«Ίδιο και Διαφορετικό»

Τι πρέπει να γνωρίζει πρώτα:
·         Πρέπει να ταυτίζει (ίδια εικόνα με ίδια εικόνα)

Για ποίον λόγο:
·         Βελτιώνει την αφηρημένη σκέψη
·         Βελτιώνει την επίγνωση και προσοχή λεπτομερειών των αντικειμένων στο περιβάλλον.

Φάση 1η :
Πάρτε 4-5 ίδια αντικείμενα (π.χ ίδιο χρώμα τουβλάκια) και προσθέστε ένα τουβλάκι με άλλο χρώμα. Ζητήστε από το παιδί να σας δώσει το αντικείμενο που είναι «διαφορετικό».
Σταδιακά μειώστε τον αριθμό των αντικειμένων, έτσι ώστε να μείνουν δύο αντικείμενα ίδια και ένα διαφορετικό. Ύστερα, ζητήστε του να σας δώσει πρώτα το διαφορετικό, επιστρέψτε το πίσω και ζητήστε να σας δώσει το ίδιο.

Φάση 2η :
Βάλτε δύο αντικείμενα στο τραπέζι π.χ. ένα μήλο και ένα παπούτσι. Δείξτε του ένα άλλο παπούτσι και ζητήστε του να βρει ποίο είναι ίδιο ή διαφορετικό.

Φάση 3η :
Βάλτε δύο αντικείμενα στο τραπέζι για ζητήστε του να ΛΕΕΙ αν είναι ίδια ή διαφορετικά.

Φάση 4η :
Δείξτε στο παιδί αντικείμενα με πιο δύσ

κολες διαφορές. Π.χ τρία τρίγωνα μπλε ένα τρίγωνο πράσινο ή τρία τρίγωνα μπλε και ένα μπλε τετράγωνο.

Θυμηθείτε να δίνετε ενίσχυση στις σωστές προσπάθειες και να δίνετε βοήθεια.

ΕΠΙΣΗΣ, διαφορετικό μπορεί κάτι να είναι στο χρώμα, σχήμα, μέγεθος, να είναι διαφορετικό αντικείμενο ή να δείχνει σε διαφορετική κατεύθυνση.


Στείτε e-mail στο ccarmis@yahoo.com και θα σας αποστείλουμε ΔΩΡΕΑΝ άμεσα τα παρακάτω αρχεία σε μορφή PDF (Σύνολο 40 καρτέλες)

1. Διαφορετικό ΧΡΩΜΑ
2. Διαφορετικό ΣΧΗΜΑ
3. Διαφορετικό ΜΕΓΕΘΟΣ
4. Διαφορετικό ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Χρήστος Κάρμης
Ψυχολόγος
MSc Applied Behavior Analysis

http://autismfasma.blogspot.gr/2015/03/blog-post_3.html

Κατεβάστε εντελώς ΔΩΡΕΑΝ το πρώτο μας ebook(μορφή pdf) πατώντας στο αρχείο που ακολουθεί.

Φώτης Παπαναστασίου
Ειδικός Παιδαγωγός

http://eidikospaidagogos.gr/


Επίσης, αναλυτικές οδηγίες και συμβουλές και εδώ

http://www.altalena.gr/blog/psalidi-1

 Κατά τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας, τα παιδιά βιώνουν δομημένο χρόνο που ταυτόχρονα μπορεί να γίνει διασκεδαστικός και εκπαιδευτικός. Μαθαίνουν πώς να συνδέονται με τους συνομηλίκους τους, πώς να ακολουθούν οδηγίες και πως να χρησιμοποιούν ένα πρόγραμμα: όλες αυτές οι δεξιότητες θα τους προετοιμάσουν για το σχολείο. Για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, υπάρχουν ορισμένες προ-σχολικές δραστηριότητες που λειτουργούν ιδιαίτερα καλά και τα βοηθούν να συγκεντρώνονται  και να μαθαίνουν ενεργά. Εδώ είναι πέντε προτάσεις που βοηθούν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τόσο μέσα στην τάξη όσο και στο σπίτι, να λάβουν τα μέγιστα από τις μαθησιακές τους εμπειρίες.


1. Αισθητηριακοί Πίνακες

Οι αισθητηριακοί πίνακες προσφέρουν έναν πλούτο παροχών για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Η συμμετοχή σε αισθητηριακές εμπειρίες όπως το ψάξιμο με τα δάχτυλά μέσα σε ρύζι ή το ρίξιμο νερού μπορεί να αποσπάσει την προσοχή και να ηρεμήσει ένα παιδί που νιώθει υπερ-διέγερση ή άγχος. Προάγει την αυτό-ανακάλυψη και ενθαρρύνει το παιδί να εξερευνήσει νέες υφές που με τη σειρά τους στηρίζει την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη.

Προσφέροντας υφές όπως τα ξερά φασόλια, η άμμος ή οι μπάλες βαμβακιού προωθούν το συντονισμό ματιού-χεριού και δίνει την ευκαιρία στο παιδί να τσιμπήσει με ένα τσιμπιδάκι, να κρατήσει και να ενισχύσει τις λεπτές κινητικές ικανότητες του. Καθώς τα παιδιά ανακαλύπτουν νέες υφές και αντικείμενα, τείνουν να έχουν μια λεκτική απάντηση. Η συμμετοχή τους σε δραστηριότητες αφής στο τραπέζι είναι πολύ καλός τρόπος για να εργαστούν για την ανάπτυξη της ομιλίας τους.


2. Ώρα για παιχνίδι στους εξωτερικούς χώρους

Το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους αποτελεί  τόνωση για τα παιδιά όλων των δυνατοτήτων, ειδικά για εκείνα που χρειάζονται μια μικρή επιπλέον βοήθεια για την ανάπτυξη των αδρών κινητικών δεξιοτήτων. Όταν  τα παιδιά συμμετέχουν  σε παιχνίδια εξωτερικού χώρου, φροντίστε τα παιχνίδια να προάγουν ολόκληρη την κίνηση του σώματος και την ισορροπία, διδάσκοντας ταυτόχρονα στα παιδιά να ακολουθούν οδηγίες και να εστιάζουν την προσοχή τους.

Οι πολλές επιλογές για το ελεύθερο παιχνίδι είναι πάρα πολύ σημαντικές. Όταν χορηγείται κιμωλία για σχεδιασμό στο πεζοδρόμιο και εξοπλισμός εξωτερικών χώρων, όπως μπάλες και στεφάνια χούλα χουπ, τα παιδιά θα συμμετέχουν και θα βελτιώσουν τις αδρές κινητικές δεξιότητες τους, χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε.


3. Γιόγκα για παιδιά

Η γιόγκα είναι μια πρακτική που ισορροπεί το μυαλό και το σώμα. Αν και η γιόγκα γενικά πιστεύεται ότι είναι μια πρακτική για τους ενήλικες, τα παιδιά μπορούν να ωφεληθούν σημαντικά από αυτήν επίσης. Με την πρακτική, τα παιδιά που δυσκολεύονται να καθίσουν μπορούν να μάθουν την αυτο-ρύθμιση και την αυτο-καταπράυνση χρησιμοποιώντας την κίνηση και την αναπνοή για να ηρεμήσουν τον εαυτό τους. Επίσης, βοηθά να χτιστεί η αυτογνωσία του σώματος και η συναισθηματική κατάσταση.

Πολλές κινήσεις γιόγκα έχουν το όνομά τους από τα ζώα, έτσι είναι εύκολο να ενσωματώσουν τα βιβλία ιστορίας με τις στάσεις και να κάνουν την άσκηση πιο διασκεδαστική. Τα παιδιά μπορούν να γλιστρούν σαν τα φίδια ή να βρυχώνται  σαν άγρια λιοντάρια, ενώ όλα μαθαίνουν πώς να επικεντρώνονται σε μια πόζα. Εδώ είναι ένα παράδειγμα:

Κίνηση βάτραχος
·         Καθίστε οκλαδόν στο πάτωμα, ισορροπώντας στις μύτες των ποδιών σας με τα γόνατα να εξαπλώνονται ευρέως χώρια. Τοποθετήστε τα χέρια στο πάτωμα ανάμεσα στα πόδια σας.
·         Εισπνεύστε.
·         Καθώς εκπνέετε, ισιώστε τα πόδια σας και κουνήστε το κεφάλι σας προς τα γόνατά σας.
·         Επιστροφή στην οκλαδόν θέση και επαναλάβετε.


4. Φωτεινά Κουτιά

Ένα φωτεινό κουτί είναι διασκεδαστικό και μαγευτικό για όλα τα παιδιά, αλλά κυρίως βοηθά στη βελτίωση της συγκέντρωσης προσοχής των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Τα παιδιά μπορούν να περάσουν ώρες με ένα φωτεινό κουτί, ασκώντας τις κινητικές δεξιότητες τους, τη δημιουργία φωτίζοντας μοτίβα και εικόνες με έντονα χρώματα σε διαφανή σχήματα. Ακόμα καλύτερα, αυτό το φωτεινό κουτί που μπορεί να φτιαχτεί στο σπίτι λειτουργεί στο σπίτι ή στην τάξη. Βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν άφθονα πολύχρωμα διαφανή στοιχεία στο κουτί, όπως η διακόσμηση με πέτρες, τα πλαστικά μπλοκ και ακόμη και χρωματιστό αλάτι.

Υλικά:
·         1 μεγάλο διαφανές κουτί αποθήκευσης
·         2 σειρές από χριστουγεννιάτικα λαμπάκια ή button lights
·         μεγάλα φύλλα χαρτιού αντιγραφής
·         ταινία

Για τη συναρμολόγηση:
Κολλήστε στο εσωτερικό του καπακιού αποθήκευσης χαρτί αντιγραφής. Αυτό θα συμβάλει στη δημιουργία ομοιόμορφης κατανομής του φωτός. Ανοίξτε μια μικρή τρύπα στη γωνία του κουτιού για να μπορείτε να συνδέσετε τα φωτάκια στην πρίζα. Υπάρχουν και λαμπάκια που λειτουργούν με μπαταρία. Κανονίστε ομοιόμορφα τον πυθμένα του κάδου. Τοποθετήστε το καπάκι στην κορυφή του κουτιού και συνδέστε τα φώτα. Το αποτέλεσμα θα είναι αυτό:



5. Ώρα μουσικής σε κύκλο

Η μουσική ενεργοποιεί κάθε υποσύστημα του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που ρυθμίζουν το συναίσθημα και τα κίνητρα. Ορίστε συγκεκριμένη χρονική στιγμή για να καθίσουν μαζί και να κάνουν τη μουσική σε ένα κύκλο επιτρέποντας στα παιδιά να συνδεθούν μεταξύ τους και δίνοντας του μια αίσθηση του ανήκειν σε μια ομάδα.

Η ώρα της μουσικής μπορεί να είναι ιδιαίτερα επωφελής για τα παιδιά που είναι μη-λεκτικά. Γι 'αυτά, η μουσική μπορεί να είναι ένας τρόπος για να εκφραστούν και να αλληλεπιδράσουν με τους συνομηλίκους τους. Κατά τη διάρκεια του κύκλου, δώστε στα παιδιά όργανα, όπως αναδευτήρες αυγών, καμπάνες ή παιχνίδι τύμπανα. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να κάνουν θόρυβο με τα όργανα τους και να κινήσουν τα σώματά τους για τη μουσική. Τραγουδήστε τραγούδια που ενσωματώνουν το όνομα του κάθε παιδιού, έτσι ώστε ο καθένας να αισθάνεται σαν να έχει έναν αυτόνομο ρόλο στη δραστηριότητα.


Επιπλέον, ενσωματώστε τη μουσική σε άλλες δραστηριότητες της ημέρας. Τραγουδήστε τραγούδια, ενώ καθαρίζετε το σπίτι και όταν αλλάζετε δραστηριότητες, όπως ο υπνάκος ή η ώρα του σνακ.



Μαρία Γκουγκούμη - Ψυχολόγος/ Ειδική Παιδαγωγός
Αργυρώ Καραμπά - Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας
grafwnimata.gr
http://grafwnimata.blogspot.gr/2015/02/5_5.html

Η αντίστροφη μέτρηση για τις Άγιες Ημέρες της Ανάστασης έχει ήδη αρχίσει! Οπότε...ας ξεκινήσουμε και εμείς τις Πασχαλινές Κατασκευές! Είναι ωραίο να καθόμαστε με τα μικρά ζουζούνια να κόβουμε, να κολλάμε , να δημιουργούμε! Και ποιο παιδάκι δεν χαίρεται με κάτι τέτοιο?!

Λέω , λοιπόν, για αρχή να ξεκινήσουμε με κάτι κλασικό όπως είναι τα καλαθάκια! Τα υλικά είναι χαρτόνια, κόλλα, μαρκαδόροι, ψαλιδάκια, κουμπιά, κορδέλες και όοοτι διακοσμητικά θέλει ο καθένας! Ας πάρουμε μερικές ιδέες:

Μπειτε εδω για να δειτε την κατασκευη βημα βημα

http://anaptixipaidiou.blogspot.gr/2013/04/1.html


Αυτό το Πάσχα επιδοθείτε σε διαγωνισμό βαψίματος πασχαλινών αυγών. Διακοσμήστε τα αυγά σας με απίθανα αποτελέσματα.

Τι θα χρειαστείτε:
1. Μη τοξικές μπογιές
2. Πινέλα
3. Κουβάρι μαλλί
4. Χρωματιστά χαρτιά
5. Ψαλίδι
6. Κόλλα

Βήμα 1: Βράστε τα αυγά και μόλις είναι αρκετά σφιχτά βγάλτε τα και αφήστε τα να στεγνώσουν.

Βήμα 2: Βάψτε τα αυγά σας με ένα βασικό χρώμα και μόλις στεγνώσει ζωγραφίστε επάνω, σχήματα ή μοτίβα που σας αρέσουν. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και stencils έτοιμων θεμάτων.

Ένας άλλος τρόπος για να διακοσμήσετε τα αυγά είναι να κάνετε διάφορες φατσούλες επάνω τους. Μπορείτε να το κάνετε χρησιμοποιώντας το χρωματιστό χαρτί και βάζοντας στην κορυφή μαλλί από το κουβάρι σας για μαλλιά ! Παρακάτω είναι μερικά δείγματα από τα οποία μπορείτε να πάρετε ιδέες.

Καλό ΠΑΣΧΑ!




Πασχαλιάτικο domino






Κατασκευές με χάρτινες αυγοθήκες

http://titinasartroom.blogspot.gr/2014/03/8_29.html


Πασχαλίτσες !!!

http://titinasartroom.blogspot.gr/2014/03/10.html


Πολλές ιδέες για κατασκευές !!!!!

http://krokotak.com/category/holidays/easter/

 Διάφορες κατασκευές - πατρόν

 Η επικοινωνία είναι θεμελιώδους σημασίας για την ανάπτυξη ενός παιδιού. Είναι στο επίκεντρο των σχέσεων - πώς μπορούμε να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον - και αυτό είναι απαραίτητο για τη μάθηση, το παιχνίδι και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Λοιπόν, τι συμβαίνει αν το παιδί σας παρουσιάζει δυσκολίες στην επικοινωνία;

Οι παρακάτω συμβουλές για την ενθάρρυνση της επικοινωνίας έχουν δημιουργηθεί από τους γονείς των παιδιών και των ενηλίκων με ειδικές ανάγκες. Ελπίζουμε ότι θα τις βρείτε χρήσιμες, και μη διστάσετε να προσθέσετε τις δικές σας!

1. Σαμποτάζ

Συχνά κάνουμε τόσα πολλά για τα παιδιά μας, που δεν έχουν την ανάγκη ή την ευκαιρία να επικοινωνήσουν. Σε αυτό το σημείο ξεκινά το σαμποτάζ. Βάλτε τα παιχνίδια ή σημαντικά αντικείμενα σε ένα μέρος όπου το παιδί σας θα πρέπει να ρωτήσει ή να τα ζητήσει, ή ξεκινήστε ένα γεύμα χωρίς μαχαιροπίρουνα (και πάλι, έτσι ώστε να πρέπει να ρωτήσει). Βρείτε τρόπους να χειρίζονται τις καταστάσεις για να απαιτούν την επικοινωνία.

2. Δώστε επιλογές

3. Ξεκινήστε τη συνομιλία

Χρησιμοποιήστε ένα μικρό πινακάκι που μπορείτε να σχεδιάζετε και να σβήνετε. Σε αυτό θα σχεδιάσετε μια εικόνα μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας που έχετε κάνει ή κάτι ενδιαφέρον που έχει συμβεί. Κάθε φορά που θα φεύγετε από το σπίτι υπενθυμίστε  στο παιδί σας δείχνοντάς του την εικόνα ότι θα πρέπει να μιλάει στους ανθρώπους που συναντά για την  εικόνα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ή, αν οι άνθρωποι έρχονται στο σπίτι του ζητήστε του να εξηγεί τι συνέβη.

4. Ένα βήμα πιο ψηλά

Μέσω του παιχνιδιού και της συνομιλίας η επικοινωνία είναι ευκολότερη γιατί έχετε άμεση οπτική επαφή, καθώς κάθεστε στο ίδιο επίπεδο με το παιδί.

5. Λέξεις - κλειδιά

Εάν το παιδί σας παρουσιάζει δυσκολία στην επικοινωνία, ζητήστε από τον θεραπευτή του/της μια λίστα με νέες λέξεις-κλειδιά που θα εισαχθούν στην θεραπεία την επόμενη φορά, για να εξασκηθείτε από κοινού, ώστε να βελτιωθεί η επικοινωνία του.

6. Αποφύγετε πάρα πολλές ερωτήσεις

Τα παιδιά μαθαίνουν πολλά λόγια από σχόλια όπως, «Κοιτά, ο σκύλος παίζει με μια μπάλα, είναι σαν μπάλα σου» και πολύ λιγότερο από πάρα πολλές ερωτήσεις ή απαιτήσεις του τύπου ,«Με τι παίζει ο σκύλος;» ή «Ποιος παίζει με την μπάλα;».

7. Δώστε έμφαση στις λέξεις-κλειδιά

8. Να είστε σαφής

Οι λογοθεραπευτές προτείνουν να δίνουμε σαφείς οδηγίες (κατ 'ανώτατο όριο δύο πληροφορίες) και να χρησιμοποιούμε αντικείμενα, σύμβολα, σημεία ή εικόνες για να υποστηρίξουμε τα λόγια μας.

9. Δώστε τους ένα λόγο για να μιλήσουν

Οι άνθρωποι χρειάζονται ένα λόγο για να επικοινωνήσουν.

10. Τραγουδήστε

Τραγούδια και ποιηματάκια είναι πολύ ελκυστικά για την εκμάθηση λέξεων-κλειδιών με ένα διασκεδαστικό τρόπο.

11. Δώστε μηνύματα

Μπορείτε να βάλετε κάποια αντικείμενα στις τσέπες των παιδιών σας έτσι ώστε, όταν τα ανακαλύψουν να ξεκινήσουν μια συζήτηση με ένα πρόσωπο που βρίσκεται κοντά τους.

12. Συνεχίστε να μιλάτε

Μπορείτε να επαναλαμβάνετε τα λόγια του παιδιού σας, έτσι ώστε να μάθει τη σωστή σύνταξη των προτάσεων.

13. Χρώμα στον κόσμο τους

Χρησιμοποιήστε τα αγαπημένα παιχνίδια του παιδιού σας για να του μάθετε τα χρώματα.

14. Υπερβολές

Οι υπερβολές στις εκφράσεις του προσώπου μας και στον τόνο της φωνής βοηθούν τα παιδιά να μας καταλάβουν.

15. Παρακίνηση

Το κλειδί για την επικοινωνία και τη μάθηση είναι το κίνητρο. Σκεφτείτε τι απολαμβάνει το παιδί σας και δώστε του κίνητρα γύρω από αυτό.

16. Επικοινωνία

Οι μαθητές με αυτισμό έχουν αγωνιστεί κοινωνικά επειδή δεν καταλαβαίνουν τις μεταφορές και τα στοιχεία του λόγου, για παράδειγμα, «Κάθε σύννεφο έχει μια ασημένια επένδυση». Το παιδί με αυτισμό θα σκεφτεί, «Ποιο σύννεφο;» «Πώς μπορεί ένα σύννεφο να έχει μια ασημένια επένδυση;» κλπ μέχρι να το καταλάβει, θα χάσει το υπόλοιπο της συνομιλίας. Μπορούμε τώρα να γράψουμε αυτά τα λόγια, όπως αυτά προκύπτουν και έχουν συνταχθεί σε ένα λεξικό νοημάτων τους. Με την τακτική μελέτη τους, θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν μία ή δύο μεταφορικές φράσεις.

17. Διασκεδάστε


Κάντε την επικοινωνία διασκέδαση. Αυτό είναι το καλύτερο κίνητρο για κάποιον να ακούσει και να επικοινωνήσει.



Μαρία Γκουγκούμη - Ψυχολόγος/ Ειδική Παιδαγωγός
Αργυρώ Καραμπά - Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας

http://grafwnimata.blogspot.gr/2015/03/17-special.html

«Η νέα γενιά μαμάδων και μπαμπάδων μεγάλωσε με ένα στόχο. Να τελειώσουν το πανεπιστήμιο και να βρουν μια καλή δουλειά. Οι περισσότεροι κατάφεραν να ολοκληρώσουν μόνο το πρώτο μέρος του στόχου. Παρόλα αυτά, συνεχίζουν να πιέζουν τα παιδιά να κάνουν το ίδιο, να πετύχουν στις πανελλήνιες, να πάρουν όλα τα πτυχία τους για να μπορέσουν να βρουν μια καλή δουλειά. Μα είναι τελικά αυτός ο μόνος δρόμος προς την επιτυχία;

Πρώτος στόχος δεν είναι να είμαστε ευτυχισμένοι; Πρώτος στόχος δεν είναι να κάνουμε αυτό που αγαπάμε; Η ερώτηση που απαντήσαμε στο σχολείο ήταν «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;», και μεγαλώνοντας, ξεχάσαμε τις απαντήσεις που είχαμε δώσει τότε. Και τώρα, οι περισσότεροι βρίσκονται από την άλλη πλευρά. Έγιναν οι άνθρωποι που θεωρούν επιτυχία έναν αριθμό πάνω σε μια κόλλα χαρτί… Στην αρχή ο βαθμός του σχολείου και λίγο αργότερα το ποσό στο χαρτί της μισθοδοσίας. Και κάπου στην πορεία, ανάμεσα στα νούμερα, ανάμεσα στα χαμένα και στα κερδισμένα όνειρα, σε αυτά που ελπίζαμε ότι θα κάνουμε και σε αυτά που κάναμε, κάποιοι έγιναν γονείς. Και θέλουν τα παιδιά τους να πετύχουν, θέλουν έναν μεγάλο βαθμό πάνω σε μια κόλλα χαρτί. Μια ελπίδα ότι το παιδί θα έχει όλα τα θεμέλια για να πετύχει μετά το σχολείο και κανένα εμπόδιο δε θα το σταματήσει. Και γίνονται οι ίδιοι οι γονείς το εμπόδιο στην ευτυχία του.

Τι γίνεται, όμως, όταν το παιδί δε διαβάζει; Όταν το παιδί δεν προσέχει; Τι κάνει ο καθηγητής; Τι κάνει ο μαθητής; Τι κάνει η μαμά και ο μπαμπάς;

Ως καθηγήτρια, η πρώτη αντίδρασή μου, όταν βλέπω ένα παιδί να μη θέλει να διαβάσει, είναι να το πάρω με το καλό. Να του αλλάξω λίγο κατεύθυνση, να μην το πιέσω και τόσο πολύ. Και οι βδομάδες περνάνε κι εμείς δεν προχωράμε και το παιδί συνεχίζει να μη διαβάζει. Μετά δείχνω λίγο πιο σκληρό πρόσωπο. Αρχίζω να βάζω τιμωρίες, να φωνάζω. Και τότε είναι που θυμάμαι πώς είναι να είσαι παιδί. Μπαίνω στη θέση του, αντιλαμβάνομαι πως φεύγοντας θα χαίρεται που έφυγα και θα νιώθει αποστροφή στην ιδέα να ξαναπάω πίσω. Μιλάω με τη μαμά, ρωτάω πώς τα πάει στο σχολείο. Συνήθως σχολείο και ιδιαίτερα ή φροντιστήρια έχουν παράλληλη πορεία, οπότε η απάντηση ποτέ δεν αποτελεί έκπληξη. Άλλες μαμάδες φωνάζουν, άλλες αγχώνονται, άλλες πελαγώνουν κι άλλες με ρωτούν τι να κάνουν.

Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίσει ο γονιός ένα παιδί που δε διαβάζει; Πότε πρέπει να ανησυχήσει; Και τελικά, πρέπει να ανησυχήσει; Υπάρχει λύση; Είναι μία και λειτουργεί για όλα τα παιδιά; Επιβράβευση ή τιμωρία; Σιωπή ή φωνή;»

Ζωή Μακρή/ Καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας

Διαβάζοντας το κείμενο της Ζωής θυμήθηκα εκείνη την παλιά ιστορία που μάθαμε από τις γιαγιάδες μας για τη μάνα κουκουβάγια που βρίσκει το παιδί της το ομορφότερο, το καλύτερο και το εξυπνότερο του κόσμου. Το ερώτημα που γεννιέται είναι τι γίνεται όταν τα παιδιά έρχονται να διαψεύσουν τις προσδοκίες μας. Τα παιδιά γίνονται οι δικές μας προβολές. Μέσα από τη συμπεριφορά τους εκφράζεται ο τρόπος ζωής της οικογένειας, οι προτεραιότητες, οι ανάγκες και τα συναισθήματα. Μέσα από τις επιλογές τους καθρεφτίζονται συχνά οι ίδιοι οι γονείς. Έτσι, ακόμα κι αν εμείς όταν ήμαστε παιδιά νιώθαμε αποστροφή για το διάβασμα και το σχολείο, το να είναι τα παιδιά μας καλοί μαθητές γίνεται θέμα υψίστης σημασίας, καθώς ασυνείδητα μεταφράζεται στο ότι εμείς αποτελούμε καλούς γονείς.

Μόνο που κάθε παιδί έχει τη μοναδικότητά του. Μιλώντας με γονείς και εκπαιδευτικούς το αίτημα που εκφράζεται είναι «πώς θα κάνω το παιδί μου να διαβάσει;». Σπάνια το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο γιατί ένα παιδί, που η τάση του για μάθηση είναι έμφυτη, αρνείται να διαβάσει. Το αποτέλεσμα είναι να εστιάζουμε στο δέντρο, χάνοντας το δάσος: αδυνατούμε να «ακούσουμε» τις πραγματικές ανάγκες του παιδιού μας και να δημιουργήσουμε εκείνη τη γέφυρα που θα το βοηθήσει να κάνει τα επόμενα βήματα. Ένας φαύλος κύκλος ξεκινά. Ένας κύκλος που μαθαίνει στα παιδιά πως το να μη διαβάζουν είναι ένας τρόπος να κερδίζουν την προσοχή των γονιών τους, να επικοινωνούν μαζί τους με έναν τρόπο, ακόμα κι αν χαρακτηρίζεται από αρνητικό πρόσημο.

Στην πράξη, λοιπόν, όταν ένα παιδί αρνείται να διαβάσει, πριν θυμώσουμε, είναι σημαντικό να καταλάβουμε γιατί: μπορεί να μην ξέρει τον τρόπο, μπορεί να δυσκολεύεται στη συγκέντρωση, μπορεί να είναι κουρασμένο, μπορεί να μην καταλαβαίνει αυτό που προσπαθεί να μάθει, μπορεί απλώς να αντιδρά στη δική μας πίεση. Κάθε πιθανή απάντηση συνοδεύεται και από μία διαφορετική αντιμετώπιση. Έτσι, για παράδειγμα, σε ένα παιδί που δεν συγκεντρώνεται χρειάζεται να φτιάξουμε ένα περιβάλλον μελέτης απομονωμένο από πολλά ερεθίσματα και να δίνουμε κάθε φορά μικρές και σαφείς οδηγίες. Από την άλλη σε ένα παιδί που απλώς αντιδρά, είναι σημαντικό να κάνουμε ένα βήμα πίσω, επιτρέποντάς του να κάνει τη δική του επιλογή, να βρει το προσωπικό του κίνητρο για μάθηση.

Το κοινό σημείο σε κάθε προσέγγιση είναι ο σεβασμός στην ανάγκη του παιδιού. Η ενεργή ακρόαση και η ενσυναίσθηση βοηθούν στο χτίσιμο μιας λειτουργικής επικοινωνίας μαζί του. Σκοπό αποτελεί το να καταφέρει το παιδί να φρουρεί τα όνειρά του. Το σχολικό διάβασμα αποτελεί έναν από τους δρόμους αλλά όχι τον μοναδικό. Ο γονέας οφείλει να πάρει το παιδί του από το χέρι να εξερευνήσουν μαζί όλους τους πιθανούς δρόμους. Όχι σαν επιβολέας εξουσίας αλλά σαν εκείνο τον πολύτιμο βοηθό, που μαζί του το παιδί θα νιώσει την ασφάλεια και τη σιγουριά να πειραματιστεί και να ανοίξει τα φτερά του.

Αθηνά Παπαδοπούλου,

Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια (Δραματοθεραπεύτρια)

 Πηγή: http://www.mythia-therapy.gr/

http://www.infokids.gr/2015/03/mama-de-thelo-na-diavaso-mia-ekpaide/

αυτο και άλλα πολλά εδώ

Και πασχαλινές σελίδες με ασκήσεις προγραφής !
http://therapyfunzone.net/blog/easter-egg-writing-lines/
http://therapyfunzone.net/blog/flower-writing-lines/

Πολλές σελιδες με διάφορες ασκήσεις 
http://www.kidzone.ws/prek_wrksht/dynamic.htm
 
Μαθαίνω να κάνω γραμμές

http://www.kidslearningstation.com/tracing-lines/

Προγραφικές ασκήσεις από το blog της Ελένης Μαμανού 

http://elenimamanou.blogspot.gr/search/label/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE 



Τυπώστε πολλές σελίδες με ασκησεις προγραφής
 http://www.aussiechildcarenetwork.com/pre_writing_worksheets.php





Γεμίζω το Α,α
εκτυπώστε όλα τα γράμματα και ότι άλλο θέλετε από εδώ









Φύλλα ασκήσεων προγραφής και άλλα εδώ









 Θελει εγγραφη. Πολυ καλό υλικο
http://www.click-me.gr/ekpaideysi-menu/nipiagogeio-menu/prografi-nip/tethlasmenes-grammes.html

Πρόκειται για απώλεια του έναρθρου λόγου και της κατανόησης του. Οφείλεται σε νόσο των κέντρων του λόγου στο φλοιό του εγκεφάλου.


Ο όρος αφασία συμπεριλαμβάνει μια πληθώρα παθολογικών καταστάσεων, οι οποίες μπορεί να κυμαίνονται από την κωματώδη κατάσταση έως τις γλωσσικές διαταραχές ή ακόμη και την παντελή έλλειψη λόγου. Ωστόσο, στη βιβλιογραφία συχνά επισημαίνεται ότι μπορούμε να μιλάμε για αφασία μόνο όταν οι διαταραχές του λόγου οφείλονται σε βλάβες συγκεκριμένων φλοιικών και υποφλοιικών περιοχών του κεντρικού νευρικού συστήματος και αφορούν τόσο στη γλωσσική κατανόηση όσο και τη γλωσσική έκφραση και παρατηρούνται με την ολοκληρωμένη απόκτηση της γλώσσας. Πρόκειται για διαταραχές του εκφραστικού μέρους του προφορικού λόγου (διαταραχές εκπομπής) καθώς και της κατανόησης του προφορικού λόγου και της αντιληπτικής ικανότητας του γραπτού λόγου (διαταραχές πρόσληψης). Στα παιδιά σπάνια γίνεται λόγος για αφασία, αυτό συμβαίνει μετά το 12ο – 14ο έτος της ηλικίας, και συχνά χρησιμοποιούνται οι όροι «γλωσσική καθυστέρηση» και «καθυστέρηση της απόκτησης του λόγου».

Στις αφασίες παρατηρούνται διαταραχές στα ακόλουθα επίπεδα:
1.       Φωνητικό – φωνολογικό (τητέφωνο αντί τηλέφωνο)
2.       Συντακτικό (π.χ. κυνηγάω σκύλος γάτα)
3.       Σημασιολογικό – λεξιλόγιο (μητέρα αντί γυναίκα, κερί αντί φως)
4.       Πραγματολογικό – λειτουργικό (το άτομο δεν κατανοεί τη διαφορετική λειτουργία των μορφών του λόγου, π.χ. της ερώτησης από την προσταγή ή την οδηγία).
Σύμφωνα με τη Ρ. Πίτα οι παράγοντες που δυσχεραίνουν την επικοινωνία των αφασικ΄ν ατόμων είναι:
1.       «Οι παραφασίες
2.       Προβλήματα κατανόησης και κατονομασίας.
3.       Εκφραστική υπερπληροφόρηση, εκφράσεις με πολλές, άχρηστες λεπτομέρειες ή λεκτική πενία, λόγος με τηλεγραφικό στιλ και χωρίς λεπτομέρειες.
4.       Δυσκολία στη διατήρηση ενός θέματος στη συζήτηση, θεματική ασυνάφεια.
5.       Δυσκολίες στην αλλαγή ρόλων ακροατή – ομιλητή και άρα στην αντίληψη του ενεργητικού και παθητικού ρόλου που υπάρχει σε κάθε διάλογο.
6.       Εσφαλμένες αντιδράσεις λόγω λανθασμένης κατανόησης.»

Μαρία Γκουγκούμη - Ψυχολόγος/ Ειδική Παιδαγωγός
Αργυρώ Καραμπά - Θεραπεύτρια Λόγου & Ομιλίας

http://grafwnimata.blogspot.gr/2015/04/blog-post_5.html

Το "Παιδί και ανάπτυξη"και οι εκδόσεις Μεταίχμιοκαλωσορίζουν την Άνοιξη με ενα πολύ όμορφο διαγωνισμό. Δυο τυχεροί αναγνώστες θα κερδίσουν από ένα αντίτυπο του βιβλίου της Κατερίνας Χριστόγερου "Εγώ είμαι Εγώ… και μου αρέσω! 101 δραστηριότητες για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του παιδιού"

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Ένα πρωτότυπο βιβλίο με φύλλα δραστηριοτήτων που βοηθά το παιδί να γνωρίσει τον εαυτό του, να κατανοήσει τη μοναδικότητά του και να αισθανθεί ότι είναι σημαντική προσωπικότητα.
Οι δραστηριότητες είναι εξελικτικά δομημένες ώστε το παιδί περνώντας από διάφορα στάδια/ενότητες (Η προσωπικότητά μου, Τα συναισθήματά μου, Το σώμα μου, Εγώ και οι άλλοι) να προσεγγίζει τα ατομικά του χαρακτηριστικά, να τα αποδέχεται και να εκτιμά τον εαυτό του. Χάρη στην αυτοεκτίμηση, η οποία αποτελεί πηγή χαράς και αισιοδοξίας, καταφέρνει να αγαπήσει τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του.

Η διαδικασία απλή:Κάντε Like στην σελίδα μας στο Facebook εδω
και καντε like και share στο post του διαγωνισμού

Ο διαγωνισμός διαρκεί από 7/5/2015 ως 14/5/2015 10:00 π.μ.
Οι νικητες θα ανακοινωθουν στην σελιδα μας στο Facebook και θα ενημερωθουν για την παραλαβή των δώρων.

Καλή επιτυχία !!!!!

Τα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού αποδίδουν καλύτερα στα πλαίσια της ρουτίνας. Η ζωή όμως είναι γεμάτη αλλαγές, όπως η έναρξη του σχολείου ή η μετακίνηση από τη μία δραστηριότητα στην άλλη. Οι μεταβολές αυτές μπορεί να είναι δυσάρεστες ή ενοχλητικές για τα αυτιστικά παιδιά, ειδικά αν δεν υπάρχουν στρατηγικές που μπορούν να κάνουν τις μεταβάσεις να φαίνονται λιγότερο αγχώδεις ή δύσκολες.

Στη συνλεχεια παρουσιάζονται 8 στρατηγικές που μπορούν να κάνουν τις μεταβάσεις και τις αλλαγές στη ζωή ενός αυτιστικού παιδιού να φαίνονται πιο εύκολες:

    Δημιουργήστε ένα χρονοδιάγραμμα για το παιδί σας. Το χρονοδιάγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει τόσο εικόνες όσο και μικρά κείμενα. Βάλτε το πρόγραμμα του παιδιού σας σε ένα φάκελο για να το πάρει στο σχολείο ή σε μια ευδιάκριτη θέση στο δωμάτιό του ή στο σπίτι. Επιτρέψτε στο παιδί σας να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δραστηριότητες και τη σειρά των δραστηριοτήτων όποτε είναι δυνατόν. Η στρατηγική αυτή μπορεί να μειώσει το άγχος του αυτιστικού παιδιού, αυξάνοντας την αίσθηση του ελέγχου και την εξάλειψη της αβεβαιότητας του προγράμματός του.
    Προετοιμάστε το παιδί σας για τη μετάβαση τόσο προφορικά όσο και οπτικά. Μην ανακοινώνετε απλώς στο παιδί σας «Ώρα να πάμε στο γιατρό,» χωρίς καμία προειδοποίηση. Αντ “αυτού, καλό θα είναι να δοθεί χρόνος στο παιδί σας να προετοιμαστεί για την αλλαγή. Ξεκινήστε με ένα λεκτικό μήνυμα, όπως, «Φεύγουμε για το γραφείο του γιατρού σε 15 λεπτά.» Ορίστε ένα χρονόμετρο, έτσι ώστε το παιδί σας να μπορεί να δει πόσος χρόνος απομένει. Όταν έχει περάσει ο μισός χρόνος, υπενθυμίστε στο παιδί ότι πλησιάζει η ώρα να φύγετε. Όταν ο χρόνος έχει τελειώσει και χτυπήσει το κουδούνι ετοιμαστείτε για αποχώρηση. “Ετσι το παιδί μαθαίνει πως με το άκουσμα του κουδουνιού ξεκινά η μετάβαση.
    Χρησιμοποιήστε τη στρατηγική «αρχικά/ τελικά» ως οπτική υπενθύμιση για τις μεταβάσεις. Γράψτε «Αρχικά» σε ένα κομμάτι χαρτί και «Τελικά» σε ένα άλλο. Τοποθετήστε μια εικόνα δίπλα στο χαρτί που γράφει «Αρχικά» η οποία δείχνει μια κατάσταση και δίπλα στο χαρτί που γράφει «Τελικά» μια εικόνα που δείχνει το αποτελεσμά της. Η στρατηγική αυτή δείχνει την ακολουθία των γεγονότων και επιτρέπει στα αυτιστικά παιδιά να προετοιμαστούν για μια αλλαγή.
    Χρησιμοποιήστε αντικείμενα μετάβασης, όπως μια εικόνα ενός τόπου. Δώστε στο παιδί σας αυτή την εικόνα για να του δείξετε που αναμένεται να πάει. Το παιδί μπορεί να φέρει αυτή την εικόνα καθ “όλη τη διάρκεια της μετάβασης ως σημείο αναφοράς και να την τοποθετήσει σε ένα καθορισμένο σημείο, εφόσον έχει φτάσει στον προορισμό του.
    Επισκεφτείτε με το παιδί σας αρκετές φορές το νέο παιδικό σταθμό, σχολείο, παιδική χαρά, ιατρείο ή οποιοδήποτε άλλο μέρος για να επιτρέψετε στο παιδί σας να το συνηθίσει. Δώστε το χρόνο στο παιδί σας να συνηθίσει τους εκπαιδευτικούς και το προσωπικό.
    Μιλήστε στο παιδί σας εκ των προτέρων για οποιαδήποτε γεγονότα που θα μπορούσαν να διαταράξουν την κανονική ρουτίνα, όπως ένα νέο πρόσωπο, ή μετάβαση σε ένα νέο τόπο, κτλ.
    Χρησιμοποιήστε το «κουτί του τέλους» για να βοηθήσετε το παιδί σας αν για οποιονδήποτε λόγο πρέπει να διακόψει μία δραστηριότητα για να ξεκινήσει μια άλλη. Αυτό το κουτί χρησιμεύει ως μια σταθερή θέση για το παιδί σας. Μπορεί μέσα σε αυτό να βάλει τα πράγματα της τελευταίας δραστηριότητας πριν από τη μετάβαση του σε μια άλλη δραστηριότητα. Το παιδί σας θα νιώσει πιο άνετα ξέροντας πού μπορεί να βρει τα στοιχεία της τελευταίας δραστηριότητας και πως μπορεί να επιστρέψει σε αυτή.
    Εναλλαγή μεταξύ προτιμώμενων και μη προτιμώμενων δραστηριοτήτων. Το αυτιστικό παιδί μπορεί να μη θέλει να σταματήσει να παίζει για να κάνει μπάνιο, αλλά αν ξέρει ότι θα κερδίσει 10 λεπτά χρόνο παιχνιδιού μετά το μπάνιο του, κατά πάσα πιθανότητα θα έχει περισσότερα κίνητρα για να ολοκληρώσει τη μη προτιμώμενη δραστηριότητα, προκειμένου να επιστρέψει στην προτιμώμενη.

Φώτης Παπαναστασίου

Ειδικός Παιδαγωγός

MSc Σχολική Ψυχολογία

http://eidikospaidagogos.gr/8-stratigikes-metavasis-gia-autistika-paidia/

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Ο David Mitchell (Ντέιβιντ Μίτσελ), ο συγγραφέας του Cloud Atlas και του Χίλια φθινόπωρα του Γιάκομπ ντε Ζουτ μεταξύ άλλων, μαζί με τη σύζυγό του ανακάλυψε και σύστησε στο διεθνές κοινό μεταφράζοντας από τα ιαπωνικά το βιβλίο του Naoki Higashida (Ναόκι Χιγκασίντα), ενός αυτιστικού αγοριού με μεγάλο ταλέντο στη γραφή. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Ντέιβιντ Μίτσελ έχει επίσης ένα παιδί με αυτισμό.

Απόσπασμα από την εισαγωγή του:

«Μια μέρα η γυναίκα μου έλαβε ένα αξιοπρόσεκτο βιβλίο που είχε παραγγείλει από την Ιαπωνία, με τον τίτλο The reason I jump. Ο συγγραφέας του, ο Ναόκι Χιγκασίντα, είναι γεννημένος το 1992 και ήταν ακόμη στο γυμνάσιο όταν εκδόθηκε το βιβλίο. Ο αυτισμός του Ναόκι είναι τόσο σοβαρός που καθιστά την προφορική επικοινωνία σχεδόν αδύνατη, ακόμη και τώρα. Όμως, χάρη σε μια φιλόδοξη δασκάλα και στη δική του επιμονή, έμαθε να σχηματίζει λέξεις κατευθείαν σε έναν πίνακα με το αλφάβητο. Ο ιαπωνικός πίνακας της αλφαβήτου περιλαμβάνει τα σαράντα βασικά συλλαβικά γράμματα χιραγκάνα, και το αγγλικό αντίστοιχό του είναι ένα αντίγραφο του πληκτρολογίου QWERTY, σχεδιασμένου σε ένα χαρτόνι και πλαστικοποιημένου. Ο Ναόκι επικοινωνεί δείχνοντας τα γράμματα σε αυτούς τους πίνακες ώστε να σχηματίσει λέξεις, τις οποίες γράφει ένας βοηθός δίπλα του. Οι λέξεις αυτές φτιάχνουν προτάσεις, παραγράφους και ολόκληρα βιβλία. Τα «έξτρα» στο πλάι των πινάκων αυτών περιλαμβάνουν αριθμούς, στοιχεία στίξης, και τις λέξεις «Τελείωσα», «Ναι» και «Όχι». (Παρόλο που ο Ναόκι μπορεί να γράψει και να ενημερώνει το μπλογκ του απευθείας στον υπολογιστή μέσω του πληκτρολογίου, προτιμά τον λιγότερο τεχνολογικά αναπτυγμένο πίνακα της αλφαβήτου, μια που τον βοηθάει να συγκεντρωθεί). Ακόμη και στο δημοτικό σχολείο η μέθοδος αυτή του επέτρεψε να επικοινωνεί με τους άλλους, και να συνθέτει ποιήματα και βιβλία με ιστορίες, αλλά οι εξηγήσεις του σχετικά με το γιατί τα παιδιά με αυτισμό κάνουν αυτά που κάνουν ήταν, πραγματικά, οι απαντήσεις που περιμέναμε. Γραμμένο από έναν συγγραφέα που βρισκόταν με το ένα πόδι ακόμη στην παιδική ηλικία, και του οποίου ο αυτισμός ήταν τουλάχιστον εξίσου δύσκολος και επηρέαζε τη ζωή του όπως και του γιου μας, το βιβλίο αυτό ήταν μια θεόσταλτη αποκάλυψη. Νιώσαμε σαν να μας μιλούσε ο γιος μας για πρώτη φορά για όσα συνέβαιναν στο μυαλό του, μέσω των λέξεων του Ναόκι».

μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά
εισαγωγή: David Mitchell

http://metaixmio.gr/products/2723--.aspx

Μία απλή εξέταση αίματος ανιχνεύει το σύνδρομο Ντάουν στα αναπτυσσόμενα έμβρυα με ποσοστό ακριβείας 99% - και ήδη στη Βρετανία εξετάζεται το ενδεχόμενο να αρχίσει να προσφέρεται από τα κρατικά νοσοκομεία.

Ο μη επεμβατικός προγεννητικός έλεγχος (ή NIPT) όπως είναι γνωστή η εξέταση, χρησιμοποιείται σε περισσότερες από 100 χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) αλλά δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Η αρμόδια Επιτροπή Εθνικού Ελέγχου του βρετανικού ΕΣΥ θα συνεδριάσει στα τέλη του μηνός για να αποφανθεί αν ο NIPT θα πρέπει εφ’ εξής να παρέχεται δωρεάν στις γυναίκες αυξημένου κινδύνου.

Ο προγεννητικός έλεγχος για γενετικά νοσήματα είναι ρουτίνα σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου. Τυπικά, συνίσταται σε υπερηχογραφήματα και αιματολογικές εξετάσεις που αξιολογούν τις πιθανότητες να πάσχει ένα έμβρυο από σύνδρομο Ντάουν.

Αν μία έγκυος έχει ηλικία άνω των 35 ετών ή οι τυπικές εξετάσεις δείξουν ότι οι πιθανότητες για σύνδρομο Ντάουν είναι 1 στις 150 ή περισσότερες, παραπέμπεται για αμνιοπαρακέντηση, κατά την οποία ο γιατρός εισάγει μία βελόνα στο τοίχωμα της κοιλιάς της για να λάβει δείγμα από το αμνιακό υγρό που περιβάλλει το έμβρυο.

Αν και η εξέταση αυτή είναι ασφαλής, δεν παύει να έχει μία στις 200 πιθανότητες να καταλήξει σε αποβολή - και πολλά από τα έμβρυα που χάνονται είναι υγιή.

Ο NIPT, όμως, δεν ενέχει τέτοιον κίνδυνο, αφού συνίσταται σε απλή λήψη αίματος από την έγκυο, στο οποίο αναζητούνται και αναλύονται τα θραύσματα του γενετικού υλικού (DNA) του αναπτυσσόμενου εμβρύου, τα οποία διαφεύγουν από αυτό και κυκλοφορούν στο αίμα της μαμάς του.

Αν η εξέταση δείξει πως όντως το μωρό έχει Ντάουν, τότε και μόνο παραπέμπεται η έγκυος για αμνιοπαρακέντηση.

Η διαδικασία αυτή έχει ποσοστό ακριβείας 99%, σύμφωνα με μεγάλη μελέτη του φημισμένου Νοσοκομείου Παίδων της GreatOrmondStreet που παρουσιάσθηκε χθες στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Γενετικής.

Όπως έδειξε η μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 2.500 έγκυοι, με τη χρήση του NPIT μειώθηκε κατά 80% ο αριθμός των αμνιοπαρακεντήσεων, ενώ η παρουσία του συνδρόμου Ντάουν επιβεβαιώθηκε στο 99% εκείνων που χρειάσθηκαν αμνιοπαρακέντηση επειδή το NPIT ήταν θετικό.


Πηγή : Web Only

http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=14&articleID=21990&la=1

Τέτοιες δραστηριότητες φτιάχνουν τη διάθεση για παιχνίδι!!!

Σε έναν προστατευμένο χώρο και με τα κατάλληλα εργαλεία καθαρισμού δίπλα μας, για να καθαρίσουμε γρήγορα τα λερωμένα πατουσάκια και χεράκια, δίνουμε στο παιδί την ευκαιρία να ζωγραφίσει εναλλακτικά..
Για τη ζωγραφική με τις πατούσες: Δώστε του ένα χώρο να ξαπλώσει και βάλτε ένα δισκάκι με χρώμα κάτω από τα πόδια του. Προσέξτε όση ώρα τεντώνει τα πόδια του για να ζωγραφίσει το χαρτί που είναι κολλημένο στον τοίχο, να μην σηκώνει την πλάτη του.
Για τη ζωγραφική με τη μπάλα: Χρησιμοποιήστε μια μεγάλη μπάλα και ζητήστε από το παιδί να ξαπλώσει με την κοιλιά του επάνω σε αυτή. Ανάλογα τις ικανότητες και την ηλικία του παιδιού, μπορούμε να του κρατάμε τα πόδια όση ώρα ζωγραφίζει, ή να του ζητήσουμε να τα έχει στον αέρα χωρίς να πεφτουν στο πάτωμα. Είναι μια χρήσιμη δραστηριότητα για τη στασικότητα και τις εκτάσεις του κορμού, καθώς επίσης μπορεί να ενισχύσει το χιασμό της μέσης γραμμής του σώματός του.

Όλγα Καμπιώτη, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια
ΠΗΓΗ:http://paidikaiergotherapeia.blogspot.gr/

http://autismfasma.blogspot.gr/2015/05/blog-post_54.html

Γεια σας, είμαι η Μαρία, η δημιουργός του callmom.eu και μαμά της Μαρίλιας.

Όταν άρχισα να κάνω τις πρώτες βόλτες με την κόρη μου Μαρίλια, ένοιωθα πολύ μεγάλη ευθύνη και άγχος μήπως ξεφύγει από τα μάτια μου, μήπως χαθεί, μη της συμβεί οτιδήποτε κακό. Ο χειρότερος εφιάλτης μου ήταν μήπως χαθεί το χεράκι της από το δικό μου. Δεν την άφηνα δευτερόλεπτο να τρέξει ελεύθερα με τα άλλα παιδάκια, να χαρεί, να διασκεδάσει…

Έπρεπε να χαλαρώσω και να βρω μια λύση. Έτσι λοιπόν, σκέφτηκα να γράψω σε ένα χαρτάκι το τηλέφωνο μου και να το βάλω στην τσέπη της. Ξέρετε, για κάθε ενδεχόμενο… Για την κακιά στιγμή, που λένε! Η Μαρίλια όμως, εκτός του ότι δεν φορούσε πάντα ρούχα με τσέπες, έβρισκε το χαρτάκι “ενοχλητικό”. Νόμιζε πως ήταν σκουπιδάκι και το πετούσε με χαρά λέγοντας «κουπιάκι μαμά, κουπιάκι»! (κουπιάκι=σκουπιδάκι για όσους δεν είχαν τη χαρά να γνωρίσουν τη γλώσσα των νηπίων).

‘Έπρεπε να βρω μια διαφορετική λύση. Ένα διασκεδαστικό, όμορφο, ελκυστικό και βολικό τρόπο να κρατά το τηλέφωνο της μαμάς επάνω της. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το βραχιολάκι σιλικόνης Call Mom.

Ένας απλός, προσιτός, μοδάτος και διασκεδαστικός τρόπος να προσφέρω στη μικρή μου “εξερευνήτρια” extra ασφάλεια. Σήμερα δεν τα αποχωρίζεται και τα συνδυάζει χρωματικά με τις «φούχτεθ» (= φούστες) και τις «μπουδεθ» (=μπλούζες) που πλέον διαλέγει μόνη από το συρτάρι! Και σε ποιο παιδάκι δεν αρέσουν τα αξεσουάρ;

Στόχος μας είναι να εμπλουτίσουμε μελλοντικά τη συλλογή μας με νέα χρώματα αλλά και νέα προϊόντα που προσφέρουν ασφάλεια για τα παιδιά, με γνώμονα τη χρηστικότητα, την αισθητική, τη χαρά και τη διασκέδαση.

Πως λειτουργεί

Τι είναι:
Τα βραχιολάκια Call Mom είναι βραχιολάκια σιλικόνης σε ειδικά μεγέθη για παιδιά και έχουν σκοπό την προστασία του παιδιού σε μια έκτακτη ανάγκη . Θα τα βρείτε σε 2 μεγέθη (sizing guide) και πολλά χαρούμενα παιδικά χρώματα.

Πως λειτουργεί:
Πριν από κάθε βόλτα/έξοδο/εξόρμηση, κλπ, φοράτε στο παιδί το δικό σας προσωπικό βραχιολάκι Call Mom με το τηλέφωνο σας. Εξηγείστε στο παιδί ότι εάν σας χάσει για λίγο, θα πρέπει να θυμάται μερικούς μικρούς κανόνες ασφαλείας.

– Να σταματήσει να κινείται μόλις συνειδητοποιήσει ότι έχει χαθεί. Θα το ψάχνετε στο τελευταίο σημείο που είσαστε μαζί και αν εκείνο κινείται θα είναι πιο δύσκολο να βρει ο ένας τον άλλο.

– Να έχει το νου του για να ακούσει κάποια ανακοίνωση που θα φωνάζουν το όνομα του σε περίπτωση που υπάρχει μεγάφωνο ανακοινώσεων και ότι εσείς θα βρίσκεστε στο σημείο ανακοινώσεων για να το αναζητήσετε.

– Να παραμείνει ήρεμο, να κοιτάξει γύρω του και να προσπαθήσει να σας εντοπίσει. Εάν δεν σας βρει να ζητήσει βοήθεια από κάποιον άλλο ενήλικα εμπιστοσύνης, όπως μια μητέρα με παιδιά, έναν αστυνομικό, έναν υπάλληλο security ή έναν υπάλληλο ταμείου καταστήματος. Να του εξηγήσει ότι απομακρύνθηκε από εσάς και να ζητήσει να σας καλέσουν στο νούμερο τηλεφώνου που είναι χαραγμένο διακριτικά επάνω στο βραχιολάκι του.

Στα μικρότερα παιδιά μπορείτε απλά να τους μάθετε ότι σε περίπτωση που χαθούν από εσάς και τους βρει κάποιος ενήλικας που θα προσφερθεί να τους βοηθήσει, να δείξουν το χεράκι με το βραχιολάκι τους.

Ευχόμαστε να μη σας συμβεί ποτέ και το βραχιολάκι Call Mom να φορεθεί σαν ένα όμορφο αξεσουάρ το οποίο θα δίνει σε εσάς και το παιδί σας την αίσθηση της ασφάλειας.

Δημιουργείστε τα δικά σας personalized βραχιολάκια Call Mom, ώστε το παιδί σας φορώντας ένα όμορφο αξεσουάρ, θα έχει το τηλέφωνο σας μαζί του σε κάθε έκτακτη ανάγκη.

Ένα έξυπνο αξεσουάρ ώστε αν “χτύπα ξύλο” χαθεί το παιδί, να έχει περισσότερες πιθανότητες να βρεθεί άμεσα και γρήγορα.

Callmom – η ασφάλεια στο χέρι σας.

http://www.callmom.eu/

Της Τζωρτζίνας Στασινοπούλου, δασκάλας ειδικής αγωγής

Το άγχος και οι αγχώδεις διαταραχές είναι από τις πιο συνηθισμένες διαταραχές που εμφανίζονται στην παιδική ηλικία και την εφηβεία. Τα άτομα που αντιδρούν αγχωτικά συνήθως έχουν την αίσθηση ότι δε μπορούν  να προβλέψουν και να ελέγξουν ένα δυνητικά αρνητικό γεγονός με αποτέλεσμα η ανησυχία να γίνεται πρόβλεψη  κάποιου τρομερού γεγονότος.


Και καθώς τα συναισθήματα αδυναμίας ελέγχου και προβλεψιμότητας προκαλούν κλιμάκωση της ανησυχίας, η αγχώδης κατάσταση συνοδεύεται από συναισθηματικές, αλλά και σωματικές αντιδράσεις. Όμως αν και οι αντιδράσεις άγχους και ανησυχίας αποτελούν ενστικτωδώς ένα μέτρο προστασίας του ίδιου του οργανισμού απέναντι σε μια πραγματική απειλή, οι υπερβολικές και διάχυτες αγχώδεις αντιδράσεις μπορεί να καταλήξουν σε συμπεριφορές που παρεμποδίζουν την πορεία μιας ομαλής και φυσιολογικής ανάπτυξης. Κατά την ψυχοπαθολογία υπάρχουν εννέα αγχώδεις διαταραχές: ειδικές φοβίες, διαταραχή άγχους και αποχωρισμού, γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, κοινωνική φοβία, κρίση πανικού, οξεία διαταραχή στρες, διαταραχή μετατραυματικού στρες και αγχώδεις διαταραχές προκαλούμενες από ουσίες.  Από τις διαταραχές αυτές το άγχος αποχωρισμού φαίνεται να εμφανίζεται για πρώτη φορά αποκλειστικά στην παιδική ηλικία.

Η ιδιοσυγκρασία του ατόμου έχει συνδεθεί με την προδιάθεση ενός παιδιού να παρουσιάσει αγχώδη διαταραχή. Οι γονείς πολλές φορές αποκαλύπτουν ότι τα παιδιά με αγχώδεις διαταραχές έχουν ιστορικό δύσκολης ιδιοσυγκρασίας ως βρέφη όπως συχνά κλάματα, ιδιοτροπίες, ευερεθιστότητα  που δύσκολα κατευνάζονταν ή είχαν περισσότερες φοβίες ως νήπια ή εμφάνιζαν μεγαλύτερα προβλήματα προσαρμογής στις καθημερινές καταστάσεις από τους συνομηλίκους τους.

Τους κοινούς φόβους της παιδικής ηλικίας μπορεί να τους προβλέψει κανείς, όταν γνωρίζει τον τρόπο που σκέπτονται τα παιδιά στα διάφορα στάδια της ανάπτυξης. Ο φόβος, για παράδειγμα, για τους ξένους κορυφώνεται τον 7ο – 8ο μήνα της ηλικίας, την εποχή που το βρέφος αποκτά μεγαλύτερη επίγνωση του εαυτού ως διαφορετικής οντότητας. Οι φόβοι των νηπίων σχετίζονται με τις δραστηριότητες της τουαλέτας ή του τραυματισμού. Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας, που έχουν δυσκολίες να διακρίνουν το φανταστικό από το πραγματικό και έχουν την τάση να «δίνουν» ζωή σε άψυχα αντικείμενα, μπορούν εύκολα να χαρακτηρίσουν μία σκιά ως τρομακτικό τέρας και γενικά οι φόβοι τους, εκτός από τέρατα,  περιλαμβάνουν φανταστικά πλάσματα, φόβους για το σκοτάδι και φόβους για τα ζώα. Τα παιδιά πάλι της πρώτης σχολικής ηλικίας φοβούνται στοιχεία του περιβάλλοντος όπως αστραπές και κεραυνούς ενώ τα παιδιά μέσης σχολικής ηλικίας φοβούνται περισσότερο θέματα υγείας (π.χ. τον οδοντίατρο)  ή τα πρόσωπα εξουσίας ( π.χ. το διευθυντή του σχολείου). Οι εφηβικοί τέλος φόβοι εστιάζονται περισσότερο σε δραστηριότητες και εκδηλώσεις που μπορούν να τους δημιουργήσουν αμηχανία ή να τους  «εκθέσουν» (π.χ. μια δημόσια ομιλία) ή έχουν σχέση με παγκόσμια ζητήματα (π.χ. καταστροφικά γεγονότα). Γενικά οι φοβίες έχουν να κάνουν με το φόβο ως αντίδραση  σε μια επικείμενη και απειλητική κατάσταση ή αντικείμενο ενώ το άγχος σχετίζεται με μια πιο ρευστή και αόριστη ανησυχία.
 Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπορούν οι γονείς να διαισθανθούν την πιθανότητα μιας αγχώδους διαταραχής στο παιδί τους, ώστε να προστρέξουν στον ειδικό το συντομότερο δυνατό. Ωστόσο στρεσογόνοι παράγοντες πάντα θα υπάρχουν και πάντα τα παιδιά θα βιώσουν άγχος σε αρκετές περιπτώσεις στη ζωή τους. Ένα μικρό παιδί, για παράδειγμα, που πηγαίνει για πρώτη φορά σχολείο ίσως βιώσει συμπτώματα άγχους αποχωρισμού ή οι έφηβοι, που είναι πολύ ευαίσθητοι στην κριτική των συνομηλίκων τους, ίσως παρουσιάσουν συμπτώματα κοινωνικής φοβίας. Ωστόσο όταν αυτές οι αντιδράσεις πυροδοτούν συμπεριφορές αποφυγής (π.χ.  άρνηση για το σχολείο ή κοινωνική απομόνωση), που γίνονται ανεξέλεγκτες, εμποδίζουν τη φυσιολογική ανάπτυξη και δείχνουν ότι το άγχος  αποκτά κλινικά συμπτώματα και η συμπεριφορά γίνεται  διαταραγμένη και προβληματική, τότε  καλό είναι οι γονείς να απευθυνθούν στον ειδικό, ώστε να εφαρμοστούν έγκαιρα  και έγκυρα οι ενδεδειγμένες για την κάθε περίπτωση στρατηγικές παρέμβασης.
Πηγή:patrisnews.com

http://www.babyads.gr/agchodis-diataraches-ke-fovies-stin-pediki-ilikia/

Ένα από τα πιο πολύτιμα δώρα που μπορούν να προσφέρουν οι γονείς στο παιδί τους είναι η μόρφωσή του. Πέρα από το ρόλο που διαδραματίζει το σχολείο στον τομέα αυτό, οι γονείς, για να συμβάλουν στην όσο το δυνατό καλύτερη μόρφωσή του, εμπλέκονται ενεργά στη διδακτική διαδικασία μέσω της κατ΄ οίκον εργασίας, η οποία θεωρείται, υπό προϋποθέσεις, πολύ σημαντική. Η εμπλοκή τους αυτή, όμως, τους δημιουργεί πολλά ερωτήματα, όπως τα πιο κάτω και ζητούν απαντήσεις:

Γιατί είναι σημαντική η κατ΄ οίκον εργασία;

Δίνει την ευκαιρία στους γονείς και άλλους ενήλικες να γνωρίζουν τι μαθαίνει το παιδί τους στο σχολείο,

Τους δίνει την ευκαιρία να μιλούν με το παιδί τους για το τι γίνεται στο σχολείο,

Δίνει στους δασκάλους μια ευκαιρία να ακούσουν από τους γονείς για το μαθησιακό επίπεδο των παιδιών τους.

Ποιος είναι ο σκοπός της μελέτης στο σπίτι;

Βοηθά τα παιδιά :

Να εδραιώσουν γνώσεις και δεξιότητες που έχουν ήδη κατακτήσει μέσα στην τάξη. Η εξάσκηση και η επανάληψη είναι απαραίτητες προκειμένου να υπάρξει μάθηση.
Να μάθουν να χρησιμοποιούν πηγές (π.χ. εγκυκλοπαίδεια)
Να αναπτύξουν εξατομικευμένες στρατηγικές μελέτης
Να αναπτύξουν δεξιότητες αυτό-οργάνωσης και διαχείρισης του χρόνου. Οι δεξιότητες αυτές δε χρησιμεύουν μόνο στο σχολείο, αλλά και σε όλες τις πλευρές της ζωής.
Να ανακαλύψουν βαθύτερα τον εαυτό τους. Μαθαίνουν τα δυνατά και αδύνατα σημεία τους, παλεύουν με τις δυσκολίες τους και αντλούν ικανοποίηση από τα επιτεύγματά τους.
Με την αυτόνομη μελέτη τα παιδιά να αποκτήσουν ανεξαρτησία, αυτοπειθαρχία και αίσθημα ευθύνης. Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο όφελος της μελέτης, ισάξιο των γνώσεων που αποκομίζει κανείς μέσα από αυτήν.
Να δίνουν νόημα στον ελεύθερο χρόνο, αφιερώνοντάς στην ατομική μελέτη ή σε κάποιο χόμπι τους. Μία ζωή όλο παιχνίδι και διασκέδαση θα ήταν βαρετή!
Να δημιουργούν γέφυρα ανάμεσα στο σχολείο και το σπίτι. Αποτελεί μία αφορμή για την καλλιέργεια δεσμών επικοινωνίας ανάμεσα στο γονέα και το δάσκαλο, που αποτελούν τους βασικούς υποστηρικτές του παιδιού στη μαθησιακή του πορεία.

Ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα οι ψηλές προσδοκίες των γονιών και των εκπαιδευτικών για τα θετικά αποτελέσματα της κατ΄ οίκον εργασίας;

Οι έρευνες δείχνουν ότι η επίδραση της κατ΄ οίκον εργασίας στην επίδοση του παιδιού στο Δημοτικό σχολείο είναι ελάχιστη, στο Γυμνάσιο έχει κάποια θετικά αποτελέσματα, ενώ φάνηκε ξεκάθαρα ότι στο Λύκειο έχει θετικά αποτελέσματα.Άρα, όσον αφορά το Δημοτικό Σχολείο, και σε μεγάλο βαθμό το Γυμνάσιο, δεν τίθεται θέμα ακαδημαϊκής βελτίωσης του μαθητή, αφού η βελτίωσή του είναι αμελητέα. Υπάρχουν όμως έρευνες που έχουν αποδείξει ότι το ενδιαφέρον των γονιών για τη σχολική εργασία έχει θετική σχέση με τη σχολική επίδοση και η κατ΄ οίκον εργασία μπορεί να καλλιεργήσει αυτό το ενδιαφέρον

Πρέπει λοιπόν να καταργηθεί η κατ΄ οίκον εργασία;

Όχι, δεν πρέπει να καταργηθεί η κατ΄ οίκον εργασία, αφού μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στη βελτίωση άλλων δεξιοτήτων του μαθητή, που μπορεί να είναι χρήσιμες καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του, όπως είναι:
η ανάληψη ευθυνών από το ίδιο το παιδί,
η σταδιακή ανεξαρτητοποίησή του,
η ανάπτυξη δεξιοτήτων μελέτης, σχεδιασμού και οργάνωσης της διαδικασίας μελέτης, και
η σωστή διαχείριση του χρόνου του.



Γιατί αποφασίζουν οι γονείς να εμπλέκονται στην κατ΄ οίκον εργασία του παιδιού τους;

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι γονείς διαλέγουν να εμπλέκονται στην κατ΄ οίκον εργασία του παιδιού τους για πολλούς λόγους:
Γιατί πιστεύουν ότι πρέπει να εμπλέκονται,
Πιστεύουν ότι η εμπλοκή τους αυτή θα έχει θετικό αποτέλεσμα στη μάθηση του παιδιού τους.
Αντιλαμβάνονται ότι η εμπλοκή τους ζητείται, αναμένεται και εκτιμάται θετικά από τους δασκάλους.

Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν από την ανάμιξη των γονιών στη μελέτη του παιδιού τους;

Σύγχυση του παιδιού αν οι διδακτικές τεχνικές που ακολουθούν διαφέρουν από εκείνες που ακολουθούνται στην τάξη.
Ο γονιός αναμιγνύεται υπερβολικά στη μελέτη του παιδιού του με αποτέλεσμα να φτάνει στο σημείο να ολοκληρώνει εκείνος εργασίες που το παιδί θα ήταν ικανό να ολοκληρώσει μόνο του.
Το παιδί αναπτύσσει εξάρτηση και χάνει το αίσθημα αυτεπάρκειας και πρωτοβουλίας.
Πολλές φορές ο γονιός δεν έχει τις παιδαγωγικές γνώσεις, τη ψυχραιμία και την υπομονή που διαθέτει ένας δάσκαλος. Έτσι το διάβασμα μετατρέπεται σε πεδίο αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων με αποτέλεσμα η κατ΄ οίκον εργασία να διαταράσσει σε μεγάλο βαθμό τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, δημιουργώντας εντάσεις και αρνητικές στάσεις απέναντι στο διάβασμα και το σχολείο.
Η παραμονή του γονιού στο πλάι του παιδιού καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης απαλλάσσει το παιδί από την ευθύνη της δουλειάς του.
Καθυστερεί την ωρίμανσή του, απειλεί την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση.
Καθυστερεί την επίδοσή του στη σχολική τάξη (αφού το παιδί που μελετά μόνο με την υποστήριξη του γονέα, δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει και να ολοκληρώσει μόνο του τις σχολικές εργασίες).
Αυξάνει συχνά το χρόνο διαβάσματος (καθώς μεσολαβούν συζητήσεις, «διαπραγματεύσεις»,τουαλέτες, φαγητό και άλλες χρονοβόρες διαδικασίες που επινοούν συνήθως τα παιδιά για να αποφύγουν ακόμη λίγο το διάβασμα).

Πόσο χρόνο πρέπει να διαρκεί η μελέτη στο σπίτι;

Ο χρόνος της κατ΄ οίκον εργασίας εξαρτάται από την τάξη που φοιτά ο μαθητής και από το μαθησιακό του επίπεδο.Ανάλογα με την τάξη του παιδιού (από 15-20 λεπτά στη Β” τάξη, σε 60-120 λεπτά στη Στ” τάξη). Να έχετε κατά νουν ότι τόσος είναι και ο χρόνος που μπορούν να μείνουν συγκεντρωμένα στην εργασία τους τα παιδιά. Εάν αφιερώνει το παιδί περισσότερο χρόνο ή λιγότερο, το συζητούμε με τον εκπαιδευτικό της τάξης.



Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να διαβάζει μόνο του;

Το παιδί μπορεί να διαβάζει μόνο του από την Α΄ τάξη του δημοτικού σχολείου. Είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται την πλήρη στήριξη των γονιών του στα πρώτα στάδια της ένταξής του στη σχολική ζωή, οι οποίοι θα το υποστηρίξουν και θτο καθοδηγήσουν. Η υποστήριξη αυτή όμως πρέπει να είναι προσανατολισμένη στη σταδιακή αυτονόμηση της μελέτης. Το παιδί πρέπει να μάθει να οργανώνει το χρόνο του και να ολοκληρώνει τις εργασίες που μπορεί να καταφέρει χωρίς βοήθεια. Ο γονιός οφείλει να είναι κοντά, προκειμένου να ελέγξει το τελικό αποτέλεσμα της προσπάθειας, να βοηθήσει στη διόρθωση των λαθών και να το καθοδηγήσει για την αποφυγή τους στο μέλλον. Όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν να ολοκληρώνουν μόνα τους, αν όχι όλες, κάποιες από τις εργασίες τους. Ευνόητο είναι ότι τα παιδιά με δυσκολίες στο λόγο και τη μάθηση χρειάζονται επιπλέον υποστήριξη. Σε ένα πρώτο επίπεδο, την υποστήριξη αυτή μπορεί να την προσφέρει ο γονιός, με την καθοδήγηση του δασκάλου της σχολικής τάξης.

Σε ποιο χώρο πρέπει να μελετά το παιδί;

Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας έχει ένα άνετο, ήσυχο, καλά φωτισμένο μέρος για να κάνει την κατ΄ οίκον εργασία του, ελεύθερο από διασπαστικά στοιχεία (τηλεόραση αναμμένη ή τόπους με άλλα ερεθίσματα που του αποσπούν την προσοχή, όπως κόσμο που μπαινοβγαίνει). Ο χώρος αυτός μπορεί να είναι το δικό του δωμάτιο, ή αν αυτό δεν είναι εφικτό, να υπάρχει δικό του γραφείο σε άλλο μέρος του σπιτιού. Δηλαδή, ένα σταθερό σημείο που δε θα αλλάζει κάθε μέρα. Ακόμη και το τραπέζι της κουζίνας μπορεί να χρησιμοποιείται.
Βεβαιωθείτε ότι ο χώρος αυτός είναι εφοδιασμένος με τα κατάλληλα εργαλεία μελέτης (λεξικό, μολύβια, ρήγα, σβηστήρι).

Πότε να ξεκινά διάβασμα το παιδί;

Το παιδί σας πρέπει να αποκτήσει τη συνήθεια να κάνει την κατ΄ οίκον εργασία την ίδια περίπου ώρα κάθε μέρα.
Η ώρα έναρξης του διαβάσματος μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το κάθε παιδί.
Μερικά παιδιά χρειάζονται ένα διάλειμμα μετά το μεσημεριανό φαγητό.
Άλλα ζητούν να ξεκινούν αμέσως μετά το φαγητό, αφού ακόμη έχουν νωπή στο μυαλό τους την εργασία του σχολείου.
Γενικά, όσο νωρίτερα ξεκινά η κατ΄ οίκον εργασία, τόσο το καλύτερο, γιατί όσο πιο κουρασμένο είναι το παιδί, τόσο πιο αναποτελεσματικό γίνεται την ώρα της κατ΄ οίκον εργασίας.

Και αν δεν έχουν κατ΄ οίκον εργασία;

Κατ΄ οίκον εργασία δεν είναι μόνο η γραπτή εργασία, αλλά είναι και η ανάγνωση, η επανάληψη, η ενασχόληση με κάποιο χόμπι όπως είναι η ζωγραφική, η ανάγνωση ενός μυθιστορήματος, κλπ.
Ο γονιός ανοίγει τη βαλίτσα του παιδιού του, βλέπει τα τετράδιά του, μιλά μαζί του για το πώς ήταν η μέρα του, για ποια πράγματα μίλησαν στην τάξη, το βάζει να του διαβάσει κάτι από αυτά που έκαμε.

Πώς θα βοηθήσουμε το παιδί να διαχειρίζεται σωστά το χρόνο του;

Είναι πολύ σημαντικό να μάθουν τα παιδιά από μικρή ηλικία να διαχειρίζονται το χρόνο τους σωστά και να εκτελούν τις υποχρεώσεις τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν βοηθήσουμε το παιδί:
Να ξεκινά νωρίς την εργασία του και να μην την αφήνει για λίγο πριν το κρεβάτι.
Να αναπτύξει ένα καθημερινό πρόγραμμα κατ” οίκον εργασίας, όπως και άλλων δραστηριοτήτων.
Να υπολογίζει πόση ώρα θα χρειαστεί για να ολοκληρώσει το κάθε μάθημα και να προγραμματίζει αναλόγως. Έτσι θα βοηθηθεί στο να μάθει να κατανέμει σωστά το χρόνο που έχει στη διάθεσή του.
Να καταρτίζει το ημερήσιο πρόγραμμά του (φαγητό, ξεκούραση, μελέτη, παιχνίδι, βόλτα, κλπ).
Να καταρτίζει ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα δραστηριοτήτων (χορός, πιάνο, ζωγραφική , κολύμπι, κλπ)
Αν συμπεριλάβει στο πρόγραμμα ευχάριστες δραστηριότητες, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επιβράβευση.

Ποιες δεξιότητες μελέτης μπορούν ο γονείς να καλλιεργήσουν στα παιδιά τους;

Δώστε έμφαση στην οργάνωση και βοηθήστε το παιδί στον τομέα αυτό, ειδικά στις πρώτες τάξεις.
Ενθαρρύνετε το παιδί να καθορίσει μία σταθερή ρουτίνα, χρόνο και τόπο μελέτης, τον οποίο θα τηρεί. Όταν υπάρχει ένα σαφές και σταθερό πρόγραμμα, η αναβλητικότητα μειώνεται.
Μείνετε δίπλα στο παιδί στην αρχή της μελέτης του και καταστρώστε μαζί ένα πρόγραμμα εργασίας.
Φτιάξτε μαζί μία λίστα με τα μαθήματα. Καθοδηγήστε το παιδί να ξεκινά από τα πιο απαιτητικά, ενόσω έχει ξεκούραστο μυαλό.
Καθοδηγείστε το παιδί να εντοπίζει το σημαντικό από κάθε παράγραφο που διαβάζει και να κρατά σημειώσεις.
Βοηθήστε το παιδί να φτιάχνει οπτικά βοηθήματα (σχεδιαγράμματα ή χάρτες) του υλικού που έχει να μελετήσει, να υπογραμμίζει ή να σημειώνει στο περιθώριο, για καλύτερη κατανόηση.
Ενθαρρύνετε το παιδί να οργανώνει τη σκέψη του πριν γράψει μία έκθεση ή εργασία, και να φτιάχνει πάντα ένα πρόχειρο.
Μάθετε το παιδί να ελέγχει πάντα αυτό που γράφει αφού το ολοκληρώσει, με κριτήριο την επιτυχία ή αποτυχία στο στόχο της εργασίας, το βαθμό αναγνωσιμότητάς της (γραφικός χαρακτήρας, τάξη), τα ορθογραφικά λάθη, τον τονισμό, τα σημεία στίξης, τη σύνταξη.
Προσπαθήστε να συσχετίζετε τη μελέτη με την καθημερινή ζωή και τα βιώματα του παιδιού σας. Η μάθηση που συνδέεται με όσα μας αφορούν και περνά μέσα από το βίωμα είναι η πιο ισχυρή. Για παράδειγμα, έννοιες που αφορούν τα κλάσματα ή τις μονάδες μέτρησης μπορούν να διδαχθούν στην πράξη κατά την προετοιμασία ενός φαγητού στην κουζίνα.

Γενικά, τι πρέπει να προσέχουν οι γονείς σχετικά με την κατ΄ οίκον εργασία;

    Εξηγήστε στα παιδιά πως η καθημερινή μελέτη είναι μια από τις υποχρεώσεις της ηλικίας τους, αλλά υποσχεθείτε τους ότι θα είστε δίπλα τους εφόσον σας χρειαστούν.
    Δεν κάνετε εσείς τις εργασίες για το παιδί σας.
    Αποφεύγετε τις υπερβολικές διορθώσεις γιατί μειώνουν τα κίνητρα και την αυτοεκτίμηση.
    Επιπλέον, ο δάσκαλος πρέπει να έχει μια ρεαλιστική εικόνα των ικανοτήτων του.
    Αποφεύγετε τα αντιπαραγωγικά σχόλια και την απαξίωση του παιδιού με προσβλητικές εκφράσεις.
    Οποιοδήποτε πρόβλημα και εάν συναντά το παιδί στην τάξη του, οι γονείς δεν είναι ορθό να προβαίνουν σε αρνητικά σχόλια ενώπιόν του για τον/την δάσκαλο/λα του. Αυτό δεν είναι εποικοδομητικό, γκρεμίζει την εμπιστοσύνη που έχει το παιδί για τον/την δάσκαλο/λα με αρνητικές συνέπειες στην πρόοδό του. Είναι πιο σοφό να επισκεφτεί ο γονιός τον εκπαιδευτικό και να διευκρινίσουν την κατάσταση.
    Να έχετε θετική στάση για την κατ΄ οίκον εργασία. Αν η στάση που τηρείτε είναι θετική, αυτή θα είναι και η στάση που θα αποκτήσει το παιδί σας.
    Όταν το παιδί σας ζητά βοήθεια, προσφέρετε του καθοδήγηση, όχι απαντήσεις. Δίνοντας εσείς τις απαντήσεις δε σημαίνει ότι το παιδί σας αποκτά αυτές τις γνώσεις. Υπερβολική βοήθεια διδάσκει το παιδί πως όταν θα τα βρει σκούρα, κάποιος άλλος θα κάνει τη δουλεία γι΄ αυτό.
    Όταν σας ζητά ο δάσκαλος να έχετε ρόλο στην κατ΄ οίκον εργασία, κάντε το. Συνεργαστείτε με το δάσκαλο. Δείχνει ότι το σπίτι και το σχολείο είναι μια «ομάδα».
    Να μιλάτε με το δάσκαλο του παιδιού σας. Εκμεταλλευτείτε την ώρα του ωρολογίου προγράμματος για να επισκέπτεστε το δάσκαλο και να είστε ενήμεροι για την πρόοδό του, την παρουσία του στην τάξη και το επίπεδο των εργασιών του.
    Μάθετε το παιδί σας να ξεχωρίζει τι είναι δύσκολη κατ΄ οίκον εργασία και τι εύκολη.
    Καθοδηγείστε το να κάνει πρώτα τη δύσκολη εργασία, ενόσω έχει ξεκούραστο μυαλό. Η εύκολη εργασία φαίνεται να προχωρά πιο γρήγορα όταν ξεκινά η κούραση.
    Παρακολουθείτε το παιδί σας για σημάδια αποτυχίας ή ματαίωσης. Αφήστε το παιδί να κάμει ένα διάλειμμα αν δυσκολεύεται να μείνει συγκεντρωμένο στην εργασία του.
    Επιβραβεύετε την πρόοδο στην τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων, την έγκαιρη συμπλήρωση της εργασίας και τη σκληρή δουλειά, για να ενισχύετε και να εμπεδώνετε τη σωστή στάση ζωής.
    Πρέπει να δείχνετε στα παιδιά σας πόσο πολύ εκτιμάτε την προσπάθεια που κάνουν και να παρέχετε θετικά μηνύματα όταν τελειώνουν την εργασία τους.

Αντρέας Κανάρης,

Εκπαιδευτικός

Πηγή: www.infokids.gr

http://eidikospaidagogos.gr/diavasma-sto-spiti-tips/

Από το βρέφος στον έφηβο

Αλεξάνδρου Στράτος Παιδιατρικός Εργοθεραπευτής. Δ/ντής Κέντρου Προσέγγιση

Το παιδί έχει πλαστεί για να μαθαίνει μέσα από το παιχνίδι. Το παιχνίδι είναι η «αναπτυξιακή τροφή» του παιδιού που θα το βοηθήσει να αναπτύξει τις πνευματικές και σωματικές του δεξιότητες και ικανότητες και να καλλιεργήσει τη φαντασία του ώστε στη συνέχεια να αποκτήσει πρότυπα και συμπεριφορές, που θα το βοηθήσουν να διαμορφώσει σε ένα μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά του.

Όσο μικρότερη είναι η ηλικία του, τόσο το παιχνίδι είναι πιο απλοικό και στηρίζεται στην ανακάλυψη, μέχρι το παιδί να φτάσει στις μεγαλύτερες ηλικίες στο στάδιο μελέτης και παιχνιδιών με σημαντικότερη απαίτηση επίλυσης προβλημάτων.

Από την ηλικία ακόμη των 4 μηνών κατά Piaget (όπου θα καλλιεργηθεί ο συντονισμός ματιού-χεριού και η αναπαραγωγή σημαντικών γεγονότων) μέχρι και την εφηβική – «τυπικών λειτουργιών» (όπου λύνει λογικά όλων των τύπων τα προβλήματα, σκέφτεται επιστημονικά, λύνει πολύπλοκα λεκτικά και υποθετικά προβλήματα και ωριμάζουν οι γνωστικές δομές.), το παιδί θα χρειαστεί τα ανάλογα παιχνίδια ανά στάδιο και ηλικία για να κατακτήσει ευκολότερα τους αναπτυξιακούς και τους συναισθηματικούς δείκτες.

Το πρώτο που θα πρέπει να θυμόμαστε για ένα παιδί, είναι ότι πριν διαλέξουμε ένα παιχνίδι, θα πρέπει να σκεφτούμε όχι τόσο την πραγματική του ηλικία, αλλά το αναπτυξιακό του στάδιο και επίπεδο, την προσωπικότητα του και την συναισθηματική του ανάπτυξη.

Ο σκοπός αυτού του άρθρου, είναι να παρουσιάσει τα βασικά αναπτυξιολογικά στάδια του παιδιού και να προτείνει τα κατάλληλα για το κάθε στάδιο παιχνίδια που θα το βοηθήσουν να αναπτυχθεί σε αυτό το στάδιο και να προχωρήσει ομαλά στο επόμενο.

Πριν λοιπόν επιλέξετε παιχνίδια, συζητείστε με έναν Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο ή Εργοθεραπευτή ή και με έναν Παιδοψυχίατρο αργότερα για το στάδιο που εντοπίζει ότι βρίσκεται το παιδί σας, ώστε να προχωρήσετε στην κατάλληλη επιλογή.

Και θα πρέπει να μην ξεχνάμε, ότι υπάρχουν στην Αγγλική γλώσσα 2 ονομασίες για τα παιχνίδια: “Toy” (που σημαίνει το αντικείμενο που θα παίξει το παιδί και “Game” που σημαίνει το σενάριο και τα πρόσωπα με τα οποία και θα τα παίξει. Είναι χρέος μας να σκεφτούμε και τα δύο. Και το τι θα παρέχουμε στο παιδί αλλά και το πώς θα παίξουμε εμείς ή οι συνομήλικοί του μαζί του.

Ας δούμε όμως κάποια κατάλληλα παιχνίδια ανά ηλικία και αναπτυξιακό στάδιο:


0-1 έτους

Το μωρό μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής του αναπτύσσει τις αισθήσεις του και αρχίζει να αντιλαμβάνεται και να εξερευνά το περιβάλλον γύρω του μέσω της όρασης, της ακοής, της γεύσης, της αφής και της κίνησης. Γύρως τους 6 μήνες αποκτά και κινητική σκοπιμότητα και ελέγχει καλά τον κορμό ώστε να μπουσουλήσει στο χώρο. Σύμφωνα με τον Piaget, ευρισκόμενο στο «αισθητικοκινητικό στάδιο», προχωράει από την ανακλαστική δραστηριότητα και την έλλειψη διαφοροποίησης, αρχικά στο συντονισμό χεριού-στόματος και στην ηλικία των 4 μηνών στον συντονισμό χεριού-ματιού και την επανάληψη ασυνήθιστων γεγονότων, για να φτάσει από τους μήνες στη μονιμότητα του αντικειμένου. Σε αυτή την ηλικία λοιπόν η αναπτυξιακή διαδικασία προχωρεί από την «αντανακλαστική δραστηριότητα» στην «αναπαράσταση» και τις «αισθητικοκινητικές λύσεις» στα προβλήματα. Ενεργοποιούνται οι πρώτες αρέσκειες και απαρέσκειες στο παιδί και το συναίσθημα επενδύεται στον εαυτό του. Κατά Erickson, το βρέφος προχωράει στην «θεμελιώδη εμπιστοσύνη» (μαθαίνει να εμπιστεύεται άλλους για να φροντίζουν τις βασικές ανάγκες του. Αν αυτοί που τα φροντίζουν αρνούνται ή είναι ασυνεπείς στη φροντίδα τους, το βρέφος μπορεί να δει τον κόσμο ως ένα επικίνδυνο μέρος γεμάτο αναξιόπιστους ανθρώπους. Η μητέρα ή η πρώτη τροφός είναι ο κοινωνικός παράγοντας κλειδί). Κατά το παιχνίδι λοιπόν, εμφανίζεται πολύ ισχυρή σχέση όταν το βρέφος παίζει κύρια με τους γονείς.

Το παιχνίδι σε αυτή την ηλικία δίνει εμπειρίες διασκέδασης και αναδημιουργίας μέσω των οποίων το παιδί αναπτύσσει την εικόνα σώματος και το σχήμα σώματος. Καλλιεργούνται δεξιότητες αισθητηριακής ολοκλήρωσης και κίνησης, και τα δεδομένα των αισθητηριακών χαρακτηριστικών των αντικειμένων και των πρώτων δραστηριοτήτων ανθρώπων και αντικειμένων. Για την ηλικία αυτή, επιλέξτε ελαφρά παιχνίδια με ζωντανά χρώματα που έλκουν το βλέμμα, την ακοή και την αφή του παιδιού.

-Βιβλία από ύφασμα, πλαστικό ή χαρτόνι, με μεγάλες εικόνες και σχέδια σε έντονες αντιθέσεις

-Δοχεία και κύπελλα

-Άθραυστοι καθρέφτες στερεωμένοι

-Μεγάλα ξύλινα ή πλαστικά κομμάτια

-Κουδουνίστρες

-Μαλακά ζωάκια, κούκλες ή μπάλες, που να πλένονται

-Φωτεινά, κινούμενα αντικείμενα στην κούνια, τα οποία όμως δε φτάνει το μωρό

-Κρεμαστά κρεβατιού με φως, περιστροφή και μελωδίες τα οποία δεν φτάνει όμως το μωρό

-Μαλακά ζωάκια και μεγάλες κούκλες

-Μαλακές μπάλες και υφασμάτινοι μεγάλοι κύβοι

-Μουσικά κουτιά και μουσικά παιχνίδια

-Παιχνίδια που επιπλέουν στο μπάνιο

-Παιχνίδια μαλακά, υφασμάτινα με έντονα χρώματα και σχήματα που εκπέμπουν ήχους

-Παιχνίδια που μπορεί να στοιβάξει, σε διαφορετικά σχήματα, χρώματα και μεγέθη

-Παιχνίδια που όταν το μωρό τα πιέζει βγάζουν ήχο

-Παιχνίδια με το σώμα του παιδιού

-Καθημερινά αντικείμενα διαφορετικών υφών

-Αντικείμενα καθημερινής χρήσης


1-2 ετών

Το μωρό μέσα στον δεύτερο χρόνο της ζωής του βρίσκεται συνεχώς σε δράση, γίνεται πιο απαιτητικό και κινητικό, ενώ στους 18 μήνες χαρακτηρίζεται από μια διαρκή κίνηση. Το μωρό πια έχει καταφέρει να μετακινείται στο χώρο περπατώντας και έχει γίνει μία «κοινωνική πεταλούδα». Σύμφωνα με τον Piaget, ευρισκόμενο ακόμα στο «αισθητικοκινητικό στάδιο», προχωρά στο πρώτο 6μηνο του δεύτερου χρόνου στον «πειραματισμό» (ακολουθεί διαδοχικές μετατοπίσεις) και στο δεύτερο 6μηνο στην «εσωτερική αναπαράσταση» (εμφανίζονται νέα μέσα από τους νοητικούς συνδυασμούς). Κατά Erickson, προχωράει στην πρώτη «αυτονομία» κύρια της σίτισης και της μετακίνησης. Η αποτυχία να επιτευχθεί αυτή η ανεξαρτησία μπορεί να ωθήσει το παιδί να αμφιβάλλει για τις δυνατότητές του και να αισθανθεί ντροπή. Οι γονείς είναι οι κοινωνικοί παράγοντες κλειδί. Κατά το παιχνίδι εξακολουθεί να υπάρχει πολύ ισχυρή σχέση όταν το μωρό παίζει κύρια με τους γονείς του.

Το παιχνίδι και σε αυτή την ηλικία εξακολουθεί να δίνει εμπειρίες διασκέδασης και αναδημιουργίας μέσω των οποίων το παιδί αναπτύσσει ακόμα περισσότερο την εικόνα σώματος και το σχήμα σώματος. Καλλιεργούνται πιο εξειδικευμένα οι δεξιότητας αισθητηριακής ολοκλήρωσης και κίνησης, και τα δεδομένα των αισθητηριακών χαρακτηριστικών των αντικειμένων και των δραστηριοτήτων ανθρώπων και αντικειμένων. Τα παιχνίδια γι’ αυτή την ηλικιακή ομάδα θα πρέπει να είναι ασφαλή και ικανά να αντέξουν την περιέργεια του μωρού χωρίς να διαλυθούν.

-Απλά παζλ με μεγάλα κομμάτια

-Βιβλία από ύφασμα, πλαστικό ή χαρτόνι, με μεγάλες εικόνες και σχέδια σε έντονες αντιθέσεις

-Μεγάλο κουτί διαφόρων παιχνιδιών

-Κομμάτια (πχ κυπελλάκια) που μπαίνουν το ένα μέσα στο άλλο

-Κουτιά με αντικείμενα που γεμίζει και αδειάζει

-Παιχνίδια που τα παιδιά σπρώχνουν και τραβούν (όχι με μακριά κορδόνια) με ρόδες

-Κούκλες όλων των μεγεθών γερής κατασκευής

-Κύβοι που τους τοποθετεί στο κατάλληλο άνοιγμα κουτιού (form box)

-Μεγάλα μολύβια και χαρτιά για να μουτζουρώνει

-Μουσικά παιχνίδια και μουσικές πλατφόρμες

-Παιχνίδια με κουμπάκια ή πλήκτρα (αίτιο-αποτέλεσμα)

-Παιδικά αυτοκίνητα και φορτηγά

-Παιχνίδια για να σκάβει (ξύλινο ή πλαστικό κουβαδάκι, φτυάρι, τσουγκράνα)

-Παιχνίδια που εφαρμόζουν και μπαίνουν το ένα μέσα στο άλλο

-Παιχνίδια που σχηματίζουν στοίβες

-Παιχνίδια – τηλέφωνα (χωρίς καλώδια)

-Πάνινα ζωάκια

-Παιχνίδια με το σώμα του παιδιού

-Καθημερινά αντικείμενα διαφορετικών υφών

-Αντικείμενα καθημερινής χρήσης

2-3 ετών

Τον τρίτο χρόνο χαρακτηριστικό της δραστηριότητας του παιδιού είναι η «διπλή (συμβολική) σκέψη», η ταχύτατη ανάπτυξη της ομιλίας και η δημιουργία. Τώρα πια μιμείται τις δραστηριότητες των ενηλίκων και των άλλων παιδιών και κάνει παιχνίδια ρόλων με κούκλες, ζωάκια και ανθρώπους υποδυόμενο πραγματικές καταστάσεις που του είναι γνώριμες. Σύμφωνα με τον Piaget, έχει εισέλθει πια σε επόμενο στάδιο ανάπτυξης (το «αισθητικοκινητικό» ανήκει πια στο παρελθόν), το «προεννοιολογικό» (προ-λογική σκέψη και λύσεις προβλημάτων) που θα κρατήσει για τα επόμενα 5 έτη του. Τώρα πια τ προβλήματα λύνονται μέσω της αναπαράστασης και της γλώσσας που θα αναπτύσσεται ταχύτατα μέχρι τα 4 του. Η γλώσσα και η σκέψη είναι ακόμα εγωκεντρικά. Αρχίζει η αληθινή κοινωνική συμπεριφρορά αλλά ακόμα απουσιάζει η σκοπιμότητα από τον ηθικό συλλογισμό. Κατά Erickson, προχωράει το παιδί στην «αυτονομία» κύρια του ντυσίματος και της υγιεινής τους. Η αποτυχία να επιτευχθεί αυτή η ανεξαρτησία μπορεί να ωθήσει το παιδί να αμφιβάλλει για τις δυνατότητές του και να αισθανθεί ντροπή. Οι γονείς είναι οι κοινωνικοί παράγοντες κλειδί. Κατά το παιχνίδι, αρχίζει το παιχνίδι με συνομηλίκους με παράλληλη μίμηση και αναπτύσσεται μέσω συνεργατικών δράσεων.

Τα παιχνίδια γι’ αυτή την ηλικιακή ομάδα μπορούν να είναι δημιουργικά ή να μιμούνται τις δραστηριότητες των γονιών και των μεγαλύτερων παιδιών. Σχετίζονται και με την ανάπτυξη της γλώσσας. Μέσα από το παιχνίδι και τις διασκεδαστικές εμπειρίες το παιδί φορμάρει, αξιολογεί, κατηγοριοποιεί και ξεκαθαρίζει τις ιδέες, τα συναισθήματα και τις σύνθετες δράσεις. Το παιδί δίνει σημασία στα αντικείμενα, ανάλογα με την ικανότητα του να συμβολίζει, να ελέγχει, να αλλάζει και να επικυριαρχεί.

-Απλά παζλ με μεγάλα κομμάτια (3-4 κομματιών)

-Βιβλία με σύντομα παραμύθια και εικόνες δράσης

-Μαυροπίνακας και κιμωλία ή πίνακας λευκός με μαρκαδόρους

-Τουβλάκια, κυβάκια, μεγάλα Lego, πρώτο οικοδομικό υλικό

-Ξύλινα παζλ ενσφηνωμάτων ανθρώπινης φιγούρας

-Ενσφηνώματα με σφυράκια

-Εκπαιδευτικά τραπεζάκια, που το παιδί μαθαίνει λέξεις, χρώματα, κ.ά.

-Καροτσάκια

-Κουκλόσπιτο, κούκλες-μαριονέτες

-Φάρμες με ζωάκια

-Λούτρινα κουκλάκια και ζωάκια

-Μουσικά όργανα με φωτάκια και ήχους

-Μπάλα για να κλωτσάει, πιάνει και πετάει αδρά

-Παιδικά κουζινικά σκεύη παιχνίδια

-Παιχνίδια εξωτερικού χώρου: κουτί με άμμο, σπιτάκι, κουβαδάκια και φτυάρια

-Παιχνίδια-μεταφορικά μέσα για να ανεβαίνει πάνω

-Πηλός, πλαστελίνη

-Μπογιές, μη τοξικές δαχτυλομπογιές

-Κασετόφωνο ή μαγνητόφωνο

-Ρούχα μεταμφίεσης

-Εξαρτήματα αδρής κίνησης (παιδική χαρά κλπ)

-Υλικά για φανταστικό και προβολικό παιχνίδι (play mobile κλπ)


3-5 ετών

Στην ηλικία από 3 έως 5 ετών το παιδί εντάσσεται στον Παιδικό Σταθμό και το Προνήπιο, αφού έχει αναπτύξει τον κινητικό του έλεγχο και ταυτόχρονα, με την ανάπτυξη της θεωρίας του νου σταδιακά (περίπου στην ηλικία των 4 ετών) και της κεντρικής συνοχής, προχωρά σε καλύτερη εκτελεστική λειτουργικότητα τόσο συνεργασίας με άλλα παιδιά, όσο και οργανωμένων παιχνιδιών και πρώτων αθλημάτων. Ταυτόχρονα ο χαρακτήρας του γίνεται πιο άστατος (ήσυχο, άτακτο, κοινωνικό). Ταυτόχρονα, είναι η ηλικία των πολλών ερωτήσεων λόγω της τεράστιας αύξησης του ενδιαφέροντος να μάθει πώς λειτουργεί ο κόσμος μας. Σύμφωνα με τον Piaget, συνεχίζει να βρίσκεται στο «προεννοιολογικό στάδιο» (προ-λογική σκέψη και λύσεις προβλημάτων) που θα κρατήσει και για τα επόμενα 2 έτη του. Ακόμα και πιο σύνθετα προβλήματα λύνονται μέσω της αναπαράστασης και της γλώσσας η οποία εξακολουθεί μαζί με τη σκέψη είναι ακόμα εγωκεντρικές. Η κοινωνική συμπεριφρορά εξελίσσεται και άλλο, χωρίς όμως ακόμη να οργανώνεται ώριμα η σκοπιμότητα στον ηθικό συλλογισμό. Κατά Erickson, το παιδί προχωράει στην «πρωτοβουλία». Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία προσπαθούν να ενεργούν σαν μεγάλοι, δεχόμενοι ευθύνες που ξεπερνούν την ικανότητά τους να τις χειριστούν. Μερικές φορές υιοθετούν στόχους ή αναλαμβάνουν δραστηριότητες που συγκρούονται με αυτές των γονιών τους και των άλλων μελών της οικογενείας και αυτές οι συγκρούσεις μπορεί να τα κάνουν να αισθάνονται ένοχα. Η επιτυχής επίλυση αυτής της κρίσης απαιτεί μια ισορροπία: το παιδί πρέπει να διατηρήσει μια αίσθηση πρωτοβουλίας κι ωστόσο να μάθει να μην προσκρούει στα δικαιώματα, προνόμια ή τους στόχους των άλλων. Η οικογένεια είναι ο κοινωνικός παράγοντας κλειδί.

Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα τα παιχνίδια μπορούν να είναι δημιουργικά ή να μιμούνται τις δραστηριότητες των γονιών και των μεγαλύτερων παιδιών. Μέσα από το παιχνίδι και τις διασκεδαστικές εμπειρίες το παιδί εξακολουθεί να φορμάρει, αξιολογεί, κατηγοριοποιεί και ξεκαθαρίζει τις ιδέες, τα συναισθήματα και τις σύνθετες δράσεις. Το παιδί δίνει σημασία στα αντικείμενα, ανάλογα με την ικανότητα του να συμβολίζει, ελέγχει, αλλάζει και επικυριαρχεί. Τώρα όμως το παιχνίδι ξεκινά να σχετίζεται με ομάδα συνομηλίκων σε αυξανόμενο περιβάλλον συναγωνισμού (σχολικό πλαίσιο, παιδική χαρά) γιατί μέσω του παιχνιδιού και των διασκεδαστικών εμπειριών αρχίζει να ξεκαθαρίζει αισθητηριακές, κινητικές, γνωστικές και κοινωνικές δεξιότητες, ανακαλύπτει ποικιλία δράσεων σε πολύπλοκα αντικείμενα και αναπτύσσει ενδιαφέροντα και ικανότητες που προωθούν την ικανότητα για σχολικές και εργασιακές δραστηριότητες. Η επικύρωση από τους συνομηλίκους γίνεται μέσω του αποτελέσματος του παιχνιδιού. Οι γονείς βοηθούν και επικυρώνουν όταν λείπουν οι συνομήλικοι.

-Απλά παζλ με 5-6 κομμάτια

-Βιβλία για αφήγηση ιστοριών(σύντομες ιστορίες ή ιστορίες δράσης)

-Μαυροπίνακας και κιμωλία ή πίνακας λευκός με μαρκαδόρους

-Τουβλάκια, κυβάκια, οικοδομικό υλικό

-Παιδικά εργαλεία (κατσαβιδάκια, λαβίδες, μαχαιράκια, σφυράκια κλπ)

-Εκπαιδευτικά τραπεζάκια, που το παιδί μαθαίνει λέξεις, χρώματα, σχήματα, μεγέθη κ.ά.

-Καροτσάκια

-Κουκλόσπιτο, κούκλες-μαριονέτες

-Μπάλα για να κλωτσάει, πιάνει και πετάει

-Παιχνίδι στόχου (bowling, darts με Velcro κλπ)

-Παιδικά κουζινικά σκεύη παιχνίδια

-Παιχνίδια εξωτερικού χώρου: κουτί με άμμο, σπιτάκι, κουβαδάκια και φτυάρια

-Παιχνίδια – μεταφορικά μέσα

-Πηλός, πλαστελίνη

-Μπογιές, μη τοξικές δαχτυλομπογιές

-Κασετόφωνο ή μαγνητόφωνο

-Ρούχα μεταμφίεσης

-Τρίτροχο ποδήλατο

-Τραμπολίνο

-Επιτραπέζια που δεν απαιτούν ανάγνωση

-Χειροτεχνίες (να κόβει και να κολλάει) και ζωγραφική (πινέλα, κιμωλία, ξυλομπογιές, μαρκαδόρους)

-Αντικείμενα εικαστικά (καβαλέτα, σετ ζωγραφικής κλπ)

-Βιβλία βαψίματος

-Παιχνίδια μνήμης

-Πολύπλοκα κατασκευαστικά παιχνίδια (Lego, τουβλάκια, σε πρότυπο κλπ)

-Υλικά δραματοποίησης

-Ψαρέματα

-Δραστηριότητες νοικοκυριού όπως μαγείρεμα, σιγύρισμα, κηπουρική, περιποίηση ζώου

-Εξαρτήματα αδρής κίνησης (παιδική χαρά κλπ)

-Υλικά πιο σύνθετα για φανταστικό και προβολικό παιχνίδι (play mobile με σπιτάκια κλπ)

5-10 ετών

Ένα μεγάλο ηλικιακό ταξίδι είναι επίσης αυτό που θα γίνει από την ηλικία 5-10 ετών. Ένα ταξίδι που διαρκεί από το Νηπιαγωγείο μέχρι και την εδραίωση σύνθετων μαθησιακών απαιτήσεων Δ΄ Δημοτικού, Σε αυτές τις ηλικίες το παιδί αναπτύσσει σε μεγάλο βαθμό δεξιότητες, κλίσεις και ενδιαφέροντα, γι’ αυτό και οι γονείς καλό είναι να επιλέγουν τα παιχνίδια βάσει αυτών. Σύμφωνα με τον Piaget, ολοκληρώνεται το « προεννοιολογικό στάδιο» (προ-λογική σκέψη και λύσεις προβλημάτων) όπου ακόμα πιο σύνθετα προβλήματα λύνονται μέσω της αναπαράστασης και της γλώσσας η οποία εξακολουθεί μαζί με τη σκέψη είναι ακόμα εγωκεντρικές και το παιδί μεταβιβάζεται στο «στάδιο συγκεκριμένων λειτουργιών». Σε αυτό το στάδιο επιτυγχάνεται η αναστρεψιμότητα στη σκέψη και λύνει τα προβλήματα διατήρησης. Αναπτύσσονται οι λογικές λειτουργίες και εφαρμόζονται σε συγκεκριμένα προβλήματα. Δεν μπορεί όμως ακόμη το παιδί να λύνει πολύπλοκα λεκτικά και υποθετικά προβλήματα. Κατά Erickson, το παιδί προχωράει στην «εργατικότητα». Κατά την περίοδο αυτή το παιδί συγκρίνει τον εαυτό του με τους ομοίους του. Τα παιδιά μαθαίνουν σημαντικές κοινωνικές και ακαδημαϊκές δεξιότητες. Αν είναι εργατικά, αποκτούν κοινωνικές και ακαδημαϊκές ικανότητες και νιώθουν αυτό-επιβεβαίωση. Αποτυχία στην απόκτηση αυτών των σημαντικών ιδιοτήτων οδηγεί σε αισθήματα κατωτερότητας. Σημαντικοί κοινωνικοί παράγοντες είναι οι δάσκαλοι και οι όμοιοί τους.

Τα παιχνίδια για τα παιδιά αυτής της ηλικίας θα πρέπει να βοηθούν το παιδί να αναπτύξει νέες επιδεξιότητες και τη δημιουργικότητά του. Ολοκληρώνεται σταδιακά η φάση που μέσα από το παιχνίδι και τις διασκεδαστικές εμπειρίες το παιδί εξακολουθεί να φορμάρει, αξιολογεί, κατηγοριοποιεί και ξεκαθαρίζει τις ιδέες, τα συναισθήματα και τις σύνθετες δράσεις και οδηγείται στο στάδιο όπου το παιχνίδι και οι διασκεδαστικές εμπειρίες έχουν ξεκάθαρες δομές και κανόνες και περιλαμβάνουν ανάπτυξη δεξιοτήτων και κοινωνική διαντίδραση μέσα σε ατμόσφαιρα ανταγωνισμού. Οι δράσεις και τα αποτελέσματα, συγκρίνονται με τους συνομήλικους. Έτσι τώρα πια το παιχνίδι σχετίζεται με ομάδα συνομηλίκων σε αυξανόμενο περιβάλλον συναγωνισμού. Η επικύρωση από τους συνομηλίκους γίνεται μέσω του αποτελέσματος του παιχνιδιού. Οι γονείς βοηθούν και επικυρώνουν όταν λείπουν οι συνομήλικοι.

-Αθλητικός εξοπλισμός (μπάσκετ, τέρματα κλπ)

-Ψαλίδια με αμβλυμμένες άκρες, σετ ραπτικής

-Πατίνια με προστατευτικό εξοπλισμό

-Σχοινάκι

-Ποδήλατα

-Επιτραπέζια παιχνίδια

-Κουκλοθέατρο, μαριονέτες

-Βαλιτσάκια γιατρού και νοσοκόμας

-Αντικείμενα εικαστικά

-Υλικά δραματοποίησης

-Δραστηριότητες νοικοκυριού όπως μαγείρεμα, σιγύρισμα, κηπουρική, περιποίηση ζώου

-Ομαδικά παιχνίδια

-Παιχνίδια στον Η/Υ

-Μουσικά όργανα

-Μικρά εργαστήρια δραστηριοτήτων

-Παιχνίδια για την εκμάθηση αριθμών, γραμμάτων, γραφής

-Ακροστιχίδες

-Παιχνίδια σύνθετων κατασκευών

-Παιχνίδια διαφορών

-Παιχνίδια προβολής εικόνων (π.χ. view master, video projector κλπ)

-Σετ χειροτεχνίας

-Σύνθετα παζλ

10-14 ετων

Η ηλικία της προεφηβείας και της εφηβείας. Η ηλικία δηλαδή που ολοκληρώνεται η Δημοτική εκπαίδευση και αρχίζει η Γυμνασιακή. Σύμφωνα με τον Piaget, η ολοκλήρωση του σταδίου των «συγκεκριμένων λειτουργιών» όπου η ανάπτυξη προχωρά από την προ-λογική σκέψη στην λογική λύση συγκεκριμένων προβλημάτων μέσω της αναστρεψιμότητας, υπάρχει η ανάγκη της επιθυμίας και η πλήρης αυτονομία και σκοπιμότητα στο «στάδιο των τυπικών λειτουργιών» όπου ο προέφηβος και ο έφηβος λύνει λογικά όλων των τύπων τα προβλήματα όπως και πολύπλοκα λεκτικά και υποθετικά προβλήματα, σκέφτεται επιστημονικά και ωριμάζουν οι γνωστικές δομές του. Η ανάπτυξη λοιπόν προχωρά από τη λογική λύση συγκεκριμένων προβλημάτων στη λογική λύση κάθε είδους προβλημάτων. Δραστηριοποιείται στα ιδεαλιστικά συναισθημάτα και διαμορφώνεται η προσωπικότητα του. Έτσι λοιπόν, σε αυτή την ηλικία αρχίζει η προσαρμογή στον κόσμο των ενηλίκων. Κατά Erickson, ο προέφηβος ολοκληρώνει το στάδιο της «εργατικότητας» (όπου συγκρίνει τον εαυτό του με τους ομοίους του, μαθαίνει σημαντικές κοινωνικές και ακαδημαϊκές δεξιότητες, αν είναι εργατικός, αποκτά κοινωνικές και ακαδημαϊκές ικανότητες και νιώθει αυτό-επιβεβαίωση και η αποτυχία στην απόκτηση αυτών των σημαντικών ιδιοτήτων οδηγεί σε αισθήματα κατωτερότητας και σημαντικοί κοινωνικοί παράγοντες είναι οι δάσκαλοι και οι όμοιοί του) και οδηγείται στην εφηβεία, στο στάδιο δηλαδή της «ταυτότητας», όπου καταπιάνεται με το ερώτημα «ποιος είμαι» ; Η περίοδος αυτή είναι το σταυροδρόμι μεταξύ παιδικής ηλικίας και ωριμότητας. Ο έφηβος πρέπει να καθιερώσει βασικές κοινωνικές και επαγγελματικές ταυτότητες, ειδάλλως θα παραμείνει μπερδεμένος σχετικά με τους ρόλους που πρέπει να παίξει ως ενήλικας. Ο κοινωνικός παράγοντας κλειδί είναι η παρέα των ομοίων.

Σε αυτές τις ηλικίες, τα παιχνίδια και οι διασκεδαστικές εμπειρίες πρέπει να έχουν ξεκάθαρες δομές και κανόνες και περιλαμβάνουν ανάπτυξη δεξιοτήτων και κοινωνική διαντίδραση μέσα σε ατμόσφαιρα ανταγωνισμού. Οι δράσεις και τα αποτελέσματα, συγκρίνονται με τους συνομήλικους, μέσω των οποίων στο παιδί. Ιδανικά γι’ αυτές τις ηλικίες είναι τα διάφορα χόμπυ και οι επιστημονικές ενασχολήσεις.

-Παιχνίδια στους υπολογιστές

-Ραπτική, πλέξιμο, κέντημα

-Συναρμολογήσεις

-Κατασκευές

-Μικροσκόπια / τηλεσκόπια

-Επιτραπέζια παιχνίδια

-Αθλητικός εξοπλισμός

-Συλλογές

-Σετ περιποίησης εαυτού

http://www.proseggisi.gr/

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ  ΚΑΡΜΕΝ ΡΟΥΓΓΕΡΗ
ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΕΤΟΣ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Κυριακές 11 & 25 Οκτωβρίου και 1 Νοεμβρίου 2015, στις 11:30

Μετά την μεγάλη επιτυχία της περσυνής χρονιάς  επαναλαμβάνεται και πάλι φέτος και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων  μέσα στον Οκτώβριο. Έτσι, το θέατρο θα ξαναγίνει καράβι  για να ξαναζωντανέψει  το παραμύθι των παραμυθιών ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ.

Παράλληλα γίνονται πρόβες ώστε  στις πρώτες μέρες του Νοέμβρη  να παραδοθεί στους μικρούς και μεγάλους μας φίλους η ΙΛΙΑΔΑ  ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ.
Λίγα λόγια για το έργο
Όλα αρχίζουν στον Όλυμπο..
Οι θεοί συνεδριάζουν, μια που ο Ποσειδώνας – εχθρός του Οδυσσέα – λείπει σε ταξίδι.  Ευκαιρία να επιτρέψουν στον πολύπαθο ήρωα να φύγει από το νησί της Καλυψώς, όπου είναι αποκλεισμένος.  Ο Ερμής αναλαμβάνει να μεταφέρει την είδηση.  Η Καλυψώ θυμώνει, αλλά του επιτρέπει να φύγει.  Με μια σχεδία ο Οδυσσέας ξεκινάει για την ποθητή επιστροφή.  Για κακή του τύχη, ο Ποσειδώνας, γυρνώντας από το ταξίδι του, τον βλέπει.  Θυμώνει.  Σηκώνει φουρτούνα. Διαλύει τη σχεδία.  Ναυαγός, βγαίνει στο νησί των Φαιάκων.  Εκεί τον συναντά η βασιλοπούλα Ναυσικά και τον οδηγεί στους γονείς της που τον φιλοξενούν.  Αποκαλύπτει ποιος είναι κι αρχίζει να διηγείται τις περιπέτειές του.  Πώς ξεκίνησε με 12 καράβια κι έφτασε στους Κίκονες πρώτα, μετά στους Λωτοφάγους, στην Αιολία, στους Λαιστρυγόνες, στην Κίρκη ύστερα. Πως έφτασε στον Κάτω Κόσμο, πως κινδύνεψε από τις Σειρήνες, πώς γλύτωσε από τη Σκύλα και Χάρυβδη, πώς έφτασε στο Νησί του Ήλιου, πώς κατέληξε στην Καλυψώ.  Συγκινημένοι, οι βασιλείς των Φαιάκων, τον στέλνουν με ένα μαγικό καράβι πίσω στην Ιθάκη.  Να τώρα ο Οδυσσέας μας στην όμορφη πατρίδα του…

LINK ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ : https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=dDvMiVjZUvI#t=10

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο-σκηνοθεσία:  Κάρμεν Ρουγγέρη
Σκηνικά-κοστούμια:    Χριστίνα Κουλουμπή
Κίνηση-χορογραφίες-φωτισμοί:  Πέτρος Γάλλιας
Μουσική σύνθεση-ενορχήστρωση, Video Art:  Αντώνης Δελαπόρτας 
Στίχοι & επιλογή τραγουδιών:    Ανδρέας Κουλουμπής
Οπλομαχίες:  Κωνσταντίνος Μπουμπούκης
Βοηθός Ενδυματολόγου:  Έρρικα Αλαμάνου
Οργάνωση Πρόβας:  Μαρία Μωραγιάννη, Δάφνη Μιλτιάδου
Υπεύθυνες Γραφείου Παραγωγής:  Τζούλυ Αλαμάνου – Αγγελική Μαντζουράνη 

ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
Παπαδόπουλος Τάσος, Κουλουμπή Χριστίνα, Κιοσές Πέτρος, Πανταζάρα Ίρις,
Περδίου Σπύρος, Πολυκανδρίτου Δέσποινα, Τσιδίμης Θανάσης, Χατζάς Άγγελος,
Φαρμάκης Νεκτάριος, Σουριανός Σωτήρης



Για οργανωμένες παραστάσεις καλέστε: Δευτέρα – Παρασκευή 08:30-14:30
Τηλ: 215 550 8270  &  210 34 18 579,  E-mail:  karmenodysseia@gmail.com
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206 τκ 177 78 Ταύρος


ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
«ΟΔΥΣΣΕΙΑ» ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΓΛΙΚΟΥΣ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΥΣ
Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης απευθύνει κάλεσμα στους ξένους επισκέπτες της πόλης που αναζητούν την ουσιαστική επαφή με τον σύγχρονο πολιτισμό.
Στους έμπειρους ταξιδιώτες που δε στέκονται σε μία «επιφανειακή» και «τυποποιημένη» σχέση με την πρωτεύουσα, αλλά επιθυμούν να τη γνωρίσουν βαθύτερα, γνωρίζοντας κάθε της πρόσωπο.
Συμμετέχοντας στην προσπάθεια ανάδειξης της Αθήνας σε δημοφιλή προορισμό City Break τουρισμού, ανάμεσα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης υποδέχεται τους ξένους επισκέπτες της πόλης με το παραμύθι των παραμυθιών την «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» του Ομήρου, του μεγαλύτερου ποιητή των αιώνων.
Για τηλεφωνική αγορά εισιτηρίων με πιστωτική κάρτα καλέστε:
210 3418550 & 3418579, Δευ-Παρ 11:00 - 14:00

Σημεία Πώλησης Εισιτηρίων:
Εισιτήρια προπωλούνται στα ταμεία του Ιδρύματος (Πειραιώς 206, Ταύρος), Δευ-Παρ 11:00 - 14:00, αλλά και μία ώρα πριν την έναρξη των εκδηλώσεων

Εισιτήρια προπωλούνται στα Εκδοτήρια Ticket Services, Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου). Ωρ. λειτουργίας Εκδοτηρίων Ticket Services: Δευ. & Τετ. 09:00 - 17:00, Τρ., Πεμ. & Παρ. 09:00 - 20:00, Σαβ. 10:00 - 14:00

Εισιτήρια προπωλούνται και σε επιλεγμένα καταστήματα Forthnet: Πειραιάς, Καλλιθέα (Θησέως), Αιγάλεω, Σύνταγμα, Γλυφάδα, Μαρούσι, Άγιος Δημήτριος, Νέα Σμύρνη.

Τιμές εισιτηρίων κατ’άτομο:  12€ (Γενική είσοδος), 10€ Groups άνω των 10 ατόμων/ Κάτοχοι Κάρτας ΟΑΕΔ & Πολυτέκνων (ΑΣΠΕ)/ Οικογένειες 4 ατόμων και άνω, 8€ ΑμΕΑ (κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με τα ταμεία του Ιδρύματος)