self-confidence and gives up easily.

12. Smart but struggles to study."

Το άρθρο έχει αναρτηθεί στο: http://www.chinadaily.com.cn/cndy/2013-05/08/content_16483608.htm



Ελεύθερη μετάφραση του παραπάνω άρθρου

Αν το παιδί σας (μαθητής του Δημοτικού σχολείου) εμφανίζει έξι απο τα συμπτώματα που ακολουθούν για παραπάνω απο μισό έτος, είναι πιθανό να αντιμετωπίζει δυσλεξία, η οποία είναι μια απο τις κύριες αιτίες για δυσκολίες στη μάθηση.


1. Έχει δυσκολίες στην ανάγνωση και συχνά παρερμηνεύει αυτά που διαβάζει.

2. Έχει δυσκολίες στην κατανόηση του περιεχομένου μετά την ανάγνωση.

3. Παραλείπει λέξεις ή γραμμές κατά την ανάγνωση.

4. Έχει δυσκολίες στη γραφή και συχνά κάνει λάθη. Τείνει να αποφύγει το γράψιμο και εμφανίζει κακογραφία.

5. Έχει δυσκολίες στην αντιγραφή.

6. Σύντομο εύρος προσοχής.

7. Υπερδραστήριο, με χαμηλή απόδοση στην σχολική τάξη.

8. Μπορεί να μην είναι πολύ καλό στον αθλητισμό, με μια κακή αίσθηση της ισορροπίας.

9. Κακές κινητικές δεξιότητες. Κακή λαβή του μολυβιού. Δυσκολεύεται να δέσει τα κορδόνια του παπουτσιού του.

10. Κακές διαπροσωπικές δεξιότητες, ντροπαλό, εσωστρεφές ή παρορμητικό.

11. Δεν δείχνει αυτοπεποίθηση και εγκαταλείπει εύκολα.

12. Έξυπνο αλλά παλεύει για να τα καταφέρει στο σχολείο.

Απευθύνεται: Σε όλα τα παιδιά σχολικής ηλικίας όπου γονείς και εκπαιδευτικοί μπορούν να παρατηρήσουν τα παραπάνω σημάδια δυσκολίας.


Άσπα Μητρακάκη
Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος
ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών/δυσλεξίας
email: amitrakaki@gmail.com

http://dyslexiaathome.blogspot.gr/

Αυτοεκτίμηση εφήβων και ο ρόλος των γονιών

0
0
Λουΐζα Θεοφάνους, Συμβουλευτική Ψυχολόγος

• Τι είναι η αυτοεκτίμηση;
Αυτοεκτίμηση = εαυτός και εκτίμηση, ο βαθμός στον οποίο εκτιμούμε, σεβόμαστε και αποδεχόμαστε τον εαυτό μας
Η αυτοεκτίμηση περιλαμβάνει και την αυτοπεποίθηση, που είναι η πίστη στις δυνάμεις και στις ικανότητες μας, αλλά δεν περιορίζεται σε αυτήν, είναι πιο ευρεία έννοια και πιο καθοριστική για τη ψυχική μας ισορροπία και ευτυχία.
Η αυτοεκτίμηση μπορεί να είναι ψηλή ή χαμηλή.

• Ψηλή αυτοεκτίμηση = Αγάπη, σεβασμός, κατανόηση, φροντίδα και αποδοχή του εαυτού μας, γενικότερη ευχαρίστηση με αυτό που είμαστε, με τα θετικά και τα αρνητικά μας στοιχεία, η αίσθηση ότι αξίζουμε καλά πράγματα στη ζωή, ανεξάρτητα από αντικειμενικά προσόντα, γνώσεις και ικανότητες.

• Είναι η ψηλή αυτοεκτίμηση ναρκισσισμός;
Όχι! Ναρκισσισμός είναι η παθολογική αγάπη προς τον εαυτό, η οποία συνοδεύεται από εγωκεντρισμό και μια μη ρεαλιστική αυτοεικόνα, σύμφωνα με την οποία το ναρκισιστικό άτομο είναι τέλειο. Κατά βάθος κρύβεται χαμηλή αυτοεκτίμηση, συναισθηματική στέρηση και δυσκολία δημιουργίας συναισθηματικών δεσμών με τους άλλους.

 • Πώς εκδηλώνεται η ψηλή αυτοεκτίμηση;
Με φροντίδα της σωματικής και ψυχικής μας υγείας (π.χ. υγιεινή διατροφή, άσκηση, επιδίωξη στόχων και ενδιαφερόντων), υγιείς σχέσεις, ψυχική ηρεμία.



• Χαμηλή αυτοεκτίμηση = Έλλειψη ικανοποιητικής αγάπης, σεβασμού και εκτίμησης προς τον εαυτό μας, συναισθήματα μειονεξίας και κατωτερότητας, γενικευμένο αίσθημα δυσαρέσκειας με τον εαυτό μας, η αίσθηση ότι δε δικαιούμαστε και δεν αξίζουμε πολλά στη ζωή και στις σχέσεις μας.



• Πώς εκδηλώνεται η χαμηλή αυτοεκτίμηση;
Με αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές όπως το κάπνισμα, κατάχρηση ουσιών, ανορεξία, επικίνδυνες για τη ζωή και την ασφάλεια συμπεριφορές, τελειομανία, άγχος, κατάθλιψη, φοβίες, παθητικότητα και αποδοχή περιφρόνησης, εκμετάλλευσης και κακομεταχείρισης (π.χ. ανοχή κοροϊδίας, βίας κλπ).



• Πότε δημιουργείται η αυτοεκτίμηση;
Όταν αρχίζει να δημιουργείται ο εαυτός, δηλαδή όταν το βρέφος αντιληφθεί ότι δεν είναι πια ένα με τη μητέρα αλλά ξεχωριστή οντότητα, αρχίζει να σχηματίζει και την αυτοεικόνα του. Χρονικά αυτό γίνεται περίπου στους 12-18 μήνες ζωής και συνεχίζει μέχρι το τέλος της εφηβείας.
Όσο πιο ψηλή αυτοεκτίμηση έχει ένα παιδί, τόσο πιο εύκολα γίνεται ένας έφηβος και στη συνέχεια ενήλικας με ψηλή αυτοεκτίμηση.
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση διορθώνεται, αλλά όσο πιο νωρίς ξεκινήσουν και όσο πιο έντονα είναι τα προβλήματα της τόσο πιο δύσκολα γίνεται αυτό.



• Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης;
- Η σχέση του παιδιού με τους πρωταρχικούς φροντιστές του: ο τρόπος φροντίδας και η ποιότητα της μεταξύ τους σχέσης
- Η ταύτιση του παιδιού με τους γονείς του
- Η σχέση κάθε γονέα με τον εαυτό του, με τον άλλο γονέα και άλλους ανθρώπους
- Η αξιολόγηση των σημαντικών άλλων για το άτομο μας (οικογένεια, δάσκαλοι, φίλοι)
- Οι συγκρίσεις που κάνουμε του εαυτού μας με τους άλλους
- Επηρεασμός από την κουλτούρα στην οποία ζούμε (π.χ. προσδοκίες)
- Βαθμός στον οποίο αποκτούμε συγκεκριμμένες ικανότητες (ανάπτυξη αυτοπεποίθησης)
- Σωματική υγεία και εμφάνιση



• Πώς δημιουργείται η ψηλή αυτοεκτίμηση;
Ο καθοριστικότερος παράγοντας στη δημιουργία της αυτοεκτίμησης είναι η προσωπικότητα και συμπεριφορά των γονέων προς το παιδί, αφού όπως είπαμε η ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης αρχίζει από τη νηπιακή ηλικία. Όσο μεγαλώνει το παιδί, άλλα άτομα αρχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού, όπως άλλοι συγγενείς, δάσκαλοι, συνομήλικοι, χωρίς όμως να υποκαθιστούν το βασικό ρόλο των γονέων, στους οποίους το παιδί και ο έφηβος εξακολουθούν να βασίζονται πρακτικά και συναισθηματικά. Όταν οι σημαντικοί άλλοι για το παιδί (συνήθως οι γονείς) το γνωρίζουν πραγματικά, το αποδέχονται όπως είναι – έστω και αν κάποια πράγματα δεν αρέσουν στους ίδιους – το κατανοούν, το στηρίζουν, του δείχνουν τρυφερότητα, υπομονή και το κάνουν να νιώθει προτεραιότητα γι’ αυτούς, το παιδί ή έφηβος σχηματίζει μια θετική εικόνα για τον εαυτό του.
Ο βαθμός στον οποίο οι γονείς σέβονται τα συναισθήματα, τις ανάγκες και την προσωπικότητα του παιδιού τους και πιστεύουν σ’ αυτό καθορίζει το βαθμό στον οποίο το ίδιο το παιδί θα αγαπά τον εαυτό του και θα πιστεύει στις ικανότητές του.
Για να γίνει αυτό, χρειάζεται συνήθως και ο γονιός να έχει ο ίδιος ψηλή αυτοεκτίμηση, καλές σχέσεις και στήριξη στο ρόλο του.



• Πώς προκαλείται η χαμηλή αυτοεκτίμηση;
Όταν οι γονείς για διάφορους λόγους, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν ικανοποιητικά από άποψη αυτοεκτίμησης, στις ανάγκες των παιδιών τους. Τέτοιοι λόγοι είναι:
- Συχνές και / ή παρατεταμένες απουσίες από την οικογένεια για οποιονδήποτε λόγο (π.χ. ασθένεια, εργασία), κατά τις οποίες το παιδί νιώθει ότι δε μπορεί να στραφεί στο γονιό για στήριξη και καθοδήγηση και κάνει διάφορες υποθέσεις για την απουσία του
- Άγχος και ανασφάλεια των γονέων – για λόγους υγείας, οικονομικούς, σχέσεων ή άλλους – που μεταφέρονται μέσω παραδείγματος και ταύτισης στα παιδιά
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση των γονέων: οι ίδιοι δυσκολεύονται να αποδεχθούν τον εαυτό τους και κατ’ επέκταση δυσκολεύονται συνήθως να το κάνουν και με τα παιδιά τους
- Υπερ-προστατευτικότητα: όταν τα παιδιά στερούνται ευκαιρίες να αναλάβουν ευθύνες, να πάρουν αποφάσεις και να χειριστούν δυσκολίες επειδή οι γονείς φοβούνται να τα αφήσουν να το πράξουν, αισθάνονται ανίκανα και ανάξια
- Επικριτικότητα: Όταν οι γονείς ασκούν κριτική στα παιδιά τους με αρνητικούς χαρακτηρισμούς, συγκρίσεις και άλλα που κάνουν με καλές προθέσεις, το παιδί εισπράττει άθελα τους το μήνυμα ότι δε γίνεται αποδεκτό και άρα δεν αξίζει
- Ασταθής και απρόβλεπτη συμπεριφορά, όπως στις περιπτώσεις όπου λόγω ιδιοσυγκρασίας, κούρασης, συζυγικών και άλλων προβλημάτων, ο γονιός κάποτε συμπεριφέρεται με τρυφερότητα, υπομονή και κατανόηση προς το παιδί, ενώ άλλοτε ξεσπά με θυμό και προσβολές
- Έντονη αυστηρότητα: Τα παιδιά χρειάζονται οριοθέτηση, η οποία σημαίνει πρακτικά τη διδασκαλία μέσω παραδείγματος συμπεριφορών που σέβονται τα όρια τα δικά μας και των άλλων. Η υπερβολική αυστηρότητα όμως, οι συχνές και αυστηρές τιμωρίες παράγουν παιδιά με θυμό, έντονο αίσθημα αδικίας, αλλά και προβλήματα αυτοαποδοχής.
- Υπερβολικές προσδοκίες, όπως στην περίπτωση που οι γονείς ευχαριστιούνται μόνο με αριστεία, αδυνατούν να αναγνωρίσουν οποιεσδήποτε δυσκολίες και περιορισμούς του παιδιού τους λόγω ηλικίας, ρυθμού ανάπτυξης, χαρακτήρα, προτιμήσεων
- Σωματική και σεξουαλική βία: Η βία ενός γονιού προς το παιδί του μπορεί να εξηγηθεί και να γίνει κατανοητή, αλλά ποτέ αποδεκτή. Επιφέρει σοβαρά τραύματα στον ψυχισμό του παιδιού και ένα από αυτά είναι η πρόκληση χαμηλής αυτοεκτίμησης
- Παραμέληση, σωματική ή ψυχολογική, για οποιονδήποτε λόγο, κάνει το παιδί να αισθάνεται περιττό, ενοχλητικό, ανάξιο να αγαπηθεί, όχι μόνο από τους γονείς του, αλλά και από οποιονδήποτε
Τα παιδιά με κάποια μορφή διαφορετικότητας, είτε αυτή αφορά στην εμφάνιση τους (χρώμα, ανάστημα, βάρος κλπ), σε αναπηρία (κώφωση, τύφλωση κλπ) ή σε κάποια ιδιαιτερότητα στη συμπεριφορά ή στη μάθηση (π.χ. ομοφυλοφιλία, αυτισμός , νοητική στέρηση, μαθησιακές δυσκολίες, χαρισματικά παιδιά) έχουν να αντιμετωπίσουν διάφορες πρακτικές, κοινωνικές και συναισθηματικές δυσκολίες και γίνονται συνήθως δυσκολότερα αποδεκτά από την οικογένεια και το σχολικό τους περιβάλλον. Γίνονται συχνότερα θύματα σχολικού εκφοβισμού, κάτι που αποτελεί έναν επιπλέον παράγοντα στην πρόκληση της χαμηλής αυτοεκτίμησης.



• Πώς επηρεάζεται η αυτοεκτίμηση από την εφηβεία;
Στην εφηβεία, όπως και στη νηπιακή ηλικία, το κύριο αναπτυξιακό ζήτημα είναι η αυτονομία, παράλληλα με την αναζήτηση της ταυτότητας. Ο έφηβος δεν είναι πια παιδί, αλλά ούτε και ενήλικας. Χρειάζεται να αντιδράσει, να αμφισβητήσει την τελειότητα που πίστευε ότι είχαν οι γονείς του όταν ήταν παιδί, αλλά και την παντοδυναμία του σχολείου και της κοινωνίας. Αυτό είναι φυσιολογικό και αναγκαίο και όσο πιο πολλή κατανόηση μπορούν να δείξουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί σε αυτή τη φάση (ενθυμούμενοι ίσως τη δική τους εφηβεία), χτίζοντας γέφυρες επικοινωνίας μαζί τους, τόσο καλύτερα θα αντιμετωπιστεί αυτή η περίοδος.
Ο έφηβος χρειάζεται να πάρει πρωτοβουλίες, ενώ αναπτύσσει πλέον σημαντικές σχέσεις και με άτομα εκτός οικογένειας. Οι φίλοι του και η συμπεριφορά τους απέναντι του είναι πλέον πολύ σημαντικές γι’ αυτό.
Το σώμα του αλλάζει, από παιδικό γίνεται αντρικό ή γυναικείο. Ο ρυθμός και τρόπος αλλαγής, αλλά και η στάση της οικογένειας και των φίλων προς τις αλλαγές αυτές, θα καθορίσουν και την εξέλιξη της αυτοεικόνας του ατόμου. Απότομες, καθυστερημένες ή ασυνήθιστες αλλαγές, συνοδευόμενες συχνά από πειράγματα, κάνουν πολλές φορές τον έφηβο να αισθανθεί ντροπή και υποτίμηση για το σώμα του, παράγοντα επικινδυνότητας για την ανάπτυξη χαμηλής αυτοεκτίμησης



• Πώς βοηθούμε τα έφηβα παιδιά μας να έχουν ψηλή αυτοεκτίμηση;
Όταν ο έφηβος νιώθει ότι η προσωπικότητα και οι απόψεις του γίνονται σεβαστές, ότι μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά των άλλων απέναντι του και γίνεται αρεστός και αποδεκτός από την οικογένεια και τους συνομηλίκους του με τα σωματικά και ψυχικά του χαρακτηριστικά, τότε ευκολότερα αποδέχεται και ο ίδιος τον εαυτό του και προσπαθεί να τον βελτιώσει.
Προσπαθούμε να κάνουμε πραγματικό διάλογο χωρίς νουθεσίες, αλλά πραγματική προσπάθεια να καταλάβουμε και να στηρίξουμε το παιδί μας, ενθαρρύνοντας το να καλλιεργεί τα ενδιαφέροντα και τις σχέσεις του, δείχνοντάς του ότι πιστεύουμε σε αυτό και εμπιστευόμαστε την κρίση του, αλλά ταυτόχρονα ότι είμαστε κοντά του να το ενημερώσουμε για πράγματα που ίσως δε γνωρίζει και να το στηρίξουμε όπως μπορούμε σε οποιεσδήποτε δυσκολίες αντιμετωπίσει.



• Πώς βοηθούμε τα παιδιά μας να ξεπεράσουν τη χαμηλή αυτοεκτίμηση;
Αν έχουμε κάνει άθελα μας ή και αναπόφευκτα λόγων συνθηκών ζωής κάποια από τα λάθη που αναφέρθηκαν παραπάνω, σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης του παιδιού μας, η εφηβεία είναι η καλύτερη ευκαιρία για επανόρθωση. Το ζήτημα της αυτοεκτίμησης βρίσκεται στην προτεραιότητα του εφήβου, ο οποίος κάνει σχεδόν τα πάντα για να την πετύχει.
Προσπαθούμε – μόνοι μας ή με τη βοήθεια ειδικού – να προσφέρουμε πραγματική αποδοχή, κατανόηση, ενθάρρυνση και στήριξη στο παιδί μας, μαθαίνουμε να επικοινωνούμε καλύτερα μαζί του, να το ακούμε και να ανταποκρινόμαστε όσο το δυνατό καλύτερα στις ανάγκες και στα συναισθήματα του. Έτσι, το βοηθούμε να αναπτύξει την αυτοεκτίμηση του και να γίνει σταδιακά ένας ισορροπημένος, ψυχικά υγιής και ώριμος ενήλικας.
Παράλληλα, αν η επικοινωνία έχει χαθεί και δυσκολευόμαστε να βοηθήσουμε μόνοι μας το παιδί μας, μπορούμε να το πάρουμε σε συμβουλευτικό ψυχολόγο και / ή ψυχοθεραπευτή, που να ειδικεύεται σε θέματα αυτοεκτίμησης, για να το βοηθήσει μέσω συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας να ανακαλύψει και να αγαπήσει τον εαυτό του και τη ζωή του.

http://www.paidiatros.com/

Το παγωτό στην παιδική διατροφή

0
0
Γράφει: Δημητρούλης Εμμανουήλ MSc, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

To καλοκαίρι έφτασε και το μυαλό όλων των παιδιών, όπως κάθε καλοκαίρι, είναι στα ψυγεία των παγωτών. Οι γονείς πασχίζουν να κρατήσουν τα παιδιά μακριά από υπερκαταναλώσεις, αλλά μάταια. Άλλοι γονείς, γιαγιάδες και παππούδες χρησιμοποιούν το παγωτό σαν επιβράβευση, ή άλλοι αδιαφορούν για τη διατροφή των παιδιών τους, αφήνοντάς τα να τρώνε κατά βούληση. Τελικά πόσο επιβλαβής είναι η συχνή κατανάλωση παγωτών από τα παιδιά; πόσο μειώνει τη θρεπτική αξία της διατροφής τους; πώς επηρεάζει τις διατροφικές τους συνήθειες και το βάρος των παιδιών;

Ας ξεκινήσουμε με τη μία όψη του νομίσματος, τα οφέλη και τις ευεργετικές ιδιότητες του παγωτού. Λόγω του ότι το παγωτό είναι γαλακτοκομικό προϊόν περιέχει αρκετά θρεπτικά συστατικά παρόμοια με αυτά του γάλακτος και του γιαουρτιού. Η υψηλή περιεκτικότητα ασβεστίου είναι το βασικότερο πλεονέκτημα του παγωτού, καθώς όλοι γνωρίζουμε τη σημασία του ασβεστίου στην ανάπτυξη των παιδιών, σωματική και νοητική, και στην καλή οστική και στοματική υγεία. Επιπλέον, η υψηλή πρόσληψη ασβεστίου συσχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης πολλών χρόνιων παθήσεων στη μετέπειτα ενήλικη ζωή. Είναι άξιο αναφοράς ότι αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου συνδέεται με χαμηλή πιθανότητα εμφάνισης παχυσαρκίας.

Επιπλέον, το παγωτό, όπως και τα υπόλοιπα γαλακτοκομικά, είναι πηγή πρωτεΐνών, που βοηθούν στην υγιή ανάπτυξη και αποκατάσταση των μυών των δραστήριων παιδιών. Ενδεικτικά, 1 μπάλα παγωτού περιέχει το 1/9 της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης πρωτεΐνης για παιδιά στην ανάπτυξη. Σε επίπεδο βιταμινών, το παγωτό περιέχει ικανοποιητικές ποσότητες από βιταμίνη Α, D, K, Β2 και Β12 . Η βιταμίνη Α είναι σημαντική για την υγεία του δέρματος, των οστών και του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ η D σχετίζεται με την υγεία των οστών και τη σωστή απορρόφηση του ασβεστίου. Η Βιταμίνη Κ είναι απαραίτητη για τη σωστή πήξη του αίματος και την υγεία των οστών, ενώ οι βιταμίνες Β2 και Β12 εμπλέκονται σε πολλές μεταβολικές διεργασίες όντας απαραίτητοι συμπαράγοντες και είναι σημαντικό να προσλαμβάνονται σε μεγάλες ποσότητες καθώς ο οργανισμός αδυνατεί να τις αποθηκεύσει και συνεπώς είναι ζωτικής σημασίας η διαρκής λήψη τους. Τέλος, το παγωτό περιέχει και σημαντικό ποσοστό υγρών. Στα πλεονεκτήματα του παγωτού πρέπει να προσθέσουμε και το χαμηλό γλυκαιμικό του δείκτη, γεγονός που το καθιστά πιο σωστά απορροφήσιμο τρόφιμο που προκαλεί ήπια γλυκαιμική απόκριση.

Στον αντίποδα, τα παγωτά περιέχουν αυξημένες ποσότητες ζάχαρης και ανάλογα με τη σύσταση και τη γεύση σημαντικές ποσότητες λιπαρών, πολλά από τα οποία είναι κορεσμένα. Η θερμιδική πυκνότητα του παραδοσιακού παγωτού είναι υψηλή και ο κίνδυνος υπερκατανάλωσής του μεγάλος. Τα πλεονεκτήματα της κατανάλωσης μιας μπάλας παγωτού εξαφανίζονται όταν μιλάμε για ποσότητες που ανέρχονται σε 3 παγωτά την ημέρα και η μη λελογισμένη χρήση παγωτού μπορεί να συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο για παχυσαρκία, διαβήτη, υπερχοληστερολαιμία και άλλες χρόνιες παθήσεις. Η προσθήκη σιροπιών, τρούφας, σοκολάτας, ξηρών καρπών και καραμέλας επιβαρύνει με έξτρα θερμίδες τα παγωτά. Σε κάθε περίπτωση όπως και τόσα άλλα τρόφιμα στη διατροφή των παιδιών (αλλά και των ενηλίκων) πρέπει να χρησιμοποιούνται σε μικρές ποσότητες και στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής. Ας μην ξεχνάμε ότι η διαρκής έκθεση των παιδιών σε πολύ γλυκές και λιπαρές γεύσεις, έχουν σαν αποτέλεσμα την αυτόματη απόρριψη πιο ήπιων γεύσεων, όπως των φρούτων, των λαχανικών και των χυμών.

Πέρα από τα παραδοσιακά παγωτά υπάρχουν και 3 κατηγορίες που φέρουν κάποια πλεονεκτήματα επιπλέον και θα πρέπει πιθανώς η κατανάλωσή τους να προτιμάται ακόμα και για τα παιδιά:

    παγωτά με βάση το γιαούρτι: έχουν λιγότερες θερμίδες, περισσότερο ασβέστιο και λιγότερα κορεσμένα λιπαρά. Προσοχή μόνο στη χρήση πολλών έξτρα με βάση τη σοκολάτα και ενθάρρυνση για προσθήκη φρέσκων φρούτων
    παγωτά γρανίτες: περιέχουν περισσότερες βιταμίνες λόγω του φρουτώδους υποβάθρου, σχεδόν καθόλου λιπαρά και λιγότερες θερμίδες. Μπορεί η κατανάλωσή τους να προωθείται μέσα από την παρασκευή σπιτικής γρανίτας
    παγωτά light με λιγότερη ζάχαρη και λιγότερα λιπαρά: και σε αυτή την κατηγορία πρέπει να υπάρχει μέτρο και έλεγχος, καθώς η περιεκτικότητα σε γλυκαντικές ύλες και χημικά υποκατάστατα μειώνει τη θρεπτική αξία του παγωτού.

Οι 3 παραπάνω κατηγορίες παγωτού εντάσσονται απόλυτα στα πλαίσια μιας φυσιολογικής παιδικής διατροφής και καθιστούν το παγωτό, ένα ούτως ή άλλως σχετικά ελαφρύ και θρεπτικό γλύκισμα, συστατικό μιας ισορροπημένης διατροφής.

Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το παγωτό είναι σκόπιμο να χρησιμοποιείται σαν ενδιάμεσο μεταξύ των γευμάτων και όχι σαν επιδόρπιο αμέσως μετά το γεύμα.

Επιπρόσθετα, το παγωτό δεν πρέπει να μπαίνει εμπόδιο στην αυξημένη κατανάλωση άλλων πιο ποιοτικών ενδιαμέσων, όπως είναι τα φρούτα και οι χυμοί.

Συμπερασματικά, το παγωτό είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καλοκαιρινής διατροφής των παιδιών αρκεί να μην είναι σε καθημερινή βάση, να μην ακολουθεί αμέσως μετά το κυρίως γεύμα και σε κάθε περίπτωση να μην χρησιμοποιείται σαν κυρίως γεύμα αντί για το φαγητό. Άλλα πολύ σημαντικά καλοκαιρινά τρόφιμα όπως οι χυμοί φρούτων, το καρπούζι και το πεπόνι θα πρέπει να προτιμώνται, αλλά σε σχέση με άλλα πιο παχυντικά γλυκά που παρέχουν παντελώς κενές θερμίδες τα παγωτά αποτελούν μια καλή λύση για συνδυασμό γεύσης και ποιότητας.

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=22268

Families - Εφαρμογή στο I-pad

0
0
Στα παιδιά αρέσει πάρα πολύ οτιδήποτε έχει σχέση με υπολογιστές. Και πλέον όλα μα όλα έχουν εξοικειωθεί με την χρήση τους από πολύ μικρή ηλικία. Το i-pad είναι ένα από τα αγαπημένα μου εργαλεία κατά την διάρκεια μίας εργοθεραπευτικής συνεδρίας, κι αφού τα πιτσιρίκια δείχνουν να το διασκεδάζουν , το χρησιμοποιώ αρκετά συχνά.


Η εφαρμογή Families , της MyFirstApp.Com, βοηθάει στην βελτίωση σημαντικών γνωστικών δεξιοτήτων , όπως είναι η κατηγοριοποίηση, η λογική σκέψη, η γενίκευση και η αφαιρετική σκέψη. Επιπλέον, βοηθάει στην ανάπτυξη της οπτικής αντίληψης και της λεπτής κινητικότητας αλλά και γλωσσικών δεξιοτήτων μέσω της ονομασίας των αντικειμένων, ζώων, χρωμάτων κτλ

 Στο παιχνίδι Families 1 υπάρχουν 4 αντικείμενα με μία μικρή οπτική παραλλαγή. Πχ είναι 3 σκυλάκια μέσα στο κουτί και το παιδί καλείται να βρεί ποιο από τα υπόλοιπα ζώα είναι σκύλος και να το βάλει μαζί τους. Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 2 ετών και άνω.
 Στο παιχνίδι Families 2 , υπάρχουν 3 αντικείμενα στο κεντρικό κουτί, τα οποία σχετίζονται εννοιολογικά μεταξύ τους, και το παιδί καλείται να βρει το τέταρτο, ανάμεσα στα 7 που υπάρχουν γύρω του. Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 3 ετών και άνω.

Το παιδί μέσα από το παιχνίδι μαθαίνει, εξερευνά, πειραματίζεται. Γι αυτό και στην εργοθεραπεία το παιχνίδι με οποιαδήποτε μορφή έχει πρωταρχικό ρόλο.

ΣΟΦΙΑ Μ. ΚΟΥΛΟΥΡΗ
ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ S.I.
www.anaptixipaidiou.gr

http://anaptixipaidiou.blogspot.gr

Το παιδί που τραυλίζει

0
0
Ένα θέμα που απασχολεί και προβληματίζει ορισμένους γονείς είναι ο παιδικός τραυλισμός. Άλλωστε, τα περισσότερα παιδιά περνούν περιόδους δυσρυθμίας καθώς μαθαίνουν να μιλούν. Κάποια βιώνουν ήπιο τραυλισμό, ενώ κάποια άλλα αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες. Πάντως, η έγκαιρη παρέμβαση από κάποιον ειδικό μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να καταλάβουν και συνεπώς ελαχιστοποιεί το πρόβλημα. Με αφορμή την Πανελλαδική Ημέρα Λογοθεραπείας, το Τaλκ μίλησε με τη λογοθεραπεύτρια, μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Συλλόγου Επιστημόνων Λογοπαθολόγων Λογοθεραπευτών Ελλάδας κ. Ελένη Καλαφατά, που μας έλυσε πολλές από τις απορίες μας.

Τι είναι ο τραυλισμός και που οφείλεται; Σχετίζεται με γενετικούς, περιβαλλοντικούς ή ψυχολογικούς παράγοντες;
Ο τραυλισμός είναι μια διαταραχή ροής και ρυθμού της ομιλίας, η οποία εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία του ατόμου και χαρακτηρίζεται από ασυντόνιστες κινήσεις του μυϊκού συστήματος της αναπνοής, της φωνής και της άρθρωσης.  Ο τραυλισμός διακρίνεται σε ψυχογενή,  που εκδηλώνεται μετά από παρατεταμένη περίοδο έντονου άγχους ή ένα τραυματικό επεισόδειο, σε νευρογενή που οφείλεται σε νευρολογική ασθένεια ή βλάβη και σε εξελικτικό, ο οποίος εμφανίζεται την περίοδο που το παιδί συντάσσει προτάσεις για να εκφραστεί. Η αιτιολογία του τραυλισμού δεν έχει ακόμη καθοριστεί με ακρίβεια. Ωστόσο, οι επιστημονικές έρευνες κάνουν λόγο για το σημαντικό ρόλο της γενετικής προδιάθεσης, καθώς το 60% των παιδιών που τραυλίζουν έχουν στην οικογένειά τους ένα μέλος που τραυλίζει. Πάντως, σε όλες τις περιπτώσεις, οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως, για παράδειγμα, ένα στρεσογόνο περιβάλλον ή η κοινωνική απόρριψη του ατόμου, είναι πιθανόν να εντείνουν τα συμπτώματα.  

Σε τι συχνότητα του παιδικού πληθυσμού απαντάται ο τραυλισμός;
Σύμφωνα με έρευνες σε όλον τον κόσμο, το 20% των παιδιών παρουσιάζουν δυσρυθμίες στην ομιλία τους κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Το 5% αυτών των περιπτώσεων παρουσιάζουν τα συμπώματα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών, ενώ το 1% αυτών θα εμφανίσει επίμονο τραυλισμό. Σήμερα, το 1% του πληθυσμού της γης τραυλίζει. Ένα ποσοστό 7-8,5% των ατόμων που τραυλίζουν εμφάνισαν τα συμπτώματα στην ηλικία των τριών ετών. Σπανιότερα, εμφανίζονται τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της σχολικής ηλικίας. Η διαταραχή είναι συχνότερη στα αγόρια από ότι στα κορίτσια με αναλογία 3:1. 

Σε τι ηλικία γίνεται αντιληπτό ότι ένα παιδί τραυλίζει; Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της ομιλίας του τα οποία θα πρέπει να προβληματίσουν τον γονέα;
Συνήθως, τα συμπτώματα του τραυλισμού εμφανίζονται κατά την περίοδο 2,5 έως 5 ετών. Σπανιότερα εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια της σχολικής/ εφηβικής περιόδου και της ενήλικης ζωής. Η ομιλία των παιδιών που τραυλίζουν χαρακτηρίζονται από επαναλήψεις ήχων, συλλαβών και λέξεων (π.χ. «ει-ει-είμαι καλά»), απότομες διακοπές ήχων και συλλαβών (μπλοκαρίσματα, π.χ. π-πάγωτο) και επιμηκύνσεις ήχων (π.χ. «σσσσυγνώμη»). Οι δυσρυθμίες αυτές μπορεί να λαμβάνουν χώρα κατά την έναρξη της φράσης ή στο μέσο της πρότασης και ποικίλουν ανά περίπτωση. Σε κάποιες περιπτώσεις συνοδεύονται από δευτερεύουσες συμπεριφορές, όπως γκριμάτσες, μη ελεγχόμενες κινήσεις των ματιών, της γλώσσας, της κάτω γνάθου ή ακόμη και του κορμού. Επίσης, μία σημαντική παράμετρος που πρέπει να λάβουμε υπόψιν είναι η χρονική διάρκεια παραμονής των συμπτωμάτων, καθώς και εάν αυτά εντείνονται σε συγκεκριμένες περιστάσεις της καθημερινής ζωής του παιδιού ή εάν η έναρξή τους συσχετίζεται με κάποιο συγκεκριμένο γεγονός.



Ένα παιδί που τραυλίζει θα συνεχίσει να τραυλίζει και ως ενήλικας; Ποια είναι τα ποσοστά «ανάρρωσης» από τον τραυλισμό;
Το 5% των παιδιών  παρουσιάζουν συμπώματα τραυλισμού στην παιδική ηλικία για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών.  Από αυτά τα παιδιά ένα μεγάλο ποσοστό θα αναρρώσει χωρίς θεραπεία. Ένας λογοθεραπευτής μπορεί να αξιολογήσει τα συμπτώματα του τραυλισμού και να εκτιμήσει τις πιθανότητες «ανάρρωσης» βάσει της σοβαρότητάς τους και κάποιων πληροφοριών σχετικά με την εμφάνιση και εξέλιξή τους, λαμβάνοντας υπόψιν την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του παιδιού και το οικογενειακό ιστορικό.

Σε ποια ηλικία παρεμβαίνουμε στον τραυλισμό; Πώς  μπορεί να βοηθήσει η Λογοθεραπεία;  
Ένα παιδί που τραυλίζει μπορεί να αξιολογηθεί από λογοθεραπευτή 2-3 μήνες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων. Ο λογοθεραπευτής θα εκτιμήσει τη σοβαρότητα των δυσρυθμιών και θα συμβουλεύσει τους γονείς για την αντιμετώπισή τους. Σε κάθε περίπτωση, σχεδιάζεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης, το οποίο περιλαμβάνει έμμεση και άμεση αντιμετώπιση. Ο σωστός χειρισμός των δυσκολιών από τους γονείς σε συνδυασμό με λογοθεραπευτικές τεχνικές, οι οποίες υποδεικνύονται και διδάσκονται στο παιδί από το θεραπευτή, μπορούν να επιτύχουν σημαντική πρόοδο στην ομιλία του παιδιού και κατ’ επέκταση να βελτιώσουν σημαντικά την επικοινωνιακή του ικανότητα.

Οι γονείς πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί που τραυλίζει;
Οι γονείς ενός παιδιού που τραυλίζει πρέπει αρχικά να προσπαθούν να παραμείνουν ψύχραιμοι και να μην δείχνουν την ανησυχία τους για τις δυσκολίες του παιδιού. Είναι σημαντικό, με την καθοδήγηση του λογοθεραπευτή, να καταγράφουν καθημερινά τις στιγμές που το παιδί τραυλίζει έντονα και την αντίδρασή του, ώστε να συλλέγουν  πληροφορίες που είναι χρήσιμες για το πρόγραμμα παρέμβασης. Πρέπει να επικεντρώνονται στο επικοινωνιακό μήνυμα και όχι στον τρόπο μετάδοσής του και να δίνουν στο παιδί χρόνο να εκφράσει τις επιθυμίες του, χωρίς να το διακόπτουν ή να του υποδεικνύουν άλλον τρόπο ή συγκεκριμένες λέξεις που θεωρούνται πιο εύκολες. Πρέπει μιλώντας στο παιδί να μη χρησιμοποιούν πολύπλοκες προτάσεις  και να ζητούν από το παιδί να επαναλάβει, σε περίπτωση που δεν κατανοούν τα λεγόμενά του, διατηρώντας το ενδιαφέρον τους για επικοινωνία. Πέρα από γενικές οδηγίες, ο λογοθεραπευτής συμβουλεύει με ακρίβεια τους γονείς, αξιολογώντας συγκεκριμένες παραμέτρους σε κάθε περίπτωση και βάσει της ψυχοσυναισθηματικής κατάστασης κάθε παιδιού.   

Τέλος, μιλήστε μας για την Πανελλήνια Ημέρα Λογοθεραπείας, στην οποία είστε μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής, και τις δράσεις σας.
Η 11η Μαίου ορίστηκε από το Σύλλογο Επιστημόνων Λογοπαθολόγων Λογοθεραπευτών Ελλάδας ως Πανελλαδική Ημέρα Λογοθεραπείας. Σκοπός είναι η οργάνωση ενημερωτικών και συμβουλευτικών δράσεων για θέματα λογοθεραπείας τοπικά σε όλη την Ελλάδα. Φέτος οργανώνουμε για πρώτη φορά στην Αθήνα ένα ημερήσιο συμβουλευτικό σταθμό λογοθεραπείας στην “Τεχνόπολις” Δήμου Αθηναίων. Στόχος είναι, σε ατομικές συναντήσεις με επαγγελματίες λογοθεραπευτές, γονείς και κοινό να λύσουν απορίες που σχετίζονται με την ανάπτυξη και τις διαταραχές λόγου, ομιλίας, επικοινωνίας, φωνής και κατάποσης. Αντίθετα με άλλες χώρες τις Ευρώπης η αξιολόγηση του λόγου, ομιλίας και επικοινωνίας δεν είναι ενσωματωμένη στο εκπαιδευτικό σύστημα. Έτσι υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης από εκπαιδευτικούς, γονείς ακόμη και γιατρούς. Η θέσπιση της Πανελλαδικής Ημέρας Λογοθεραπείας αποτελεί δέσμευση του ΣΕΛΛΕ για συνεχή, τακτική ενημέρωση του κοινού με σκοπό την καλύτερη πρόληψη και αντιμετώπιση των διαταραχών που σχετίζονται με τη λογοθεραπεία. Φυσικά, μιας και Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, δράσεις διοργανώνονται από αξιόλογους επαγγελματίες λογοθεραπευτές σε όλη την περιφέρεια. Συγκεκριμένα για φέτος, πρώτη χρονιά της διοργάνωσης, θα πραγματοποιηθούν ημερίδες ενημέρωσης για θέματα λογοθεραπείας στην Αθήνα, στις Αχαρνές (Μενίδι), στην Πάτρα, στο Ηράκλειο Κρήτης, τα Ιωάννινα, την Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα, την Ξάνθη, την Κέρκυρα, το Αγρίνιο, το Ξυλόκαστρο, τη Βάρδα Ηλείας, τη Λευκάδα, τη Σύρο και την Κάτω Αχαΐα. Επιπλέον στα πλαίσια της Πανελλαδικής Ημέρας Λογοθεραπείας θα διανεμηθούν ενημερωτικά φυλλάδια σε κεντρικές πλατείες τις χώρας (Αγρίνιο, Αθήνα, Ηγουμενίτσα, Ηράκλειο Κρήτης, Ιωάννινα, Καβάλα, Λαμία, Λάρισα, Κατερίνη, Σέρρες, Καλαμάτα, Ξυλόκαστρο). Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.selle.gr ή τηλεφωνήστε στο 210 3848362.



Η Ελένη Καλαφατά γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7-12-1981. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος  Λογοθεραπείας του ΑΤΕΙ Πατρών από τον Απρίλιο του 2004 και μέλος του Συλλόγου Λογοθεραπευτών – Λογοπαθολόγων Ελλάδος. Εργάστηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης του ανωτέρω Τμήματος το Ακαδημαϊκό έτος 2004-2005. Παράλληλα, εκπαιδεύτηκε στην  Εφαρμοσμένη Αναλυτική Συμπεριφοριστική Προσέγγιση (ΑΒΑ) και Verbal Behavior Analysis σχετικά με τη θεραπευτική προσέγγιση σε παιδιά με Αυτισμό. Επίσης, έχει εκπαιδευτεί στη Διάγνωση και Αντιμετώπιση Μαθησιακών Δυσκολιών και Δυσλεξίας (2010-2011, Athens College). Εργάζεται ιδιωτικά από το 2004 αναλαμβάνοντας περιστατικά Αυτισμού και Αναπτυξιακών Διαταραχών, Φωνολογικών και Αρθρωτικών Διαταραχών, Τραυλισμού, Νευρολογικών Παθήσεων και Γενετικών Συνδρόμων, Μαθησιακών Δυσκολιών και Δυσλεξίας.


http://www.talcmag.gr/

«Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρούπολης ψάχνει για τολμηρούς!»

0
0
Σε όλο όμως αυτό το «καλλιτεχνικό» εγχείρημα, θα χρειαστούμε επίδοξους «καλλιτέχνες» που με πινέλο την όρεξη, τη φαντασία και την αγάπη προς τα παιδιά και τον τόπο τους, θα έρθουν στη βιβλιοθήκη να ζωγραφίσουν μια άλλη πιο όμορφη καθημερινότητα. 
  Η καλοκαιρινή μας καμπάνια με θέμα τα χρώματα και τίτλο «Στις βιβλιοθήκες ο κόσμος είναι πολύχρωμος» ετοιμάζεται και μας ανοίγει νέους ορίζοντες, μας δίνει πολύχρωμες παλέτες για να φτιάξουμε τον κόσμο των παιδιών πιο όμορφο, χαρούμενο και δημιουργικό.


Μπορεί να συμμετέχει εθελοντικά όποιος θέλει, από παιδιά (όπου θα χρειαστεί συγκατάθεση γονέα) μέχρι και πολύ μεγάλους συμπολίτες μας με παιδική καρδιά με πολλές δράσεις! Γι αυτό θα χρειαστούμε βοηθούς «καλλιτέχνες» στη γενική υποστήριξη, αλλά και τολμηρούς εμψυχωτές κάποιων δράσεων. Αν μπορείτε να αφιερώσετε ένα 2ωρο από τον χρόνο σας κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και αν θέλετε να το αφιερώσετε σε δημιουργικές και διασκεδαστικές δράσεις, να γνωρίσετε κόσμο και να αποκτήσετε εμπειρίες, συμπληρώστε τη σχετική αίτηση εθελοντισμού που θα βρείτε στη βιβλιοθήκη μας. Μπορείτε ακόμη να επικοινωνήσετε μαζί μας στο τηλέφωνο : 2551089690 ή στο e-mail: stetso@yahoo.gr. 
Και για να μην ξεχνιόμαστε, όλα αυτά γίνονται στo πλαίσιο του Future Library με την αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος που για πρώτη φορά συμμετέχει και η βιβλιοθήκη μας! Σας περιμένουμε λοιπόν! Και όπως είπαμε, φέτος τολμήστε γιατί…


ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ…!!

http://www.thrakistime.gr/

Ομιλία με θέμα: «Αναγνωρίζω και αντιμετωπίζω τις δυσκολίες του παιδιού μου»

0
0
Η διεπιστημονική ομάδα του Κέντρου Λόγου Γραφής & συμπεριφοράς σας προσκαλεί, το Σάββατο 18 Μαΐου, 18:00, στο Ίδρυμα Μνήμη Αγγελικής & Λεωνίδα Ζαφείρη στο Άστρος, στην ομιλία που απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς και γονείς παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας με θέμα: «Αναγνωρίζω & αντιμετωπίζω τις δυσκολίες του παιδιού μου»

Τα θέματα που θα μας απασχολήσουν θα είναι: Μαθησιακές δυσκολίες – δυσλεξία • Στάδια ανάπτυξης του λόγου • Ψυχολογική υποστήριξη

Εισηγητές:

    Αντώνης Μ. Λαμπράκης, Κοινωνιολόγος – Ειδικός Παιδαγωγός
    Γιώργος Α. Γκόσσεφ, Λογοπεδικός
    Σοφία Μ. Καζανοπούλου, Λογοπεδικός
    Ευτυχία Δ. Παπαγιάννη, Ψυχολόγος

Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

http://www.arcadiaportal.gr

«Ο κύριος ΚΙΧ και το μυστικό κουτί των ήχων» Ομάδα Κοπέρνικος

0
0
 «Τί θα συμβεί όταν ο κύριος Κιχ αποφασίσει να εγκαταλείψει την γκρίζα πόλη της Φασαρίας, ακολουθώντας την καρδιά του; Μια φυλακισμένη πριγκίπισσα, ένας τρομερός Μουσικόδοντας και ένα μυστικό κουτί που πρέπει να γεμίσει με ξεχασμένους ήχους, ωθούν τον κύριο Κιχ σε μια μαγική περιπέτεια!»

H καλλιτεχνική Ομάδα Κοπέρνικος παρουσιάζει την εκπαιδευτική μουσικοθεατρική παράσταση «Ο κύριος ΚΙΧ και το μυστικό κουτί των ήχων».
Πρόκειται για μια ευρηματική παράσταση που μαθαίνει τα παιδιά να αναγνωρίζουν τα μουσικά ηχοχρώματα, ωθώντας τα να πλάσουν με τη φαντασία τους την εικόνα που κρύβεται πίσω από κάθε ήχο. Τα παιδιά συμμετέχουν καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου ενεργά αναγνωρίζοντας ήχους, απαντώντας σε ερωτήσεις, συμβουλεύοντας τον κύριο Κιχ και βοηθώντας τον να μαγέψει τον φοβερό Μουσικόδοντα.

Ο βραβευμένος με Α’ κρατικό βραβείο συγγραφής παιδικού θεατρικού έργου, Άγγελος Αγγέλου μαζί με τον ταλαντούχο νέο ηθοποιό Λευτέρη Ελευθερίου, μετά τις επιτυχημένες τους παραστάσεις στον Ελληνικό Κόσμο ταξιδεύουν την παράστασή τους στη Ρόδο και στον πολυχώρο «Χαραυγή». Πάντα με βασικά τους «υλικά» το χιούμορ, την περιπέτεια και τους ήχους, δημιουργούν μια μαγική παράσταση που θα εντυπωσιάσει τους μικρούς μας φίλους.

Ηθοποιοί: Άγγελος Αγγέλου, Λευτέρης Ελευθερίου
Κείμενο: Άγγελος Αγγέλου, Έμη Σίνη
Σκηνοθεσία: Ομάδα Κοπέρνικος
Σκηνικά - Κουστούμια: Ομάδα Κοπέρνικος
Επιμέλεια μουσικής - Ήχοι: Άγγελος Αγγέλου

    Ημέρες εκδήλωσης: 21, 22, 23, 24 Μαΐου
    Ώρα έναρξης: 18:30
    Τιμή εισόδου: 6,00 €
    Μέρος: Πολυχώρος Χαραυγή

Ιστοσελίδα ομάδας Κοπέρνικος: www.kopernikos.gr
Διάρκεια: 1 ώρα
Ηλικία: 2,5 -7 (Προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία)
Κόστος Συμμετοχής:6€

ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ.
ΤΗΛ : 2241 0 91670- 6948407104 (καθημερινά 9-3 , 6-9)


http://rodosevents.gr

Το Agro Quality Festival φέτος είναι αφιερωμένο στα παιδιά

0
0
Για 4η συνεχόμενη χρονιά η ελληνική ύπαιθρος έρχεται στο κέντρο της Αθήνας, και συγκεκριμένα στην Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων.

Και τις τρεις ήμερες στο Agro Quality Festival θα πραγματοποιηθούν πάρα πολλές εκδηλώσεις για τους μικρούς φίλους.

Ζωγραφική,
μουσικές εκδηλώσεις,
παραστάσεις καραγκιόζη,
παρουσιάσεις παιδικών βιβλίων,
παραδοσιακά παιχνίδια
αλλά και διάσημοι καλεσμένοι θα κρατήσουν συντροφιά στα παιδιά που θα φύγουν γεμάτα δώρα από το παραδοσιακό μας χωριό.

Τα παιδιά που θα επισκεφτούν την Τεχνόπολις, θα ταξιδέψουν στο Παραδοσιακό Χωριό, θα γνωρίσουν πιστοποιημένα και παραδοσιακά προϊόντα, θα ενημερωθούν για τις ευεργετικές τους ιδιότητες, θα γευτούν μοναδικές συνταγές, θα παρακολουθήσουν τη λειτουργία ενός παραδοσιακού ελληνικού χωριού των περασμένων χρόνων, θα βρούνε παιχνίδια που χάνονται ή έχουν χαθεί και θα διασκεδάσουν με τις μουσικοχορευτικές παραστάσεις.

Ημέρες και ώρες λειτουργίας
Παρασκευή 17 Μαΐου 16:00 – 22:00
Σάββατο 18 Μαΐου 10:00 – 22:00
Κυριακή 19 Μαΐου 10:00 – 22:00

Γενική Είσοδος 3€
Για παιδιά έως 12 ετών η είσοδος είναι ελεύθερη

Πληροφορίες:
Ευρωπαϊκός Οργανισμός Στρατηγικού Σχεδιασμού
ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ 2, 10679 ΑΘΗΝΑ
Τηλ.: 210.36.10.265 - 210.36.22.205 | Fax. 210. 36.10.276
E-mail: info@edpa.gr | www.edpa.gr
E-mail: info@agroqualityfestival.gr

«Τεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων:
Πειραιώς 100, Γκάζι, 210 3475518, 210 3453548
press@athens-technopolis.gr

http://entertainment.in.gr/

Παιχνίδι με παραδοσιακα παιχνίδια από τους Γιατρούς του κόσμου

0
0
Οι Γιατροί του κόσμου και το διαδραστικό Μουσείο Παραδοσιακού παιχνιδιού προσκαλούν τους μικρούς και μεγάλους φίλους τους να παίξουν με παραδοσιακά, παλαιά παιχνίδια (τσέρκι, κεραμιδάκια, ζιμ, βόλους, πεντόβολα, κότσια κ.ά.), να φτιάξουν τα δικά τους παιχνίδια (ξύλινα καραβάκια, πάνινες κούκλες, τηλέφωνα κ.ά.) καθώς και να περιηγηθούν στην έκθεση παιχνιδιών που περιλαμβάνει αντίγραφα παιχνίδια της αρχαιοελληνικής και της βυζαντινής εποχής, της νεώτερης Ελλάδας, των λαϊκών πανηγυριών και παιχνίδια προετοιμασίας για την ενήλικη ζωή.

Είσοδος για όλους 3 ευρώ.

Τα έσοδα θα διατεθούν στην οργάνωση Γιατροί του Κόσμου με σκοπό την αγορά παιδικών εμβολίων για τα παιδιά που υποστηρίζονται στο Ανοιχτό Πολυϊατρείο Θεσσαλονίκης.

Διαδραστικό Μουσείο Παραδοσιακού Παιχνιδιού (στους χώρους του Μουσείου Μαμούθ & Πάρκου Δεινοσαύρων), 7. χλμ. Θεσσαλονίκης – Ωραιοκάστρου (Πολυχώρος NOUVELLE).

Πρόσβαση: αστικό λεωφορείο, γραμμή 56 από Σιδηροδρομικό Σταθμό.

Κυριακή 26 Μαΐου από τις 11:00π.μ. - 16:00μ.μ.

http://cityportal.gr/

Ποιοτικός χρόνος με το παιδί

0
0
Αντουανέττα Κατσιολούδη, Εκπαιδευτικός
Στην εποχή μας οι ραγδαίες αλλαγές στα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα επέφεραν διαφοροποιήσεις στη δομή και τη λειτουργία της οικογένειας με αποτέλεσμα οι γονείς να περνούν τον περισσότερο χρόνο μακριά από τα παιδιά τους. Συναισθηματικά προβλήματα των παιδιών και αντικοινωνικές συμπεριφορές έχουν τη ρίζα τους στην έλλειψη επικοινωνίας στους κόλπους της οικογένειας και στα προβλήματα στις σχέσεις γονιών- παιδιών. Ψυχολόγοι και παιδαγωγοί εισηγούνται στους γονείς να περνούν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους και εξηγούν ότι η διάρκεια του χρόνου που περνούν μαζί δεν είναι τόσο σημαντική όσο είναι η ποιότητα.



Σε ποια ηλικία αναφερόμαστε όταν λέμε παιδί;
Τυπικά παιδί θεωρείται κάθε άτομο ηλικίας 0 - 18 χρονών δηλ. από τη γέννηση μέχρι την ενηλικίωση.
Σ΄ αυτή την εισήγηση ο όρος παιδί θα σημαίνει παιδιά προσχολικής ηλικίας δηλ. από τη γέννηση μέχρι τα 6 χρόνια, γιατί αποτελούν την πιο σημαντική περίοδο της ζωής του ανθρώπου. Τα χρόνια αυτά είναι τα πιο καθοριστικά για τη μεγιστοποίηση της ανάπτυξής του, τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού και τη θεμελίωση της εκπαίδευσής του. Επιστήμονες και παιδαγωγοί τονίζουν ότι (1)
«Τα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού είναι χρόνος εξαιρετικών δυνατοτήτων. Ωστόσο αυτές οι δυνατότητες μπορούν να χαθούν εάν γονείς και παιδαγωγοί συνδέονται με χαλαρούς δεσμούς με τα βρέφη και τα μικρά παιδιά ή εάν οι εμπειρίες παιγνιδιού και γνώσης των βρεφών και των μικρών παιδιών προσφερθούν μέσα σε ένα «στενό» πλαίσιο δράσης ακατάλληλο για την εξέλιξή τους».



Τι σημαίνει ποιοτικός χρόνος;
Είναι αυτός κατά τον οποίο οι γονείς μοιράζονται εμπειρίες με τα παιδιά τους, κάνουν δραστηριότητες από κοινού που αποτελούν πηγή ικανοποίησης για τα παιδιά και συμβάλλουν στην εξέλιξή τους και στην ολόπλευρη ανάπτυξή τους σε όλους τους τομείς, γνωσιολογικό, ψυχοκινητικό και συναισθηματικό.


Πώς μπορούν οι γονείς να κατανοήσουν τι σημαίνουν οι τομείς ανάπτυξης του παιδιού;
Ο γνωσιολογικός τομέας περιλαμβάνει τη γλωσσική συγκρότηση του παιδιού δηλ. την καλλιέργεια της κατανόησης, της προφορικής έκφρασης, των δεξιοτήτων επικοινωνίας, δεξιοτήτων αλφαβητισμού και την καλλιέργεια διανοητικών λειτουργιών, της μνήμης, κρίσης, φαντασίας, δημιουργικότητας, την καλλιέργεια επιστημονικής και λογικομαθηματικής σκέψης.
Ο συναισθηματικός τομέας περιλαμβάνει την καλλιέργεια προσωπικής αυτονομίας και την κοινωνικοποίηση. Οι παράμετροι σύμφωνα με τη θεωρία της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η ανάπτυξη της αυτεπίγνωσης, (θετικής αυτοεικόνας) της αυτορύθμισης (αυτοελέγχου), κινήτρων συμπεριφοράς, δεξιοτήτων επικοινωνίας και ενσυναίσθησης (της ικανότητας να μπαίνουν στη θέση του άλλου).
Ο ψυχοκινητικός τομέας περιλαμβάνει α) την αδρή κινητικότητα: βάδισμα, τρέξιμο, πήδημα, τον έλεγχο μεγάλων κινήσεων και β) τη λεπτή κινητικότητα πιάσιμο, πέρασμα, συναρμολόγηση, κόψιμο, κούμπωμα, γράψιμο, κράτημα εργαλείων κ.λ.π.
Τα σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα αναφορικά με τη σχέση γνωστικής ανάπτυξης και νευροφυσιολογίας του εγκεφάλου επισημαίνουν την ανάγκη για δημιουργία σύνθετων νευρώνων που είναι οι υποδομές των μελλοντικών γνώσεων και ενισχύουν την περαιτέρω μάθηση.
Γι αυτό οι γονείς θα πρέπει να δημιουργούν πολλές ευκαιρίες μάθησης με τα παιδιά τους. Ευκαιρίες για να προβληματιστούν, να πειραματιστούν, να επεξεργαστούν, να παρατηρήσουν, να ανακαλύψουν, να διαπιστώσουν, να κατανοήσουν, να αναθεωρήσουν, να βιώσουν.


Υπάρχουν κάποιοι κανόνες που πρέπει να διέπουν αυτή τη συνεργασία, το μοίρασμα εμπειριών γονιών – παιδιών;
Είναι κάποιες βασικές παιδαγωγικές αρχές που πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς ούτως ώστε ο χρόνος που περνούν με τα παιδιά τους να είναι ποιοτικός. Μερικές από αυτές είναι οι ακόλουθες:


- Τα παιδιά δεν είναι μικροί ώριμοι. Είναι ξεχωριστές προσωπικότητες με ιδιαίτερο τρόπο σκέψης, διαφορετικό από των ενηλίκων και με αυξημένες συναισθηματικές ανάγκες λόγω του νεαρού της ηλικίας τους.
- Οι γονείς πρέπει να αφιερώνουν στα παιδιά τους χρόνο που να είναι εναρμονισμένος με τους ρυθμούς ανάπτυξης, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα κάθε παιδιού.
- Θα πρέπει να δημιουργούν περιβάλλον, πλούσιο σε μέσα, υλικά, μαθησιακές εμπειρίες και ευκαιρίες αλληλεπίδρασης με συνομηλίκους και ενήλικες
- Οι δραστηριότητες να εστιάζονται σε όλους τους τομείς ανάπτυξης και να προσαρμόζονται στην ηλικία και τις δυνατότητες του παιδιού για μάθηση
- Στη μικρή ηλικία, φροντίδα και εκπαίδευση είναι αδιαχώριστες για τα παιδιά
- Οι διαδικασίες φροντίδας είναι σημαντικές γιατί μπορούν να αποτελέσουν ευκαιρίες για θερμή επικοινωνία και ανάπτυξη στενής σχέσης μεταξύ γονιών παιδιών αλλά και ευκαιρίες μάθησης
- Το πρόγραμμα είναι σημαντικό για τα παιδιά γιατί η ρουτίνα αποτελεί πόλο ασφάλειας.
- Το παιγνίδι είναι η πιο αναπτυξιακή δραστηριότητα του παιδιού προσχολικής ηλικίας. Είναι ο φορέας ανάπτυξης και ο τρόπος που τα παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο.
- Υπάρχουν πολλές μορφές παιγνιδιού: μοναχικό, κοινωνικό, κινητικό, εξερευνητικό, με κανόνες, φανταστικό ή συμβολικό.
- Το φανταστικό ή συμβολικό παιγνίδι είναι η πιο σημαντική μορφή παιγνιδιού κατά την προσχολική ηλικία γιατί λειτουργεί εξισορροπητικά και ψυχοθεραπευτικά. Το παιδί μεταφέρεται από την πραγματικότητα στη σφαίρα της φαντασίας, υποδύεται ρόλους που του απαγορεύουν οι κοινωνικές συμβατικότητες λόγω του νεαρού της ηλικίας του και λυτρώνεται από τις εντάσεις που του δημιουργούν οι κανονισμοί και οι απαγορεύσεις.
- Σύμφωνα με τον Φλουρή (2)
- Από έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι το οικογενειακό περιβάλλον συνεισφέρει πολύ περισσότερα στην επίδοση των παιδιών σε σύγκριση με το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς. Τα πιο ουσιώδη πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντος, οι γονείς με τις στάσεις, τις αξίες και τις προσδοκίες τους αλλά και με τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους κατορθώνουν να επηρεάζουν σοβαρά τη σχολική επίδοση και την αυτεπίγνωση των παιδιών τους.
- Οι γονείς λειτουργούν ως πρότυπα ή μοντέλα, ως φορείς κοινωνικοποίησης και ως συνεργοί στο δόγμα της αυτοεκπληρούμενης προφητείας (self fulfillment prophecy)
- Θα πρέπει να δίνουν τη δυνατότητα στα παιδιά τους να διαμορφώνουν τα ίδια, ως υπεύθυνα άτομα το πρόγραμμα της ημέρας
- Θα πρέπει να επιβλέπουν τη σχολική εργασία και η επίβλεψη πρέπει να εκδηλώνεται ως ενδιαφέρον και ενημέρωση και όχι ως έλεγχος.
- Οι γονείς πρέπει να σέβονται την προσωπικότητα των παιδιών, τις αδυναμίες και τα προβλήματά τους. Πρέπει να δημιουργούν θετικό κλίμα με συνεχή ενθάρρυνση και θετική ενίσχυση για όλα τα επιτεύγματα των παιδιών τους. Αυτή η υποστήριξη προάγει το αυτοσυναίσθημα και την αυτοπεποίθησή τους.
- Όταν τα παιδιά βιώσουν σειρά αποτυχιών δεν πρέπει με κανένα τρόπο να εγκαταλειφθούν με τα αρνητικά συναισθήματα που τους έχουν δημιουργήσει. Οι γονείς πρέπει να είναι υποστηρικτικοί και να δίνουν στα παιδιά ευκαιρίες για επιτυχία σε δραστηριότητες στα πλαίσια των δυνατοτήτων τους.
- Η ενίσχυση να μην είναι υλική αλλά με χαμόγελο, έκφραση προσώπου και σώματος, λεκτική με επαίνους και επιφωνήματα
- Πρέπει να αποφεύγεται η σύγκριση με άλλα παιδιά. Κάθε παιδί να συγκρίνεται με τον ίδιο τον εαυτό του, τα επιτεύγματα και την πρόοδό του.
- Ο γονιός πρέπει να αφουγκράζεται πρώτα με τη ψυχή και ύστερα με τα αυτιά. Να είναι καλός ακροατής.



Θα μπορούσατε να δώσετε κάποιες ενδεικτικές δραστηριότητες που θα μπορούσαν οι γονείς να κάμουν με τα παιδιά τους βασισμένες στις αρχές που έχετε αναφέρει;

- Η πιο σημαντική δραστηριότητα είναι να μπείτε στο παιγνίδι τους. Υποδυθείτε ρόλους στο αυθόρμητο φανταστικό τους παιγνίδι. Παίζουν γενέθλια, βαφτίσεις, επισκέψεις στο γιατρό, στο κομμωτήριο. Αντιγράφουν ρόλους και επεξεργάζονται γεγονότα και καταστάσεις της καθημερινής ζωής. Γίνετε μέρος του παιγνιδιού τους.

- Μιλήστε με τα παιδιά σας για οτιδήποτε τα ενδιαφέρει
- Μιλήστε για την ημέρα τους στο σχολείο
- Εκφράζετε σχόλια απόψεις και συναισθήματα που δίνουν ώθηση στο διάλογο και την επικοινωνία
- Δημιουργείστε στο σπίτι μια ευχάριστη γωνιά για διάβασμα με βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες και διαβάζετε συχνά στα παιδιά σας για να τους προσφέρετε θετικά πρότυπα και να καλλιεργήσετε θετική στάση απέναντι στο διάβασμα και τα βιβλία.
- Βγαίνετε με τα παιδιά σας περίπατο και εκδρομές στο περιβάλλον και στη φύση. Αξιοποιείστε κάθε ευκαιρία που προσφέρεται για δημιουργική έκφραση με βάση τις κοινές εμπειρίες, ζωγραφική, κατασκευή μοντέλου, κατασκευές με άχρηστα υλικά.
- Βάλτε τα παιδιά να απαντούν τις ερωτήσεις τους
- Προβληματίστε, κάνετε μαζί υποθέσεις, εξερευνήστε, εξάγετε συμπεράσματα. Εκφράστε σκέψεις και συναισθήματα
- Διαβάζετε γραπτό λόγο που βρίσκεται στο περιβάλλον, σε πινακίδες, επιγραφές στα καταστήματα, στους δρόμους για να κατανοήσουν το ρόλο, την αξία και τη χρήση του γραπτού λόγου στη ζωή μας και να αναπτύξουν δεξιότητες αλφαβητισμού
- Χρησιμοποιείστε οδηγίες από βιβλία για να κάνετε διάφορες κατασκευές, για να μαγειρέψετε ή να κατασκευάσετε γλυκά
- Αφήστε τα παιδιά να σας βοηθήσουν με τις δουλείες του σπιτιού, με το στρώσιμο του τραπεζιού, με την περιποίηση των φυτών και του κήπου
- Υποδυθείτε μαζί χαρακτήρες που περιγράφουν τα βιβλία ή που βλέπετε σε παιδικά προγράμματα στην τηλεόραση. Παίζετε κουκλοθέατρο με αυτοσχέδιες κούκλες
- Γράψετε τους τα παραμύθια και τις ιστορίες που σας αφηγούνται και διαβάστε τα μετά μαζί
- Παρακολουθείτε μαζί τα προγράμματά τους στην τηλεόραση, σχολιάστε τα αρνητικά στοιχεία και πρότυπα ώστε ο ρόλος σας να είναι καθαρτικός και να αμβλύνετε τις αρνητικές επιδράσεις αρνητικών προτύπων πάνω στην παιδική ψυχή
- Υποβάλετε τις ίδιες ερωτήσεις που θα ρωτούσατε αν διαβάζατε μαζί ένα βιβλίο.
- Ενθαρρύνετε τα παιδιά να περιγράψουν ή να ερμηνεύσουν τα σχέδια τους. Γράψετε αυτά που σας λένε κάτω από τις εικόνες ή ζητείστε τους να το κάμουν τα ίδια. Συνδέστε τις εικόνες σε βιβλίο.
- Διαβάζετε στα παιδιά βιβλία και δείχνετε πόσο απολαμβάνετε το διάβασμα. Μην τους επιτρέπετε να παρακολουθούν τηλεόραση ή να κάνουν κάτι άλλο όταν τους διαβάζετε
- Συζητάτε με τα παιδιά το περιεχόμενο του βιβλίου. Μπορείτε να τους υποβάλετε ερωτήσεις όπως τις πιο κάτω:
- Μίλησε μου για την εικόνα
- Πού συνέβηκε αυτή η ιστορία
- Τι νομίζεις θα γίνει μετά; (σταματώντας σε κάποιο σημείο της πλοκής)
- Περίγραψέ μου το χαρακτήρα που σου άρεσε
- Με ποιόν από τους χαρακτήρες θα ήθελες να μοιάσεις περισσότερο και γιατί;
- Τι συνέβηκε πρώτα, ύστερα, στο τέλος της ιστορίας
- Ποιοι χαρακτήρες της ιστορίας μοιάζουν;
- Τι θα έκανες αν ήσουν στη θέση κάποιου χαρακτήρα
- Πες μου κάτι που σου συνέβηκε που να μοιάζει με την ιστορία
- Σκέψου μιαν ερώτηση που μπορείς να με ρωτήσεις για την ιστορία

- Κάποτε διαβάζετε την αρχή ενός παραμυθιού ή μιας ιστορίας και αφήστε τα παιδιά να
δώσουν το δικό τους τέλος
- Κάνετε με τα παιδιά απλά καθημερινά μαθηματικά
- Ψωνίζετε μαζί. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να ψωνίζουν τα προσωπικά τους πράγματα και να πληρώνουν
- Σε καταστάσεις με νόημα ζητήστε τους να ομαδοποιούν, να ταξινομούν, να σειροθετούν π.χ. τα μαχαιροπίρουνα στο συρτάρι, τις κάλτσες μετά την μπουγάδα, τα σκεύη στο ντουλάπι της κουζίνας
- Παίζετε παιγνίδια που καλλιεργούν τη μνήμη, την κρίση, τη φαντασία και λεπτές κινητικές δεξιότητες, (ντόμινο, sega-mega, puzzle, σκάκι, παιγνίδια που καλλιεργούν μαθηματικές έννοιες)
- Παίζετε παιγνίδια με κανόνες, καλαθόσφαιρα, ποδόσφαιρο, γερμανικό, βασιλέα

http://www.paidiatros.com

50 συναρπαστικές δραστηριότητες για παιδιά

0
0
Η άγνοια κινδύνου, που μας χαρακτηρίζει ως παιδιά, προσφέρει σημαντικές εμπειρίες. Όλο και περισσότερα παιδιά ξεκινούν να ασχολούνται από πολύ μικρή ηλικία με υπολογιστές και βιντεοπαιχνίδια, η πραγματική μαγεία όμως βρίσκεται εκεί έξω. Ας δούμε 50 δραστηριότητες για παιδιά που πρέπει να έχουν κάνει μέχρι τα 11μισή τους.

1.      Σκαρφάλωμα δέντρου

2.      «Βαρελάκια» από λόφο

3.      Κατασκήνωση στην άγρια φύση

4.      Κατασκευή «κρησφύγετου»

5.      Βατραχάκια με βότσαλο στη θάλασσα

6.      Τρέξιμο στη βροχή

7.      Πέταγμα χαρταετού

8.      Ψάρεμα με απόχη

9.      Να φάει φρούτο κατευθείαν από δέντρο

10.  Παιχνίδι μήλα

11.  Μεγάλη βόλτα με ποδήλατο

12.  Άνοιγμα μονοπατιού

13.  Αυτοσχέδια τούρτα

14.  Κατασκευή φράγματος σε ένα ρυάκι

15.  Χιονοπόλεμος

16.  Μ’ αγαπά δεν μ’ αγαπά με μαργαρίτα

17.  Αγώνας δρόμου με σαλιγκάρια

18.  Κατασκευή έργου τέχνης

19.  Παίξτε κρυφτό

20.  Παιχνίδι με τα κύματα

21.  Μαζέψτε λουλούδια

22.  Κοιτάξτε και παρατηρήστε την κουφάλα ενός δέντρου

23.  Επισκεφθείτε μια φάρμα

24.  Κάντε μια βόλτα χωρίς παπούτσια

25.  Σφυρίξτε με φύλα από δέντρα

26.  Ψάξτε για κοχύλια και αστερίες

27.  Παρατηρήστε τα αστέρια

28.  Σκαρφαλώστε έναν ψηλό λόφο

29.  Εξερευνήστε μια σπηλιά

30.  Κρατήστε ένα τρομακτικό ζωύφιο

31.  Κυνηγήστε έντομα

32.  Μαζέψτε γυρίνους

33.  Πιάστε ένα φθινοπωρινό φύλο στον αέρα

34.  Παρατηρήστε άγρια ζώα του δάσους

35.  Πιείτε νερό από φυσική πηγή

36.  Φτιάξτε φωλιά για ένα άγριο ζώο

37.  Πιάστε χρυσόμυγα και δέστε της το πόδι με σπάγκο

38.  Μαζέψτε πεταλούδες

39.  Πιάστε καβούρια

40.  Πηγαίντε νυχτερινή βόλτα στη φύση

41.  Φυτέψτε και φάτε το δικό σας δημιούργημα

42.  Μπάνιο και βουτιές στη θάλασσα

43.  Φτιάξτε πυργάκια στην άμμο

44.  Κατασκευάστε σχεδία

45.  Παρατηρήστε τα πουλιά

46.  Προσανατολιστείτε με χάρτη και πυξίδα

47.  Σκαρφαλώστε βράχια

48.  Ανάψτε φωτιά στην παραλία

49.  Μάθετε να ιππεύετε

50.  Παίξτε μπουγέλο


http://www.flowmagazine.gr/

Βαθμολόγηση Apgar : Τι είναι και πότε γίνεται

0
0
Η βαθμολόγηση APGAR είναι μια μέθοδος αξιολόγησης της γενικής υγείας του μωρού, αμέσως μόλις γεννηθεί. Το μωρό εξετάζεται στο πρώτο και στο πέμπτο λεπτό μετά τη γέννηση του σε πέντε βασικούς τομείς. Κάθε τομέας βαθμολογείται με 0, 1 ή 2 βαθμούς και το άθροισμα τους μας δίνει τη συνολική βαθμολογία. Το ανώτατο αποτέλεσμα που μπορεί να πετύχει ένα μωρό είναι το 10, αλλά τα περισσότερα βρέφη κυμαίνονται από 7-9 βαθμούς.

 Οι τομείς που βαθμολογούνται είναι οι εξής:

    Η συχνότητα των καρδιακών παλμών. Αν δεν υπάρχουν παλμοί το βρέφος βαθμολογείται με 0, αν ο ρυθμός της καρδιάς του είναι αργός παίρνει 1 βαθμό, ενώ αν έχει πάνω από 100 παλμούς βαθμολογείται με 2.
    Η προσπάθεια αναπνοής του εμβρύου. Αν το μωρό δεν αναπνέει βαθμολογείται με 0, αν η αναπνοή του είναι αργή παίρνει 1 βαθμό, ενώ αν αναπνεύσει σωστά βαθμολογείται με 2.
    Ο μυϊκός τόνος του μωρού. Αν το μωρό δεν κινείται βαθμολογείται με 0, αν υπάρχει λίγη κίνηση στα άκρα του παίρνει 1 βαθμό, ενώ αν είναι δραστήριο βαθμολογείται με 2.
    Τα αντανακλαστικά. Αν το βρέφος δεν αντιδρά π.χ. σε ένα μικρό τσίμπημα βαθμολογείται με 0, αν υπάρξει μικρή αντίδραση παίρνει 1 βαθμό, ενώ αν αντιδράσει έντονα βαθμολογείται με 2.
    Το χρώμα του βρέφους. Αν το μωρό είναι κίτρινο ή μπλε βαθμολογείται με 0, αν το σώμα του είναι ροζ και τα άκρα του μπλε παίρνει 1 βαθμό, ενώ αν όλο το σώμα του είναι ροζ βαθμολογείται με 2.


Όσο υψηλότερη είναι η βαθμολόγηση, τόσο καλύτερη είναι η κατάσταση της υγείας του μωρού σας και προφανώς στη δεύτερη εξέταση, δηλαδή στο πέμπτο λεπτό, τα μωρά αυξάνουν τη βαθμολογία τους καθώς συνηθίζουν να ζουν έξω από τη μήτρα. Αν όμως το μωρό συγκεντρώνει λιγότερους από 7 βαθμούς, τότε χρειάζεται τη βοήθεια του γιατρού. Η τελική βαθμολογία του τεστ APGAR καταγράφεται στο βιβλιάριο υγείας του μωρού, αλλά να θυμάστε ότι αυτή η εξέταση δεν μπορεί να προβλέψει μακροχρόνια την υγεία ή τη συμπεριφορά του παιδιού σας.



ΠΗΓΗ : www.mother.gr

ΣΟΦΙΑ Μ. ΚΟΥΛΟΥΡΗ
ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ S.I.
www.anaptixipaidiou.gr


http://anaptixipaidiou.blogspot.gr/

Υιοθετημένο παιδί…

0
0
Για κάποια ζευγάρια η απόκτηση ενός παιδιού αποτελεί ανεκπλήρωτο όνειρο.

Η επιθυμία τους είναι έντονη. Έχουν τόση αγάπη να δώσουν. Ωστόσο, για κάποιους λόγους δεν κατόρθωσαν να αποκτήσουν παιδί. Η επιθυμία τους παραμένει, ονειρεύονται ένα παιδί, συλλογίζονται και τελικά αποφασίζουν, ξεπερνώντας τυχόν δισταγμούς, να υιοθετήσουν κάποιο παιδάκι και να του προσφέρουν μέρος από το συναισθηματικό τους πλούτο.

Τα ερωτήματα είναι πολλά. Εκτός από τα διαδικαστικά, στα οποία δεν θα αναφερθούμε, αναρωτιούνται πως θα συμβιώσουν με το παιδί, αν θα τους δεχθεί, αν θα τους αγαπήσει, αν θα τα καταφέρουν να το κάνουν ευτυχισμένο, αν θα χρειαστεί να του αποκαλύψουν την υιοθεσία και πότε πρέπει να το κάνουν.

Ο θεσμός της υιοθεσίας είναι πολύ παλιός. Στην αρχή, είχε σκοπό την κάλυψη των αναγκών του ζευγαριού που δεν είχε παιδιά. Με την πάροδο των χρόνων, όμως, και την εξέλιξη των ηθών, αναγνωρίζεται πια ως κύριος λόγος της υιοθεσίας το δικαίωμα του παιδιού να αποκτήσει μια οικογένεια που να μοιάζει με τη φυσική, η οποία θα του προσφέρει ασφάλεια, φροντίδα, αγάπη και όλες τις δυνατότητες που θα του επιτρέψουν να εξελιχθεί σωματικά και ψυχικά. Δηλαδή, θα είναι σε θέση να του καλύπτει, εκτός από τις υλικές, και τις συναισθηματικές του ανάγκες.

Η πιο σημαντική συναισθηματική ανάγκη για τα βρέφη και τα μικρά παιδιά είναι η ανάγκη για στοργή και αγάπη, η ικανοποίηση της οποίας θα τα βοηθήσει να εκφράσουν τα δικά τους συναισθήματα. Εξίσου σημαντική είναι η ανάγκη να δέχεται το παιδί ερεθίσματα από το περιβάλλον, τα οποία θα του επιτρέψουν να δείξει τις δυνατότητες του. Τη διαδικασία εξεύρεσης της κατάλληλης οικογένειας, που θα μπορέσει να αναλάβει τη υιοθεσία του παιδιού, την αναλαμβάνουνε επίσημοι κρατικοί φορείς, όπως το ίδρυμα βρεφών Μητέρα, το ΠΙΚΠΑ κ.α., οι οποίοι εξασφαλίζουν την απαραίτητη ψυχολογική στήριξη των θετών γονιών και την ενημέρωσή τους για τους χειρισμούς που, κατά περίπτωση, απαιτούνται σχετικά με το θετό παιδί. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των γονιών που ζητούν να υιοθετήσουν κάποιο παιδάκι υπερβαίνει κατά πολύ τον αριθμό των παιδιών που είναι διαθέσιμα. Έτσι, η διαδικασία καθυστερεί και πολλοί υποψήφιοι γονείς στρέφονται σε ιδιωτικές υιοθεσίες, συχνά με αρκετά παρεπόμενα που κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Η πορεία της υιοθεσίας εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, αλλά κυρίως από τη στάση και τις αντιλήψεις ή προκαταλήψεις των θετών γονιών : Τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι βιώνουν την αδυναμία τους να κάνουν παιδί, το στρες που τους δημιουργείται ως επακόλουθο αυτής της απογοήτευσης ή και το θυμό, τα βιώματά τους, την ποιότητα της σχέσης τους κ.α. Από νωρίς οι θετοί γονείς αντιμετωπίζουν δίλλημα σχετικά με το αν πρέπει να αποκαλύψουν τη αλήθεια στο θετό παιδί τους, πως πρέπει να γίνει αυτό και πότε.

Πολλοί γονείς αμφιταλαντεύονται για το να πρέπει να αποκαλύψουν στο παιδί το θέμα της υιοθεσίας ή όχι. Ωστόσο, και αυτοί που δεν το κάνουν, ζουν σε ένα καθεστώς άγχους και αγωνίας, που έχει άμεση επίπτωση στη σχέση τους με το παιδί. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν με την γνώμη ότι η αποκάλυψη αυτή είναι απαραίτητη. Είναι προτιμότερο η ενημέρωση του παιδιού να γίνεται απλά και φυσικά πολύ νωρίς στη ζωή του (από τα 4-6 χρόνια ). Εάν το παιδί μεγαλώνει γνωρίζοντας για την υιοθεσία καθ’ όλη την διάρκεια της παιδικής ηλικίας αλλά και στην εφηβεία, τολμά να θέτει και άλλα ερωτήματα στους γονείς του. Αν οι θετοί γονείς απαντούν κάθε φορά έχοντας οδηγό το βαθμό της περιέργειας αλλά και την ωριμότητα του παιδιού, η συνειδητοποίηση της υιοθεσίας από το παιδί γίνεται σταδιακά.

Όταν, λοιπό, το θετό παιδί μπαίνει στη εφηβεία, έχει την αίσθηση ότι πάντα γνωρίζει την αλήθεια για την υιοθεσία του. Έτσι, η ιστορία της γέννησης του δεν του αποκαλύπτεται απότομα και κάτω από τραυματικές συνθήκες , αλλά αντίθετα, το παιδί έχει τη δυνατότητα , κάνοντας διάφορες συζητήσεις με τους γονείς του, να ενσωματώνεται στην ένα οικογένεια κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της προσωπικότητάς του.

Αν το παιδί ενημερωθεί μετά τα 10 χρόνια του, είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν προβλήματα, επειδή βρίσκεται στο κατώφλι της εφηβείας, μιας περιόδου δύσκολης, κατά τη διάρκεια της οποία προσπαθεί να αποκτήσει την ατομικότητα και την προσωπική του ταυτότητα.

Ένα άλλο θέμα που φοβούνται οι γονείς είναι η στιγμή που το παιδί θα αναζητήσει τις ρίζες του, να μάθει ποιοι είναι οι βιολογικοί του γονείς, γιατί το άφησαν, με τι ασχολούνται, αν έχει άλλα αδέλφια. …

Τι θα του απαντήσουν; Συχνά και οι ίδιοι οι θετοί γονείς αγνοούν τις αιτίες που έχουν συντελέσει στον αποχωρισμό του παιδιού από τους γεννήτορες του και έχουν ελάχιστα στοιχεία να δώσουν στο παιδί σχετικά με τη προηγούμενη ιστορία του. Μερικά παιδιά υποφέρουν μην γνωρίζοντας τις ρίζες τους. Αυτό το κενό προκαλεί σε κάποια παιδιά μια επώδυνη περιέργεια και δίνεται έτσι αφορμή για την ενεργοποίηση του οικογενειακού μύθου.

Οι θετοί γονείς πρέπει να:

- Να δεχθούν ότι το παιδί έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για την υιοθεσία του από νωρίς και σταδιακά.

- Να μην ανησυχούν ότι, αν μάθει την αλήθεια, θα σταματήσει να τους αγαπά.

- Να γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα, όταν το παιδί έχει μεγαλώσει και αγαπηθεί στους κόλπους ενός ζευγαριού ενωμένου και έχει πάρει απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα που θέτει, όπως για τη σεξουαλικότητα, την εγκυμοσύνη, τον τοκετό, τότε η ανακοίνωση της υιοθεσίας μπορεί να του δημιουργήσει παροδική περιέργεια, αλλά αυτό δεν αλλάζει το συναισθηματικό δεσμό που ενώνει το υιοθετημένο παιδί με τους θετούς γονείς του. Έτσι, όταν έχει ήδη ενημερωθεί, η αποκάλυψη δεν είναι πια μοναδική και δεν δημιουργεί στο παιδί βαθύ τραύμα, όπως πιθανόν θα προκαλούσε η απότομη αποκάλυψη κατά την διάρκεια της εφηβείας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η αναζήτηση των ριζών του συχνά δεν εκφράζεται με τη μορφή μιας συναισθηματικής έρευνας. Εξάλλου, τα παιδιά, παρά τις τυχόν ερωτήσεις που μπορεί να κάνουν σχετικά με τους βιολογικούς τους γονείς , σπάνια καταλήγουν σε μια ενεργητική ανίχνευση. Μόνο κατά τη διάρκεια της εφηβείας τα ίχνη του οικογενειακού μύθου μπορεί να επιμείνουν για την ανακάλυψη ενός γονιού εξιδανικευμένου και κοινωνικά δυνατού.

- Μερικές φορές πρέπει, να κρίνεται σκόπιμο, να λαμβάνουν βοήθεια από κάποιον ειδικό.

-Να γνωρίζουν ότι η ζωή μιας οικογένειας βασίζεται στην αλήθεια, τον ανοιχτό διάλογο και την αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας, τα υιοθετημένα παιδιά βομβαρδίζονται συχνά από τον όρο «εγκαταλειμμένα». Η κοινωνία αμφισβητεί την ποιότητα των δεσμών τους με τους θετούς γονείς τους. Από πού προέρχονται ή από ποια κοιλιά έχουν βγει; Ποιες ήταν, τελικά, αυτές οι μητέρες που τα εγκατέλειψαν; Μπροστά σε αυτές τις προκαταλήψεις που οφείλονται στην άγνοια, τα υιοθετημένα παιδιά μπαίνουν στο επίκεντρο μιας διαμάχης, η οποία θα έπρεπε αν έχει ξεπεραστεί από την κοινωνία…Μια γυναίκα έχει πραγματικά το δικαίωμα να μη γίνει φυσική μητέρα.

Πόσα χρόνια ακόμη πρέπει να περιμένουμε για να θεωρηθούν οι θετοί γονείς ισότιμοι με τους πραγματικούς; Γιατί πρέπει τα υιοθετημένα παιδιά να κουβαλούν στους ώμους τους τα βάρη της νοοτροπίας μας;

Τελικά, δεν είναι άξιο θαυμασμού το γεγονός ότι η νοητική ικανότητα ενός παιδιού εξελίσσεται καλύτερα, όταν αυτό έχει ανατραφεί με την αγάπη και την προσοχή των γονιών του, είτε αυτοί είναι φυσικοί είτε θετοί;

Πηγή: akappatou.gr

http://www.zougla.gr

Πώς να κόψετε τις κακές συνήθειες των παιδιών!

0
0
Πολλοί γονείς παραπονιούνται ότι το παιδί τους έχει αποκτήσει μία κακιά συνήθεια και δυσκολεύονται να του την κόψουν. Ας δούμε ποιες είναι αυτές οι κακές συνήθειες και με ποια tips θα μπορέσετε να απαλλαγείτε, σύμφωνα με τον παιδίατρο Δρ. Σπύρο Μαζάνη.

Οι πιο συνηθισμένες κακές συνήθειες είναι:

1.Δεν κόβει την πάνα
2.Δεν κόβει την πιπίλα
3.Τρώει τα νύχια του
4.Βάζει το δάχτυλο στη μύτη
5.Κατουριέται στο κρεβάτι
6.Κοιμάται στο κρεβάτι με τους γονείς του
7.Χαϊδεύει τα γεννητικά του όργανα και τον ποπό του


Πώς να κόψει την πάνα
-Ιδανική ηλικία μετά τα 2 χρόνια διότι αρχίζει η ωρίμανση των σφιγκτήρων
-Ιδανική εποχή: από Μάιο έως Σεπτέμβριο που φοράει λιγότερα ρούχα
-Δώστε όνομα για τα “τσίσα” και τα “κακά”
-Όταν τα κάνει βγάζετε την πάνα το συντομότερο δυνατόν για να μη συνηθίζει τις ακαθαρσίες πάνω του
-Αφήστε το γυμνό τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα ώστε να βλέπει από πού κάνει τα τσίσα και τα κακά
-Μάθετέ του τη διαδικασία της τουαλέτας, χαρτί υγείας, καζανάκι

Πώς να κόψει την πιπίλα
-Ιδανική περίοδος μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής
-Σταδιακή μείωση κατά τη διάρκεια της ημέρας
-Κόψτε σταδιακά τη βάση της πιπίλας με ψαλίδι για να μην την ευχαριστιέται
-Εξαφανίστε τη και πείτε του μια φανταστική ιστορία όπως ότι την πήρε η νεράιδα, ο παιδίατρος κ.λπ.

Όταν τρώει τα νύχια του
-Κόψτε του πολύ καλά και κοντά τα νύχια και λιμάρετέ τα με μία χάρτινη λίμα
-Απασχολήστε τα χέρια του με παιχνίδια και κατασκευές
-Μην βάζετε πιπέρι
-Μη δείχνετε ότι σας πιάνει πανικός διότι το εκμεταλλεύεται

Όταν βάζει το δάχτυλο στη μύτη
-Πρώτα γίνεται ένας καλός έλεγχος από ΩΡΛ της μύτης μήπως έχει ρινίτιδες, αλλεργίες, ξένο σώμα κ.λπ.
-Καλό κόψιμο των νυχιών
-Απασχολήστε τα χέρια του
-Τοποθετήστε στα δάχτυλά του ώστε όταν τα πλησιάζει στη μύτη να του προκαλεί δυσφορία.

Όταν κατουριέται στο κρεβάτι
-Πριν κοιμηθεί το πάμε για τσίσα
-Δύο ώρες μετά τον ύπνο το ξυπνάμε κανονικά για να πάει για τσίσα
-Δεν του δίνουμε υγρά από το απόγευμα μέχρι την ώρα του ύπνου για να μη μαζεύει η κύστη του τσίσα.

Όταν κοιμάται στο κρεβάτι σας
-Μάθετέ του νωρίς τους ρόλους μέσα στην οικογένεια (μαμά, μπαμπάς, παιδί, δωμάτιο)
-Καθίστε στο κρεβάτι του μέχρι να κοιμηθεί
-Αφήστε στο δωμάτιό του ένα μικρό φωτάκι αναμένο και κρύψτε τα παιχνίδια ζωάκια γιατί κάνουν σκιές και φοβάται
-Να φαίνεστε σίγουρη όταν του λέτε ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί στο κρεβάτι σας
-Πριν τον ύπνο να μη βλέπει τηλεόραση και να μην του διαβάζετε τρομακτικές ιστορίες για δράκους κ.λπ.

Όταν χαϊδεύει τα γεννητικά του όργανα και τον ποπό του
-Χρειάζεται ένας καλός έλεγχος των γεννητικών οργάνων για πιθανή λοίμωξη ή ερεθισμό
-Μέθοδος απόσπασης της προσοχής του με διάφορα πράγματα
-Στενά ρούχα για να δυσκολεύεται να βάζει το χέρι του
-Καθαρά χέρια
-Μην το τιμωρείτε, μην το τρομάζετε

http://www.tlife.gr/Article/FN/0-45-46808.html

Τραβώντας τις κορδέλες

0
0


Το να τραβαει το παιδι τις κορδέλες μέσα απο την τρυπα απαιτεί δύναμη στην λαβή των δαχτύλων. Δέστε τις κορδέλες μεταξύ τους, καντε μια τρυπα στο καπακι του δοχείου και αφήστε το παιδι να τραβηξει τις κορδέλες. Οι ενδιάμεσοι κόμποι θα το δυσκολέψουν αρκετά.


Υλικά

  Πλαστικό δοχείο
  κορδέλες

Δεξιότητες:

Ενδυνάμωση μυών δακτύλων, Δεξιοτητες λεπτης κινητικοτητας, αισθητηριακη επεξεργασια


http://therapyfunzone.com/

Τα παιδιά είναι φυσιολογικό να ζηλεύουν

0
0
Από την Αλεξάνδρα Καππάτου Ψυχολόγο - Παιδοψυχολόγο

Συχνά ακούμε το ένα ή το άλλο παιδάκι να παραπονείται για το αδελφάκι του: «Mαμά, αυτή εξακολουθεί να με ενοχλεί! Δεν την αντέχω πια!» ή «Σ’ εκείνον δίνεις πάντοτε ό,τι θέλει και σ’ εμένα τίποτα!» ή «Tο ξέρουν όλοι ότι αυτόν προτιμάς!» ή «Όλο εγώ πρέπει να τακτοποιώ τα παιχνίδια! Eκείνος ποτέ!

Mε αυτά τα λόγια το παιδί εκφράζει τη ζήλια του για το αδελφάκι του. Σε κάθε περίπτωση, εκφράζει ταυτόχρονα και το πόσο σας αγαπά, αλλά και το φόβο μήπως χάσει την αγάπη σας.

Aντί να το μαλώσετε ή να το τιμωρήσετε, είναι καλύτερα να σκεφτείτε πώς να αμβλύνετε τα συναισθήματά του.

Τι θα πρέπει να γνωρίζετε:

– Aφιερώνετε καθημερινά λίγο χρόνο μόνο για εκείνο. Tο παιχνίδι ή η αφήγηση παραμυθιών είναι ένα άριστο κανάλι διεξόδου και εκτόνωσης για τα συναισθήματα που βιώνει.

– Όταν ασχολείστε με το μικρότερο, δείχνετε στο μεγαλύτερο ότι δεν το έχετε ξεχάσει. Mιλάτε μαζί του, ζητήστε του κάποια μικρή βοήθεια, ανταλλάξτε μαζί του τις εντυπώσεις σας.

– Mην υπερβάλλετε όμως στο να του ζητάτε βοήθεια και να του δίνετε ευθύνες. Kαι καθώς σιγά σιγά το μικρότερο μεγαλώνει, μοιράστε τις «εντολές σας» και στους δύο.

– Mην του λέτε ότι είναι κακό παιδί αν κάνει πείσματα στο μικρότερο αδελφάκι του ή αν συμβεί να το χτυπήσει. Να είστε σε επαγρύπνηση, ώστε κάτι τέτοιο να αποφεύγεται στο μέτρο του δυνατού.

– Aποφεύγετε συγκρίσεις όπως: «Aυτός που είναι τόσο μικρός, κοίτα πόσο καλά τα καταφέρνει, τι καλό παιδάκι είναι!» «Eσύ, που είσαι πιο μεγάλος…»

– Ξεφυλλίστε μαζί το άλμπουμ των πρώτων του φωτογραφιών. Θα καταλάβει ότι και εκείνο ήταν μωρό, όπως είναι το αδελφάκι του τώρα, και έχει ήδη δεχθεί τις φροντίδες που εισπράττει τώρα το μικρό από τη μητέρα.

– Διηγηθείτε του πώς ήταν εκείνο όταν ήταν μωρό.

– Mην ανησυχήσετε όταν το μεγάλο σας παιδί έχει μικροεπεισόδια παλινδρόμησης σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης, όπως, π.χ. να ξαναρχίσει να βρέχει το κρεβάτι του ή να θέλει πάλι την πιπίλα ή να πίνει το γάλα από το μπουκάλι. Eίναι παροδικές αντιδράσεις, σχεδόν αναπόφευκτες για πολλά παιδιά.

http://www.akappatou.gr/

Πονοκέφαλος στα παιδιά - Πότε ανησυχείτε

0
0
Ανδρέας Σταυρίδης, Παιδίατρος

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς;

Ο πονοκέφαλος είναι ένα πολύ συχνό πρόβλημα της παιδικής ηλικίας, που προκαλεί αναστάτωση και φόβο στο παιδί και στην οικογένεια και που επηρεάζει τόσο τη συμμετοχή όσο και την επίδοσή του, σε σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες.
Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι το ποσοστό της κεφαλαλγίας κυμαίνεται από 4–20% στην προσχολική ηλικία, αυξάνεται στο 40–50 % με την είσοδο στο σχολείο και φτάνει το 50-80% στην εφηβεία. Μελέτες, καταδεικνύουν ραγδαία αύξηση της κεφαλαλγίας στα παιδιά τα τελευταία 30 χρόνια.

Τύποι πονοκεφάλου

Πρωτοπαθής χωρίς συνυπάρχοντα αίτια
Δευτεροπαθής ή οργανική, που είναι αποτέλεσμα:
• Πυρετού, φυσικής καταπόνησης, έκθεσης στον ήλιο, λοιμώξεων ( μηνιγγίτιδα, ωτίτιδα, ιγμορίτιδα)
• Κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων
• Αγγειακής αιμορραγίας
• Χωροκατακτητικών εξεργασιών
• Δηλητηριάσεων με φαρμακευτικές ουσίες
• Άγχους



Γονείς, πώς θα υποψιαστείτε ότι το παιδί σας έχει πονοκέφαλο

• Κάθεται ήσυχο, δε συμμετέχει, δεν παρακολουθεί τηλεόραση
• Κοιμάται σε ασυνήθιστη ώρα
• ΄Εχει εμετούς, ναυτία ή κοιλιακά άλγη
• Φαίνεται κουρασμένο
• Ενοχλείται από το φως ή από θορύβους


Γονείς, μάθετε να ξεχωρίζετε το είδος του πονοκεφάλου

Μελετώντας το πρόβλημα, θα μπορέσετε να αποκλείσετε σοβαρές καταστάσεις που προκαλούν τη δευτεροπαθή κεφαλαλγία και χρήζουν άμεσης ιατρικής αντιμετώπισης. Στην περίπτωση της πρωτοπαθούς κεφαλαλγίας με τη συμπαράστασή σας, τη φαρμακευτική αγωγή, την αποφυγή εκλυτικών αιτίων και την αλλαγή τρόπου ζωής, θα βελτιώσετε τις επιπτώσεις του πονοκεφάλου στη ζωή του παιδιού σας.


Κεφαλαλγία τάσεως: «Κάποιος μου σφίγγει το κεφάλι» είναι η συνήθης περιγραφή. Είναι επεισοδιακή ή χρόνια και διαρκεί από 30’ μέχρι μέρες. Εντοπίζεται στο πίσω μέρος της κεφαλής, αλλά μπορεί να είναι και αμφοτερόπλευρος. Ο πόνος είναι σταθερός, μετρίας εντάσεως και χωρίς σφίξεις.
Δεν επηρεάζει το επίπεδο εγρήγορσης του παιδιού σας και δε συνοδεύεται από εμετούς. Μυϊκός σπασμός πιθανόν να συνυπάρχει.


Ημικρανία: Επηρεάζει 8% των παιδιών, 6% των ανδρών και 18% των γυναικών. Οικογενειακό ιστορικό ημικρανίας υπάρχει σε ένα ποσοστό 70% των πασχόντων.
Xαρακτηρίζεται από επεισόδια υποτροπιάζουσας κεφαλαλγίας με ελεύθερα μεσοδιαστήματα, μετρίας ή σοβαρής έντασης, που εντοπίζεται στο μέτωπο και στον κρόταφο.
Στα παιδιά, κατά 30% είναι αμφοτερόπλευρος.
Έχει σφύζοντα χαρακτήρα και διαρκεί από μερικές ώρες έως και μέρες. Συνυπάρχουν ναυτία ή και εμετός, φωτοφοβία ή φωνοφοβία.
Χειροτερεύει με τη σωματική δραστηριότητα και ανακουφίζεται με την ξεκούραση σε σκοτεινό ήσυχο δωμάτιο και εξαφανίζεται μετά από βαθύ ύπνο.
Στα παιδιά οι εξωκρανιακές εκδηλώσεις της ημικρανίας είναι περισσότερο θορυβώδεις, οφείλονται σε αγγειοκινητικές διαταραχές και επισκιάζουν την κεφαλαλγία. Το παιδί παραπονείται για υποτροπιάζοντα κοιλιακά άλγη, εμφανίζει περιοδικούς κυκλικούς εμετούς., ωχρότητα ή έξαψη, ταχυκαρδία και ευερεθιστότητα.
Η κλασσική ημικρανία με αύρα είναι σπανιότερη στα παιδιά, παρά τους ενήλικες και χαρακτηρίζεται από πρόδρομα του πονοκεφάλου σημάδια, όπως οπτικές, ακουστικές ή οσφρητικές ψευδαισθήσεις. Η αύρα προηγείται κατά 5-30’ της εμφάνισης της κεφαλαλγίας.



Πότε θα ανησυχήσω για τον πονοκέφαλο του παιδιού μου

Σημεία που χαρακτηρίζουν την επικινδυνότητα της κατάστασης είναι:
• Πονοκέφαλος που ξυπνά το παιδί
• Συνοδεύεται από πρωινούς εμετούς
από πυρετό
από δυσκαμψία του αυχένα
από διαταραχές της όρασης
από αλλαγές στη συμπεριφορά και εγρήγορση
• Ακολουθεί τραύμα στο κεφάλι
• Επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου
• Διαφέρει από προηγούμενες προσβολές
• Δεν υποχωρεί με τη χορήγηση παυσίπονου



Προετοιμασθείτε για την επίσκεψη στον παιδίατρό σας:

Το ιστορικό είναι το βασικό εργαλείο για τη διάγνωση της αιτίας του πονοκεφάλου.
• Θα ερωτηθείτε για την πρωτοεμφάνιση, τη διάρκεια, τη συχνότητα, τον εντοπισμό, το χαρακτήρα και την περιοδικότητα.
• Υπάρχουν άλλα συμπτώματα: όπως ναυτία, εμετοί, κοιλιακά άλγη, πυρετός, δυσκαμψία του αυχένα, φωτοφοβία ή φωνοφοβία.
• Συσχετίσατε κάτι με την έναρξη του πονοκεφάλου; ( φαγητό, οσμές, έκθεση στον ήλιο, κλιματολογικές αλλαγές, άθληση, άγχος, έμμηνος ρύση )
• Ξεχωρίσατε προειδοποιητικά σημεία ;
• Είχε τραύμα στο κεφάλι ;
• Υπάρχει κάτι που απαλύνει τον πόνο ;
• Τι φάρμακα παίρνει ;
• Πάσχουν από πονοκεφάλους άλλα μέλη της οικογένειας ;
Πολύ χρήσιμο και υποβοηθητικό στη διάγνωση είναι η σύνταξη ημερολογίου πονοκεφάλων


Διερεύνηση και διάγνωση

Το ιστορικό και η κλινική εξέταση με έμφαση στο νευρολογικό σύστημα συνηθέστατα θέτουν τη διάγνωση.
Σπανιότερα ο παιδίατρος θα σας εισηγηθεί :
• Αιματολογικές και βιοχημικές αναλύσεις ( αναιμία, υπογλυκαιμία)
• Βυθοσκόπηση ( οίδημα οπτικής πηγής )
• Οσφυονωτιαία παρακέντηση ( μόλυνση – αιμορραγία )
• Αξονική ή μαγνητική τομογραφία ( όγκοι, αγγειακές και εγκεφαλικές ανωμαλίες )
• Συνεργασία σε άλλες ειδικότητες ( νευρολόγο, οφθαλμίατρο, αλλεργιολόγο, ψυχολόγο)



Συμβουλές πως να σταματήσετε το πονοκέφαλο

Δεν μπορείτε να τους εξαλείψετε. Μπορείτε όμως να τους μετριάσετε σε διάρκεια και συχνότητα τροποποιώντας τον τρόπο ζωής σας, τις διατροφικές σας συνήθειες και ακολουθώντας σχολαστικά τους κανόνες της υγιεινής ζωής.


1. Άγχος :Είναι παντού, δεν αποφεύγεται. Η κεφαλαλγία τάσεως σχεδόν αποκλειστικά οφείλεται στο άγχος και η ημικρανία επιδεινώνεται σε αγχωτικές καταστάσεις. Σχολική εργασία, βαρυφορτωμένο πρόγραμμα εξωσχολικών δραστηριοτήτων, σφοδρή επιθυμία για επιτυχία, διαπροσωπικές σχέσεις, οικογενειακές εντάσεις, ανταγωνισμός με αδέλφια ή συμμαθητές, λύπη και μελαγχολία φορτώνουν τα παιδιά με άγχος. Διδάξτε το παιδί σας με τη βοήθεια ειδικού την αντιμετώπιση του άγχους.
2. Διατροφή: Φροντίστε για την υγιεινή διατροφή με τακτικά γεύματα και δώστε ιδιαίτερη έμφαση στο πρόγευμα και στην ενυδάτωση.
3. Ουσίες που έχουν ενοχοποιηθεί για την πρόκληση πονοκεφάλου είναι: Σοκολάτα, Πίτσα, Κίτρινα τυριά, Τρόφιμα με συντηρητικά ( κονσέρβες – αλλαντικά ) Χρωστικές τροφίμων, Καφεΐνη και κόκκινα αναψυκτικά, Ξηροί καρποί, Ξύδι, Κρεμμύδια, Μπανάνα και χυμοί εσπεριδοειδών.
4. Ύπνος: Ρυθμίστε τον ύπνο του παιδιού σας με τακτικές ώρες κατάκλισης και έγερσης. Φροντίστε να είναι αρκετός.
5. Άθληση: Τακτική και μετρίας εντάσεως είναι επωφελής. Η καταπόνηση βλάπτει.
6. Αποφύγετε έντονες οσμές, δυνατούς θορύβους, άπλετους φωτισμούς που μπορεί να πυροδοτήσουν τον πονοκέφαλο.


Γονείς βοηθήστε το παιδί σας:

Στις περιπτώσεις της πρωτοπαθούς κεφαλαλγίας, η αυτοπροστασία με την αποφυγή πυροδοτικών μηχανισμών και ορισμένες απλές μέθοδοι, όπως έγκαιρη χορήγηση παυσίπονου, πάγος στο σημείο του πόνου, ενυδάτωση με άφθονα υγρά ή αν συνυπάρχουν ναυτία και εμετοί, ένα παγάκι στο στόμα, ξεκούραση σε ήσυχο και ημιφωτισμένο δωμάτιο, ένα χαλαρωτικό massage, περιορισμός της ψυχολογικής φόρτισης με ευχάριστες σκέψεις, μετριάζουν την ένταση του πόνου.
Με τον παιδίατρό σας θα καταστρώσετε σχέδιο φαρμακευτικής αντιμετώπισης του πονοκεφάλου. Να θυμάστε ότι η έγκαιρη χορήγηση παυσίπονου είναι επωφελής, αλλά η συχνή και αλόγιστη χρήση, προκαλεί ελαττωμένη ανταπόκριση και οδηγεί σε χρόνια κεφαλαλγία.
Όταν οι κρίσεις της ημικρανίας είναι συχνές, διαταράσσουν τη φυσιολογική ζωή του παιδιού σας, το αναγκάζουν σε σχολικές απουσίες με τα συνεπακόλουθα, σκεφθείτε την προληπτική θεραπεία με προπρανολόνη, κυπροεπταδίνη, αντιεπιληπτικά φάρμακα.
Η βιταμίνη Β2, το συνένζυμο Q 10, το Μαγνήσιο, ίσως βοηθήσουν στην πρόληψη.



Καταλήγοντας:

Ίσως χρειαστεί ν ’αλλάξετε τρόπο ζωής, συμπεριφοράς και διατροφικές συνήθειες.
Να σχεδιάσετε και να μετριάσετε τις εξωσχολικές δραστηριότητες.
Να βοηθήσετε στη σχολική εργασία.
Συμπαρασταθείτε στο παιδί σας, αλλά μη γίνετε υποχείριο της κατάστασης, υποκύπτοντας σε εκβιασμούς και παράλογες απαιτήσεις.
Μη διακατέχεστε από αισθήματα ενοχής, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που ο πονοκέφαλος είναι κληρονομικός.
Εξηγήστε στο παιδί σας ότι δεν απειλείται η ζωή του και μάθετέ το ν ’αναγνωρίζει τα πρόδρομα σημεία, ν’ αποφεύγει τους εκλυτικούς παράγοντες και να βοηθά στη θεραπεία του.
Συνεργασθείτε με τον παιδίατρό σας και το σχολείο και να θυμάστε ότι δεν υπάρχει φυσιολογικός πονοκέφαλος.

http://www.paidiatros.com/
Viewing all 1012 articles
Browse latest View live




Latest Images